मायबोली

परवा पावसाने
मला रस्त्यातच गाठलं
वविच्या आठवणीने त्याच्या
डोळ्यात, पाणी की हो दाटलं

सांग माबोकरांना
आलोय मी देशात
गटग करुया मिळून
लोणावळ्याच्या घाटात

मलाही व्हायचंय चार्ज
करायचेय मजा मस्ती
बघायच्यात माबोवरच्या
आयडी मागच्या हस्ती

मग काय म्हणता लोकहो? पावसाला निराश नको ना करायला? जायचं का मग लोणावळ्याला? कधी? कसं?
ते सगळं उलगडायलाच आलोय हा पावसाचा संदेश घेऊन...

भाग १ -
http://www.maayboli.com/node/62798

भाग १ पासून पुढे -
..................................................................

बसा मि. सागर..

डॉक्टर, काळजी करण्यासारख काही नाही ना?

काळजी करु नका, बाळाची वाढ अगदी योग्यरित्या होत आहे...
आणि हो, मी काही औषधे लिहुन देते. ती यांना वेळेवर घ्यायला सांगा.. आणि आता जास्त काळजी घ्यायला हवी दिवस भरत आलेत, लवकरच गुड न्यूज मिळेल..

हो डॉक्टर..

गुरुवार १२ डिसेंबर, सकाळी ९:३० वा..
.....................................................

अहो ऐकलत का?..
तुम्ही लवकर अटपुन घ्या, आपल्याला डॉक्टरकडे जायचे आहे...

कशाला गं? तब्बेत बरी आहे ना?..

अरे देवा!... या माणसाच्या लक्षात एक गोष्ट राहात नाही..
विसरला का तुम्ही?
आज डॉक्टरनी बोलावलय चेकअप साठी..

अरे हो आलं लक्षात.. चल तु तयार हो लवकर मी गाडी बाहेर काढतो..
..........................................................

- २० मिनिटानंतर...

(गाडीमध्ये सागर व त्याची बायको..)

सागर.. तुम्हाला काही विचारु का?

मन तृप्त नाही झाले माझे,
अताच नकोस जावु गं..
स्वप्न माझे रंगुनीया,
मोडूनी नको जावु गं...

पाहुदे तुला डोळे भरुनिया,
मनाला हर्ष होई गं,
कृष्ण झालो आता मी,
तूच माझी राधा गं...

वेड्या मना... आजकाल माझ्या ताब्यात नाहिस तु..
आधि वाटलं..
अरे.. हि तर बेईमानी झाली ना?
याला थांबवायला हवं..

पण हळूहळू आता सवय झाले..
दिवसा स्वप्ने पाहायची,
तुला डोळे भरुन बघायची..

पण कधी कधी वाटतं..
हे असं किती दिवस चालनार?
किती दिवस तुला लांबुनच पाहनार?
तु जवळ आलीस कि खाली बघनार..

तुला खुप काही सांगु वाटतं गं..
पण तु समोर आलीस ना, हृदयाचे ठोके वाढतात माझ्या..
जनु ते मला हेच सांगु पाहतात..
कि आपल्या एका चुकीने हिची मैत्री सुध्दा गमावु शकते...

भाग ३ पासून पुढे....

सागर ते पेकेट उघडूतो, त्यात तिकिट व राधाचा नंबर होता.. सागरने लगेच तो नंबर डायल केला...
रिंग होऊ लागते.. २-३ रिंग होताच एक कोमल आवाज त्याच्या कानी पडला...

हँलो... तो नाजुक आवाज ऐकून सागरच्या तोंडून शब्दच निघेनासे झाले..

हँलो.. कोण बोलतयं?.. राधा..

सागर अडखळत्या शब्दात उत्तर देतो...
मी मी सागर...

कोण सागर.. राधा..

मी गँलेक्सी सॉफ्टवेअर कडून सागर बोलतोय.. दिक्षित सर नि तुम्हाला माझ्याबद्दल सांगितले असेल... सागर..

Read
सध्या महाराष्ट्राची लोकसंख्या 112,374,333 आहे.तरीही महाराष्ट्राची परीस्थीती म्हणजे नाम बडे दर्शन खोटे असे.
औद्योगिक क्षेत्रात नाव खुप मोठे परंतु शेतकरी ला मान सम्मान नाहि.
त्या मानवाला आज हक्क आणि आपली बाजु मांडण्यासाठि रस्त्यावर उतराव लागत आहे. हे खुप लाजिरवाणि गोष्ट आहे.
आपन टीव्हि पाहुन या गोष्टी वर comment करत बसलो आहे.
सरकार ने हे केल पाहीजे.....ते केल पाहीजे....
असे intervew पाहुन मला या लोकांची दया व हस्य येत असुन यांना काय बोलाव तेच समजत नाहि..

तेंव्हाही... आताही
*------------------*
तू होतीस तशीच आहे,तेंव्हाही... आताही
पाठीशी माझ्या अशी, तेंव्हाही... आताही
*
वर्षे सरली किती, अजून कळले नाही
अंतर नाही आले, तेंव्हाही... आताही
*
कितीक श्रावण आले, भिजवून आणिक गेले
ग्रीष्मातही भिजलो आपण, तेंव्हाही... आताही
*
तू खळाळून हंसली, मीही स्मित केले
मौनातही सारे कळले, तेंव्हाही... आताही
*
रदीफ होती नव्हती, पर्वा कुणास आहे?
तू एक गझल माझी, तेंव्हाही... आताही
*
-अशोक

(ह्या गीताची ध्वनीफीत मागणी केल्यास मिळेल)

एक आई तीच्या मूला बरोबर राहात होती... ते खुप गरीब होते आणि फक्त त्यांच्या गरजा पूर्ण होतील इतकेच पैसे त्यांना मिळतं...