शिक्षण

Maaz age 27 years aahe mala company secretary course krnyachi khup ichha hoti pan kahi personal problems mule mala after graduation job karava lagla. Tar mala aata parat ekada haa course la admission genyachi ichha aahe .pan aata jar mi ha course ghetla tar mala tar mala ya field madhe job milel ka .Karan mi aatach 27 years old aahe aani ha course purn Kare paryant mi kadachit 29 -30 chi asen tar mala after 30 ya field madhe job milel ka ki maaz age jast zaal tar mala job nahi milnar
Plz mala maybolikarani yawar margdarshan karawe.

नमस्कार!

मला शैक्षणिक उपयोगासाठी एक अ‍ॅन्ड्रॉईड अ‍ॅप बनवुन हवे आहे. त्यामध्ये साधारण १० जीबी पर्यन्त माहिती साठवली जाईल. पिडीएफ , ऑडिओ, व्हिडिओ अश्या स्वरुपामध्ये माहिती द्यायची आहे.

वर्गवार व विषयवार फोल्डर्स असावेत. फार किचकट डिजाईन नसावी. अशी अपेक्षा आहे.

सदर अ‍ॅप हे विद्यार्थी व पालकांना शक्यतो मोफत द्यायचे आहे, त्यामुळे त्यानुसार बजेट आहे.

किती दिवस लागतील व किती खर्च येईल त्याबाबत क्रुपया त्या क्षेत्रातील जाणकारांनी विचारपुस / इमेल द्वारे संपर्क करावा.

धन्यवाद!

नमस्कार मंडळी ,

आपत्ती व्यवस्थापन क्षेत्रात मैत्री संस्था अनेक वर्षांपासून कार्यरत आहे. २००१ मधे झालेला भुज भूकंप, २००४ मधे आलेली त्सुनामी, २००९ मधे लेह येथे ढगफुटीमुळे अचानकच आलेला पूर, नेपाळमधील भूकंप, २०१३ मधे उत्तराखंड राज्यात आलेला त्यानंतरचा केरळ राज्यातला आणि ह्यावर्षीचा आपल्या महाराष्ट्रातला महापूर अशा अनेक वेळप्रसंगी मैत्री संस्थेने आपत्ती व्यवस्थापन, स्थानिकांना मदत आणि पुनर्निर्माण कार्यामधे सहभाग घेतला आहे.

जर्मन शिकण्याची आवड मला कधीपासून वाटू लागली, तेच मला आठवत नाही. अगदी आठवी किंवा नववीत असताना कुठूनतरी “जर्मन शिका मराठीतून” टाईपची पुस्तके मिळवून “आईन्स, त्स्वाय “ शिकलेले आठवते. पण इचलकरंजीसारख्या ठिकाणी शिकण्याची साधने (त्या काळात तरी) बरीच मर्यादीत असल्याने ते राहूनच गेले. त्यानंतर नोकरीमध्ये थोडा स्थिरस्थावर झाल्यावर पुन्हा एकदा प्रयत्न केला खरा, पण २००८ सालची आर्थिक मंदी आली, अन्‌ नोकरी वाचवण्यासाठी बेंगलोरला पळावे लागले. पण मे २०१५ मध्ये मात्र योग जुळून आला आणि मला ‘गोएथे इन्स्टीट्यूट’, मॅक्स मुलर भवन, कोरेगाव पार्क इथे सकाळी सात ते साडेआठ या वेळेतील बॅचला प्रवेश मिळाला.

ध्येयवेडा माणूस (गझल)
स्वप्नात जगण्याचा अधिकार मला आहे,
कोण जाणे काय नशा, भिजण्यात मला आहे.

वेचूनी चांदणे मी ओंजळीत घेत जातो,
दिव्यापरी कधी का जळण्यात मजा आहे.

दिसली कधी फुले की परडीत त्यांस घ्यावे,
जाई, गुलाब,जुई, गंधात मर्म आहे.

फुलपाखरू मुले ही, संचार मुक्त राहो,
हरवून मी स्वतः ला हरण्यात गर्व आहे.

बांधूनी देऊळे ही ,दगडात भाव पाहे,
जोडलीत माणसे मी माणसात देव आहे.

स्वप्नात जगण्याचा अधिकार मला आहे,
कोण जाणे काय नशा, भिजण्यात मला आहे.

गजानन बाठे

काल टीव्हीवर कुठलासा चित्रपट पहात होतो. चालू असलेल्या सीन मध्ये साध्या वेशात असलेला नायक दोन हवलदार घेऊन नायिकेच्या घरी जातो आणि आपण पोलीस असल्याचे सांगतो. तो साध्या वेशात असल्यामुळे अर्थातच नायिकेचा त्याच्या बोलण्यावर विश्वास बसत नाही. ती त्याला त्याचे आयकार्ड मागते. त्याच्या चेहऱ्यावर आधी ‘आपल्याला आयकार्ड विचारणारी ही कोण?’ असे काहीसे भाव उमटतात, पण काही क्षणातच त्याचा चेहरा हसरा बनतो. तो आपल्या खिशातून आयकार्ड काढतो आणि अगदी फिल्मी स्टाईल मध्ये नायिकेसमोर धरतो. प्रसंग अगदी साधा. पण तो नायक ज्या पद्धतीने आपले आयकार्ड दाखवतो हे पाहून मला माझे पहिले आयकार्ड आठवले.