हुरहूर
Submitted by विद्या भुतकर on 29 June, 2017 - 22:17
आधार
मनाचे खेळ- भाग २
Submitted by विद्या भुतकर on 22 June, 2017 - 23:40
आरती घरी आली तरी डोक्यातून विचार जातंच नव्हते.
आल्या आल्या अमितने विचारलंच,"काय गं इतका उशीर झाला आज?".
"अरे ते क्वार्टरली रिपोर्ट रिव्ह्यू चालू आहे ना म्हणून. अमु कुठेय?" तिने स्वतःला सावरत विचारलं.
"झोपली ती मघाशी. "
"काय अरे शी. इतका उशीर झाला. सॉरी."
"इट्स ओके. झालंय तिचं नीट जेवण, होमवर्क. चल जेवून घेऊ.", म्हणत त्याने दोघांचं ताट वाढून घेतलं.
तिचं जेवणात लक्षही नव्हतंच. कसंबसं जेवण उरकून तिने पुन्हा लॅपटॉप सुरु केला.
अमितच्या चेहऱ्यावर जरा आठ्या पडल्याच.
"इतक्या उशिरा येऊनही अजून काम आहेच?", त्याने विचारलं.
विषय:
निचरा
Submitted by सई. on 22 June, 2017 - 03:04
एका सुंदर कार्यक्रमाहून परतत होते. गवयाचा गळा तापतो तशी माझीमाझीच मनाची मैफलही रंगली होती. त्याच तंद्रीत सिग्नलला उभी असताना अचानक एक अगदी टिपेचा चिरका स्वर कानावर पडला. थांबलेले सगळेच चमकून पलिकडच्या फुटपाथकडंं बघायला लागले आणि तिथंच खिळले. मीही रेंगाळलेच क्षणभरासाठी, खोटं का बोला, पण नशिबानं झटकन भानावर येऊन मान वळवली.
मनाचे खेळ - भाग १
Submitted by विद्या भुतकर on 22 June, 2017 - 00:32
कॉन्फरन्स रूममधून जोरजोरात हसण्याचा आवाज येत होता. आरती आणि मनोज सध्या तिच्या टीमसाठी काही जणांचे इंटरव्यू घेत होते.
ती बोलत होती,"'अरे मॅगी करता येतं का?' हा काय प्रश्न आहे का कॅन्डीडेटला विचारायचा?".
"अगं पण तो बघ की? म्हणे माझा व्हिसा आहे तर ऑनसाईट कधी जायला मिळेल? इथे नोकरीचा पत्ता नाही अजून आणि डायरेकट ऑनसाईट? मग म्हटलं विचारावं तिथे जाऊन जेवण बनवता येईल की नाही ते. बरोबर ना? निदान सर्व्हायव्हल स्किल्स तरी पाहिजेत का नको?", मनोज.
"बिचारा किती विचार करत होता काय सांगायचं म्हणून. मग एनीवे हा पण नको का?", आरतीने विचारलं.
स्पोकन इंग्लिश शिकवण्यासाठी स्वयंसेवक हवेत
Submitted by अरुंधती कुलकर्णी on 19 June, 2017 - 10:04
स्थळ : पुणे, बुधवार पेठ, नूतन समर्थ प्राथमिक विद्यालय.
मुलं : इयत्ता पहिली ते सातवी या वर्गांत शिकणारी चळवळी, उत्साही, उपेक्षित समाजातून येणारी व देवदासी स्त्रियांची मुलं
शालेय वर्ष : २०१७ ते २०१८ (जुलै २०१७ ते मार्च २०१८)
काय शिकवायचंय : स्पोकन इंग्लिश, हसत खेळत, गाणी -कोडी-खेळ-गप्पा यांच्या माध्यमातून
किती वेळ द्यावा लागेल : आठवड्यातून एक तास फक्त. (शनिवारी दुपारी साधारण १२ ते १ दरम्यान)
कळलेच नाही.... तुझ्या प्रेमात.... -भाग ५(अंतिम )
Submitted by विद्या भुतकर on 8 June, 2017 - 22:29
कळलेच नाही.... तुझ्या प्रेमात.... -भाग ४
Submitted by विद्या भुतकर on 7 June, 2017 - 22:16
कळलेच नाही.... तुझ्या प्रेमात.... -भाग २
Submitted by विद्या भुतकर on 5 June, 2017 - 23:28
भाग १- http://www.maayboli.com/node/62743
बेडरूमचं दार बंद झालं आणि दोघेही एकमेकांकडे पाहून आनंदाने चित्कारले. त्याने तिला दटावून तोंडावर बोट ठेवलं. तरी तिच्या मनातला आनंद आणि चेहऱ्यावरचं हसू कमी होत नव्हतं. घुसळून ती त्याच्या मिठीत शिरली आणि त्यानेही तिला प्रेमाने थापटलं. प्रेमाचा भर ओसरला तसे दोघे गादीवर बसले. ती त्याला चिकटून बसली आणि तो जरा भानावर आला.
म्हणाला,"जरा लांबच बसा दीपा मॅडम. मी एकदम सभ्य मुलगा आहे, मघाशी ऐकलंस ना?".
कळलेच नाही.... तुझ्या प्रेमात.... -भाग १
Submitted by विद्या भुतकर on 4 June, 2017 - 23:19
दीपूच्या घरी सकाळपासून धावपळ चालली होती. तिची आई मावशींना मागे लागून दमली.
"अहो जरा त्या कोपऱ्यातून घ्या की ! सोफ्याच्या मागे सगळी धूळ जमली आहे. किती वेळा सांगायचं."
मावशींनीही उगाच थोडं हात ताणल्यासारखं कोपऱ्यात हात फिरवला. त्या कोपऱ्यातली जराशी धूळ फडक्याला चिकटून बाहेर आली आणि आधी पुसलेल्या फरशीलाही लागली. आईनी आता डोक्यावर हातच मारला.
पक्याचा मोबाईल (अंतिम भाग)
Submitted by विद्या भुतकर on 15 May, 2017 - 19:08
Pages
