'धावत्या मनाची थोडी मजा घेण्याची एक टेक्निक आहे.'
'ते असू दे... पण हे मन वगैरे म्हणजे जरा जास्तच झालं..!'
'उगाच फाटे फोडू नकोस.. माझा सांगायचा मूड झालाय.. ऐक चूपचाप..'
'हम्म.. सांग आता न् मग काय ..!'
तर तुझ्या डोक्यात तुझ्या नकळत, सतत काही ना काही 'विचार' चाललेले असतात, ते विचार म्हणजेच तुझं मन वगैरे आहे, असं समजून चालूया थोडा वेळ..
एरव्ही रूटीनमध्ये गळ्यापर्यंत बुडून गेलेला असतोस,
तेव्हा हे विचार ऐकू येत नाहीत, कारण त्यावेळी तू त्यांना काही भाव देण्याच्या मूडमध्ये, स्थितीमध्ये नसतोस.
लग्नानंतर सासु सासरे वागण्या
बायको करते भांडन
आई-वडलांना फुलापरी जपण्या
नवरया चे ह्रदय देई स्पंदन.....
श्रावण बाळाच्या मातृ-पितृ प्रेमाचे
झालेय आज विस्मरण
जून्या चाली-रिति व परंपरांचे
नवीन पीढ़ी करतेय मुंडन....नवीन पीढ़ी करतेय मुंडन...
वादळ !
वादळ म्हणजे, त्याचा तो वेग,
ते भीतीदायक रौद्र रूप,
वादळाची बेभान बेताल वृत्ती
उन्मळून पडलेली झाडा,
उन्मळून पडलेली मनं,
विषिन्न करणारा तो विध्वंस,
आणि मनात घर करून राहिलेली
ती विनाशकारी शक्ती !
वादळाने झालेली हानि , ते नुकसान
पार खचून टाकणारा असतं सारं,
पण वादळाच्या त्या भयाण रात्री,
क्षणभरासाठी झालेल्या
विजांच्या लखलखाटात,
अगदी अनपेक्षित पणे घडतो
काही दिव्या गोष्टींचा साक्षात्कार,
हे हि तितकचं खरं.
वादळ वयक्तिक आयुष्यातले असो ,
वा कोपलेल्या निसर्गदेवतेचे
वादळ !
वादळ म्हणजे, त्याचा तो वेग,
ते भीतीदायक रौद्र रूप,
वादळाची बेभान बेताल वृत्ती
उन्मळून पडलेली झाडा,
उन्मळून पडलेली मनं,
विषिन्न करणारा तो विध्वंस,
आणि मनात घर करून राहिलेली
ती विनाशकारी शक्ती !
वादळाने झालेली हानि , ते नुकसान
पार खचून टाकणारा असतं सारं,
पण वादळाच्या त्या भयाण रात्री,
क्षणभरासाठी झालेल्या
विजांच्या लखलखाटात,
अगदी अनपेक्षित पणे घडतो
काही दिव्या गोष्टींचा साक्षात्कार,
हे हि तितकचं खरं.
कॅनव्हास !
कधी कधी वाटतं, आयुष्याच्या कॅनव्हासवर सुंदर चित्र रेखाटणं , अगदीच काही अवघड नसतं,
इंद्रधनुष्या सारखं सुरेख सप्तरंगी आयुष्य जगणं,
अगदी सोपं नसलं तरी अशक्य नक्कीच नसतं.
विश्वास …
संध्याकाळी पाऊस पडून गेल्यानंतर ,
सोनेरी प्रकाशाने नाहून निघालेलं ते सुंदर आकाश
अंगणात बहरलेला मोगरा, ओल्या मातीचा धुंद सुवास,
आठवणींचा कल्लोळ,
मनात दाटून आलेली तुझ्या
भेटीची तीव्र आस,
आणि दूर असलो तरीही,
सात्विक तेजाने मन व्यापून टाकणारा, आपल्या नात्यावरचा गाढ विश्वास!
- स्वाती
ह्याचं शरीर ह्याला पुरेपूर ओळखून आहे.
फार जुनी सोबत आहे..!
ह्याचं शरीर चालतं, बसतं, लोळतं, कधी बासरीसारखं झंकारतं..
ह्याच्या इच्छा शरीर विनातक्रार झेलत, ह्याच्यापाठोपाठ पळतं...तेव्हा हा कृतज्ञ नसतो शरीराबद्दल..
पण तेच आजारलं की मलूल होऊन पडून राहतं, तेव्हा मात्र ह्याला दगाफटका झाल्यासारखं वाटतं.
ह्याचं शरीर थरथरतं.
पिकल्या पानांबरोबर हल्लकफूल गिरक्या घेतं.
पाचोळा तुडवतानाचा आवाज ऐकत ऊर्जावान होतं.
कधी वेल्हाळ गाण्याबरोबर आपोआप डुलायला लागतं..
देशी फुलझाडांच्या मालिकेतील तिसरे फुल बहावा
समुद्र !
समुद्र पहिला कि मी स्वतःच स्वतःला एका अंतरावरून पाहतेय असा वाटत राहतं…
त्याचा ते अगाध रूप, अमर्याद अथांगता,
अगदी माणसाच्या मनासारखचं,
जणू विचारांची भुसभुशीत वाळू आणि भावनांच्या लाटा...
सागराचे ते विराट, भव्य रूप पाहून, सारे पाश,
हेवे दावे, राग, लोभ, भावनांची आंदोलनं,
जीवनाबद्दलची अतीव आसक्ती, सारं सारं शांत होतं.
निसर्गाच्या या अफाट पसाऱ्यात, आपल्या चिमूटभर आयुष्यातल्या,
शुल्लक सुख दुःखांचा किती अवडंबर करत असतो आपण हे प्रकर्षाने जाणवतं….
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
