शिक्षण

ध्येयवेडा माणूस (गझल)
स्वप्नात जगण्याचा अधिकार मला आहे,
कोण जाणे काय नशा, भिजण्यात मला आहे.

वेचूनी चांदणे मी ओंजळीत घेत जातो,
दिव्यापरी कधी का जळण्यात मजा आहे.

दिसली कधी फुले की परडीत त्यांस घ्यावे,
जाई, गुलाब,जुई, गंधात मर्म आहे.

फुलपाखरू मुले ही, संचार मुक्त राहो,
हरवून मी स्वतः ला हरण्यात गर्व आहे.

बांधूनी देऊळे ही ,दगडात भाव पाहे,
जोडलीत माणसे मी माणसात देव आहे.

स्वप्नात जगण्याचा अधिकार मला आहे,
कोण जाणे काय नशा, भिजण्यात मला आहे.

गजानन बाठे

काल टीव्हीवर कुठलासा चित्रपट पहात होतो. चालू असलेल्या सीन मध्ये साध्या वेशात असलेला नायक दोन हवलदार घेऊन नायिकेच्या घरी जातो आणि आपण पोलीस असल्याचे सांगतो. तो साध्या वेशात असल्यामुळे अर्थातच नायिकेचा त्याच्या बोलण्यावर विश्वास बसत नाही. ती त्याला त्याचे आयकार्ड मागते. त्याच्या चेहऱ्यावर आधी ‘आपल्याला आयकार्ड विचारणारी ही कोण?’ असे काहीसे भाव उमटतात, पण काही क्षणातच त्याचा चेहरा हसरा बनतो. तो आपल्या खिशातून आयकार्ड काढतो आणि अगदी फिल्मी स्टाईल मध्ये नायिकेसमोर धरतो. प्रसंग अगदी साधा. पण तो नायक ज्या पद्धतीने आपले आयकार्ड दाखवतो हे पाहून मला माझे पहिले आयकार्ड आठवले.

सेक्स एज्युकेशन/लैंगिक शिक्षण

अवांतर वाचन बऱ्याचदा काही तरंग मनात निर्माण करतं. आणि मग मन म्हणतं की या विषयी आता लिहायलाच हवं.

एका गंभीर आणि सहज न बोलल्या जाणाऱ्या विषयावर लिहिण्याचा प्रयत्न करतेय. संभाळून घ्या आणि तुमच्या प्रतिक्रिया मोकळेपणाने द्या.

एका शिक्षकाचा बदला

“कुणी केली ही खोडी? हा खोडसाळपणा कुणाचा?”
शिक्षकांनी दरडावून विचारले. त्यांच्या आवाजात करारीपणा होता. नजरेत जरब होती. वर्गातील सर्व मुलं जागेवरच उभी राहिली. काही तर थरथरत होती. सर्वांच्या माना खाली झुकलेल्या होत्या. आज पुन्हा कुणीतरी मधल्या सुट्टीत फळ्यावर किचाडून ठेवले होते. त्यावेळेत बहुतेक मुलं लघवीसाठी आणि पाणी पिण्यासाठी जात असत. मीसुद्धा त्यापैकीच एक होतो. त्यामुळे वर्गखोलीत काय घडले किंवा कुणी केले याची मला सुतराम कल्पना नव्हती.

"जरा कॉमनसेन्स वापर ना? इतकी साधी गोष्ट कशी नाही समजली रे तुला?, अरे जरा डोकं वापरलं असतंस तर प्रॉब्लेम सहज सुटला असता." ही आणि अशाच अर्थाची अनेक वाक्ये तुम्ही अनेकदा ऐकली असतील.काहीवेळा इतरांबाबत वापरलीही असतील.एकूणात कॉमनसेन्स ही फार उपयोगाची गोष्ट आहे हे आपणा सर्वांनाच माहीतीये.या कॉमनसेन्सबद्दल पडलेले काही प्रश्न.
माबोकरांचे वाचन,अनुभव यात मदत करु शकेल असे वाटते. _/\_

१) कॉमनसेन्स म्हणजे नेमकं काय?

२) कॉमनसेन्स नेहमी दुर्मिळ का असतो?

३) कॉमन सेन्स वाढवता येतो का?

४) कॉमनसेन्स कसा वाढवावा?

५) कॉमन सेन्स आणि तर्कज्ञान एकच का? की वेगवेगळे?

माझ्या मित्राची मुलगी उच्च शिक्षणासाठी पीटर्सबर्ग येथील कार्निगीमेलन युनिवर्सिटीत प्रवेश घेत आहे. या परिसरात कुणी मायबोलीकर मित्र असतील तर तिला काही प्राथमिक मदत लागलीच तर मिळेल का?

आज सकाळची गोष्ट.रस्त्यानं जात असताना एका काॅर्नरवर एक स्कूल बस थांबली होती.तो त्यांचा थांबा असावा.तिथं अनेक मुलं थांबली होती.त्या सोबत काहीच्या आया ही होत्या. पाॅश ड्रेस,शूज,टाय.स्कूलबॅग्जस् पाठीवर ....आता सरकारानं किती ही दप्फतराच्या ओझ्याचं टेन्शन घेऊ दया .पालक आणि त्यंचे टिचर..हे मात्र गंभीर होत नाहीत .ते होणार पण नाहीत .दप्फतर हा विषय फक्त मुलांशी संबधीत राहिलेला नाही .तो पालकांच्या आणि शाळांच्या प्रिस्टेजचा प्रश्न झालेला आहे. असो.त्य सोबत पुन्हा टिपिन बॅग्स ....त्या बाॅटल....