माझा जन्म ९८ चा असल्याने मला नाटकांचा सुवर्ण काळ अनुभवता आला नाही.
मी आठवीत असताना पहीलं-वहीलं नाटक पाहीलं!
"कट्यार काळजात घुसली" -- राहुल देशपांडे आणि टीम.
तुम्ही कोणती-ना-कोणती नाटके पाहिली असतीलच की
या काही तरी सांगा तुम्ही अनुभवलेले डॉक्टर घाणेकर, राजा परांजपे, यशवंत दत्त इत्यादी इत्यादी
तसेच मुरलेली संगीत नाटके आणि संगीत नाटकातील मुरलेले कलाकार यांबद्दल प्लीज सांगा प्लीज
"विनंती!"
तुम्ही बघितलेली नाटके , त्यातील कलाकार
इंग्रजी वा हिंदी नाटकांबद्दल लिहीलत तरी चालेल.
नाटक
झुंजुमुंजु होता, होता घंटा पाखरू वाजवी
सुत्रधार जगताचा सारा संसार जागवी
मित्र योजितो प्रकाश रंगमच उजळला
एक नवा कोरा खेळ रोज रोजच रंगला
नाटकभर तो ताऱ्यांच्या बेटातच वसतो
अंतराळातूनही संवाद पात्राशी साधतो
असा नाटककार हा भलता गोष्टीवेल्हाळ
नऊ रसाची रसवंती नाटक हे मधाळ
........रुणझुणता घुंगरु होइ लावणी घायाळ
.......कुठे वीरश्री दामटते शौर्याचे घोडदळ
.......करुणेत असते जग जिंकण्याचे बळ
.......कुठे गूढता लपून देतसे मेंदूला पीळ
इस्किलार: काही आठवणी
डॉ ए. पी. कुलकर्णी
दहा जानेवारी. कुमार (देशमुखचा) स्मृतीदिन. कुमार हा मराठवाड्याच्या रंगभूमीचा बिनीचा शिलेदार. त्याच्या स्मृतीदिनाला त्याची कुटुंबीय मंडळी आणि मित्र कार्यक्रम आखतात. मागील दोन- तीन वर्षांपासून त्यानं लिहिलेल्या नाटकांचं प्रकाशन होतंय. या वर्षी त्याच्या एक नाही दोन नाही तर चक्क तीन नाटकांचं प्रकाशन होतंय. "अघटीत", " व्यथा ही मानवाची" आणि "इस्किलार". यातलं "इस्किलार" म्हटलं की त्याच्या प्रयोगाच्या काही आठवणी जाग्या होतात.
१९७८ मधे पुलंचा तीन पैशाचा तमाशा मी प्रथम पाहिला आणि त्यानं मला झपाटलं. फक्त माझीच नाही तर तेव्हाच्या सर्व तरुण वर्गाची हीच अवस्था होती! सुमारे १०/१२ वेळा तो तमाशा मी पाहिला असेन. तो ब्रेख्टच्या थ्री पेनी ऑपेराचं स्वैर रुपांतर आहे असं कळल्यावर मूळ ऑपेरा बघणं अपरिहार्यच होतं. तमाशा बघताना असं कुठेही जाणवत नाही की आपण हे रुपांतर बघत आहोत इतकं पुलंनी ते रुपांतर चपखल आहे, आपलंसं करून टाकलं आहे. त्यामुळेच मूळ नाटकात नक्की काय होतं आणि पुलंनी रुपांतर करताना कुठे आणि कसे बदल केले हे समजून घेण्यात मला स्वारस्य होतं. पण ते नाटक बघण्याचा योग बरीच वर्ष काही आला नाही.
खालील लिहिलेले नाटक कुणालाही दुखावण्याचा किंवा टिका करण्याचा हेतू नसून कृपया केवळ विनोदी नाटक म्हणून वाचावे.
-----------------------------------------------------------------------------
नमस्कार. आज आपल्या मायबोली वर नवरात्र उत्सवाच्या निमित्ताने आपल्यासाठी काही ऑनलाईन उत्पादन विक्रेत्यांना बोलाविले आहे. तर आपण आज त्यांची ओळखे करून घेऊया.
१) भाजीवाली :
भाजी घ्या भाजी.......... आरग्यान्यिक भाजी.
काय ऐकताय हा धागा आहे आहेच...
पण तो वाहता असल्याने त्यावर आलेली अनेक गाणी वाहून गेली. म्हणून हा न वाहता धागा!
अर्थात येथे पुर्वी प्रमाणे कोणतीही गाणी चालतील. हिंदी, मराठी, किंवा इतर भाषेतली गाणी.
अभिजात संगीताचे स्वर किंवा अगदी पॉप रॉक पण चालेल.
मुखडा लिहा किंवा पुर्ण गाणे द्या शिवाय
ऐकायला आणि पाहायला साऊंड क्लाऊड किंवा युट्युब दुवे दिले तर अजून बहार!
हवे तर गाण्यातले काय आवडले, का आवडले तेही लिहा.
तेव्हा रसिकहो येऊ द्या तुमच्या मनात आणि कानात असलेली आवडती गाणी!
नुकतेच प्रसिद्ध अभिनेते सदाशिव अमरापुरकर यांचे निधन झाले. ते अभिनेते असण्याबरोबरच सामाजिक बांधिलकीची जाणीव असणारे एक संवेदनशील व्यक्तिमत्वही होते. त्यांच्याविषयीचे विविध अनुभव लिहीण्याकरता हा धागा.
दु:खद घटना धाग्यावर काहींनी लिहीलेले अनुभव संपादित करुन इथे डकवत आहे.
बेफ़िकीर | 4 November, 2014 - 00:16
उमेश कोठीकरांच्या काव्यसंग्रहाच्या प्रकाशन समारंभ प्रसंगी त्यांना पहिल्यांदा व शेवटचे पाहण्याची संधी लाभली. कवीवर्य निफाडकर व मलाही संधी मिळाल्यामुळे मी त्यांच्यासोबत एका खोलीत बसलो होतो.
अमरापूरकर काहीही बोलत नव्हते. पण त्यांचे तेथे असणे हेच अस्वस्थ करण्यास पुरेसे होते.
नाटक… नाटकामधील रंजकता नेहमीच भुरळ घालते.
त्याच नाट्यजादूचा अनुभव घेण्यासाठी नाटक केले आणि बरच काही उलगड्लं…
नाटकात सगळं सरळसोट असतं उलट माणसं एरवीच जास्त नाटकीपणे वागतात, वेगवेगळे मुखवटे लावतात.
नाटकामधे सगळं कसं सरळ प्रामणिक आणि पारदर्शक असत. अगदी जे “काही” असेल ते प्रेक्षकांसमोर.
एखाद्याला वाटत असेल काय सगळं ठरवून तर घडतयं, याच्यानंतर तो प्रसंग हा संवाद हे हावभाव…
हा खरचं एवढा सरळ हिशोब आहे का? याचं उत्तर शोधताना नाटकामागची ‘नाटकं’ उलगडली.
अभिनयाची एक वेगळी कथा आहे फ़क्त अभिनय करुन चालत नाही ते ओव्हरऍक्ट वाटतं.
मराठी कला मंडळ - वॉशिंग्टन डीसी सादर करीत आहे.
"उदाहरणार्थ एक"
शनिवार दिनांक ६ जुलै २०१३ रोजी दुपारी ४:३० वाजता.
Saturday, July 6th at 4.30 PM (Track 2)
