मुक्तस्रोत(Open Source)

पैश्याचे योग्य नियोजन करणे हेच खरे लक्ष्मीपुजन.....

घरातील लक्ष्मीचा (आई, धर्मपत्नी, मुली, बहीण व मैत्रीण) योग्य सन्मान करणे हेच खरे लक्ष्मीपुजन....

आंथरून पाहून पाय पसरणे हेच खरे लक्ष्मीपुजन.....

ज्यानी आपल्या गरजेच्या वेळी आपल्याला आर्थिक मदत केली...त्यांचे आयुष्यभर आभारी राहणे हेच खरे लक्ष्मीपुजन....

वडिलोपार्जित संपत्तीचे जतन व संवर्धन करून पुढच्या पिढीला सुपुर्द करणे हेच खरे लक्ष्मीपुजन.....

आपल्या आपत्यांना चांगले आचार, विचार व संस्कार देणे हेच खरे लक्ष्मीपुजन...

रामभाऊनि ठरवलं एकदा

बदलून पाहूया नाव

करून टाकूया इंग्लिश बारसे

बघू काय बोलतंय ते गाव

काय ठेवूया , खलबते झाली

भरपूर नावे समोर आली

रजनीकांत आवडत असूनही

"रॅम्बो" चा झाला लिलाव

रामभाऊ आता रॅम्बो झाले ,

रॅम्बोबरोबर धोतरहि सुटले

टोपीसंगे सदरेपण विकले

जीन्स घालुनी उघडबंब ते

सांजसकाळी फिरू लागले

झटावून त्या गावगुंडांशी

दशावतार ते समजू लागले

खिशात पिस्तुल अन बनुनी धनुर्धर

नीट वागा नाहीतर करेन मर्डर

अंग देखण्यालायक त्यांचे

हाडांची काडं अन पातळ "ब" ओचे

एक वेळ अशी येते कि

तुम्हाला झाडं जवळची वाटू लागतात

तुमच्याशी फुलं बोलू लागतात

सारे पक्षी तुमच्याकडेच बघून उडतायत

असं वाटू लागलं

कि समजा तुमची प्रेमळ पहाट झालीय

दूर मनाच्या आकाशात

एक प्रेमाची चांदणी उगवलीय

ती जशी टीम टीम करू लागेल

तसं प्रेम पसरेल चराचरी

नखशिखांत बनवेल प्रेम पुजारी

सुचतील रात्रीबेरात्री नवीन उखाणे

भल्या पहाटे द्याल कबुतरांस दाणे

गप्प घालाल विवेकानंदांची घडी

तोंडाचा होईल चंबू अन नजर सताड उघडी

मायबापास वाटेल जेव्हा

तुमचा काहीतरी बिघाड झालायं

दवा दारु देऊनही

रात्रीला पंख फुटले

अन ती गेली उडून

दिवस बिचारा काम करून

गेला थकून भागून

शोधू कुठं अन जाऊ तरी कसं ?

हि अर्धवट नोकरी सोडून

विचार करुनी वेडा झाला

मग्न गेला बुडून

वैनतेया सांगे विनवून

कामिनीस आण शोधून

खगराज चहू भ्रमण करुनि

आला निरोप घेऊन

गरोदर आहे यामिनी

सांगे तात बनलात आपण

गळून पार अर्धा झाला

जमीन गेली सरकून

कोण देईल सुट्टी मजला ?

कोण ठेवेल धरती झाकून ?

उडणारा बोजवारा आठवून

हात पाय गेले गळून

शिस्तीत नोकरी केली असती

आजकालचे सौंदर्य डोळ्यात मावत नाही

कोण खरंच सुंदर मनाने, तेच तर कळत नाही

जी बघावी एकसारखीच दिसते

उगाच ओळखत नसली तरी , गालातल्या गालात हसते ॥

पूर्वी फार बरे होते , फक्त नजरेचे इशारे होते

ती पण बघायची दुरून चोरून चोरून

जवळ येता जरा तिच्या

निघून जायची पटकन , मान खाली घालून ॥

आमचा काळ बरा होता , साधे असलो तरी खरा होता

मी असं म्हणत नाही , कि आजच्या प्रेमात दमच नाही

जोड्या भरपूर जुळत असतात , पण खरी कुठली तीच मिळत नाही ॥

दूरचित्रवाणीवर चित्रपटात , पूर्वी फक्त दोन फुलं एकत्र यायची

कलियुग
~~~~~

कलियुगात भेटला एकदा अजब चित्रकार
रेखाटले त्याने सुंदर स्वप्नांचे कल्पित आकार
निरखुन पाहता चित्रातून झाले भविष्य साकार
अकल्पित अघटित सर्वच तेथे अंधकार !

छाटलेल्या शिश्नाचाही दिसू लागला आविष्कार
घड़तो तिसऱ्या पंथाकडूनही तेथे बलात्कार
सुंथा केलेला, न केलेला राही निर्विकार
हाच असेल का बरे कलियुगाचा चमत्कार !

स्पर्श घृणावणारा लपवतो अस्फुट चित्कार
पोटाची खळगी बनतात येथे लाचार
राजरोस सुरु झाला पहा हां व्यभिचार
खुलेआम भरतो आता चमड़ीचोरांचा बाजार !

नको ना असं करु. बस्स्स झाले.. सोड ना आता.. किती हा त्रास .. मला,तुला,फॅमिलीला ,आणि आपल्या फ्युचर ला सुद्धा... काय मिळतय यातून.. टेंशन नि फक्त टेंशन .. बाकीचे सर्व एंजोय करतात लाईफ.. त्यांना ही प्रोब्लेम्स् असतात..म्हणून असं नाही जगत रे ते .. मग आपणच का ? आपलं तर क्षुल्लक भांडण आहे रे ... तू ही ताणलं मी ही ताणलं तर कसं रे होईल...

लेवा साहित्यिक

साहित्यिक आम्ही लेवा
बहिणाईची गुणी लेकरं
पांग फेडू या मायेचं
गाठू यशाची उंच शिखरं

एक सूर अन् एक ताल
एक असे आमची चाल
शत्रूंच्या आक्रमणाला
पुढे करू आमची ढाल

सामर्थ्य असे लेखणीचे
ढालीचे, ना तलवारीचे
प्रेम घेऊ अन् प्रेम देऊ
जग सारं जिंकून घेऊ

समाजस्थिती घडवू ऐसी
स्वर्गात् अपि गरीयसी
उंच गगनी जाईल लेवा
देवांनाही होईल हेवा

-प्रा.अरुण सु.पाटील (असु)

गुरुपौर्णिमेनिमित्त चराचरातील सर्व गुरूंना विनम्र अभिवादन !

गुरू

बाह्य जगी जरी असे वेगळा
अंतर्यामी मनु मातीचा गोळा
निसर्ग असे गुरूंची शाळा
घट घडविण्या गुणी आगळा

वृक्षाचे उदार दातृत्व घ्यावे
नदीचे पोषक नेतृत्व घ्यावे
ताऱ्यांचे घ्यावे चमचमणे
वाऱ्याचे जगी असून नसणे

आईची घ्यावी निःस्वार्थ माया
पत्नीची शीतल चंदन छाया
बाळाचे घ्यावे निष्पाप हसणे
बाबांचे जीवनी कष्ट उपसणे