१० डिसेंबरची संध्याकाळ मावळत होती.. सुर्य अगोदरच पश्चिमेच्या क्षितीजामध्ये कुठेतरी गुडूप झालेला.. अन त्या पश्चिमेकडील संपूर्ण क्षितीजावर संधिप्रकाशाचे उमटलेले विविध रंगांचे एकावर एक असे थर... ! हे सगळे पश्चिमेकडीला आकाशाच्या पडद्यावर घडत होते.. तर त्याचक्षणी पुर्वेकडे आकाशात सोनेरी रंगाचे वर्तुळ उमटले होते..पौर्णिमेचा चंद्रोद्य हुकला होता.. पण परिधान केलेल्या सोनेरी रंगाची कात टाकताना चंद्राला मात्र बघायला मिळणार होते.. आजचा दिवस चंद्रग्रहणाचा.. चंद्र साहाजिकच डावीकडून खालच्या बाजूने आधीच थोडा डागाळलेला..
जगभरात अस्वस्थता आहे. हिंसक आंदोलने होत आहेत. राजवटी उलथून पडताहेत.
भारतात अस्वस्थता असली तरी एक महत्वाचा फरक आपल्या देशात आणि उर्वरीत जगात आहे तो म्हणजे आपल्या देशाइतकं वैविध्य कुठल्याही देशात नाही. वैचारिक, भाषिक, सामाजिक, प्रांतीय, सांस्कृतिक या सर्वच आघाड्यांवर कुठंच एकमत नाही.
अशा वेळी मतभेद असणार यात शंका नाही. मतभेद असले तरी ते चर्चेने सोडवता येतात यावर मात्र बहुतांशी सहमती असलं तरी काहींना ते ही मान्य नाही. हा ही लोकशाहीचाच भाग आहे. अर्थात लोकशाहीचा आधार घेऊन हुकूमशाहीचं समर्थन करणं हा दुटप्पीपणा आहे किंवा कसं हे विशिष्ट अशा चष्म्यातून मांडणं हे ही शक्य नाही.
आशियाई सिंहांचे वस्तीस्थान असलेल्या गीरच्या जंगलाला भेट देण्याचा विचार बरेच दिवस मनात घोळत होता. या विचाराला मुर्त स्वरुप अखेर या दिवाळीच्या सुट्टीत लाभले.
आपण भारतीय वन्यजीवांच्याबाबतीत तसे सुदैवीच. एक चित्ता सोडला तर वाघ,सिंह,बिबळ्या आदि प्राणी या भारतभुमीवर अजुनही तग धरुन आहेत. भारतातुन चित्ता नामशेष होण्याची कारणे मात्र वेगळीच आहेत.
सप्टेंबर महिन्यात डाउ जोन्स इंडेक्स ने पाताळ धुन्डीत नविन मजली गाठल्या तर औक्टोबर महिन्यात परत वर उसळी मारुन नवीन उच्चांक गाठले. नोवेंबर महिन्याची सुरवात मात्र डाउ जोन्स इंडेक्स च नाही तर जग भरातील इंडेक्स साठी काही चांगली झाली नाही. युरोप मधे ग्रीस संबंधीत निर्णय घेणार्या सतरा लोकांच्या कमिटी ने आणि अमेरिकमधे कर्ज कपाती संबंधीत निर्णय घेणार्या बारा लोकांच्या कमिटी उठवलेल्या अनिश्चितते च्या धुक्या कडे पाहता वर्षाचे उरलेले दिवसही ही मार्केट्स अशीच वर खाली बागडणे सुरू ठेवतील असे दिसते !
कॉम्प्युटर ग्राफिक्सचा थक्क करणारा पहिला ठळक अनुभव घेतला तो स्टीव्हन स्पीलबर्गच्या जुरासिक पार्कमधे. त्याआधीही अनुभव घेतलाच असेल पण एक तर ते लक्षात राहण्यासारखे नव्हते किंवा हास्यास्पद तरी असावेत. जुरासिक पार्कनंतर ग्राफिक्सचा वापर सिनेमात मोठ्या प्रमाणात वाढत राहीला. डायनोसोर सारखे महाकाय पण अस्तित्वात नसलेले प्राणी पडद्यावर अवतीर्ण होऊ लागले. अॅनाकोंडा सारख्या अजगरांचं भय दाखवून झालं तर पूर्वी धुमाकूळ घालून गेलेले किंग काँग आणि गॉडझिला सारखे दैत्य पुन्हा एकदा न्यू इम्रोव्हाईज्ड रूपात डेरेदाखल झाले.
रो़जच्या प्रमाणे आजचा विषय काहि खास नाही होता .प्रमोदने मला विचारले की तुजे कूट पर्यन्त आले .मी समजलो नाही .मग तो बोंला तुजा लग्नाचे यार त्यावर मी त्याला म्हणालो की पौष महिना आहेना अजुन काहि बोलणे नाही झाले आहे . पौष महिना संपले त्या नंतर समजेल .मग माझ्या गाडीचा विषय आला. त्याने मला विचारले तुजी गाड़ी कधी येते मी म्हणालो त्याचेच काम चालू आहे .मग हळूहळू कट्टावर सर्वजण जमू लागले विनायक ,हरेश,विलास,विकास,खोचरे काका, श्रीनिवास,सावंत काका, आणि सर्व बेवडे मण्डली ही मी इथे कुणाची नावे नाही लिहिणार .माझ्य मित्त्रना माहित असतीलच ती नावे.
दादा खोचरे :- पुण्या वरून कधी आलस ?
आय फॉर आयफोन
स्टीव्हन पॉल जॉब्स, एक कॉलेज शिक्षण अर्धवट सोडलेला हिप्पी आयुष्य जगणारा मुलगा तंत्रज्ञानाच्या विश्वात इतकी उलथापालथ घडवेल असा कुणी त्यावेळी विचारही केला नसावा. वयाच्या १९व्या वर्षी स्वतःच्या शोधात भारतात आलेल्या आणि 'निम करोली' बाबाच्या आश्रमात राहिलेल्या स्टीव्हने इथून काय नेलं ते त्याचं त्याला माहित! पण त्याची ही वाक्यं मात्र खूप काही सांगून जातात.