काळ

"नॉस्टॅल्जिया"- भूतकाळाच्या आठवणीत रमणारा!

Submitted by चंद्रमा on 19 July, 2021 - 13:39

"यू तो हर शाम
उम्मीदों में गुजर जाती थी!
पर आज शाम में कुछ बात है;
जो शाम पे रोना आया!!"

पूर्वी आणि आता...

Submitted by अतुल. on 8 July, 2019 - 10:28

गेल्या पंचवीस तीस वर्षात काळ झपाट्याने बदलला. माझ्या पिढीने एक संक्रमण पाहिले. माहितीतंत्रज्ञानाने देशात घडवलेली क्रांती पाहिली. वैचारिक, सामाजिक, आर्थिक व इतर अनेक स्तरांवर बदल घडून आले. राहणीमान विचारसरणी दृष्टीकोन. खूप सारे बदलले. आजच्या काळात आपण सहज मागे पाहिले तर हा बदल ठळकपणे दिसून येतो. त्यांचेच हे छोटे संकलन...
.
(अर्थात सर्वांनाच हे सगळे बदल जाणवतीलच असे नाही. पण ही मला व माझ्यासारख्या अनेकांना जाणवलेली काही निरीक्षणे)
.
पूर्वी: येत्या रविवारी ना, आपल्याकडे मुंबईचा मामा येणार आहे. मुंबईची मिठाई घेऊन.

शब्दखुणा: 

काळ देहासी आला खाऊ...

Submitted by प्रमोद देव on 8 January, 2016 - 11:55

संत नामदेवांच्या ’काळ देहासी आला खाऊ’ ह्या अभंगाला मी लावलेली चाल ऐका.
https://www.youtube.com/watch?v=Y58Y5cLBXgo

विषय: 
शब्दखुणा: 

विज्ञानिका - ४ (सापेक्षता - काळाची)

Posted
11 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
11 वर्ष ago

काळ कडवा होत गेला*

Submitted by जयन्ता५२ on 17 December, 2011 - 09:32

काळ कडवा होत गेला
शब्द हळवा होत गेला

कालचा तो धृवतारा
आज चकवा होत गेला

रांग वाढे मंदिरी अन्
काळ बडवा होत गेला

हात दोन्ही सारखे पण
एक उजवा होत गेला

अंगठया, दोरे, विभूती
संत फसवा होत गेला

बोल त्याचे,मौन त्याचे
एक फतवा होत गेला

---------------------------------जयन्ता५२
* आधी इतरत्र प्रकाशित

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

काळ

Submitted by जयन्ता५२ on 22 August, 2011 - 11:31

असाही कधी संशयी काळ येतो
न केला गुन्हा मी तरी आळ येतो

दिली मी जरी उत्तरे योग्य सारी
पुन्हा परतुनी तोच वेताळ येतो

घसा कोरडा, पाय थकले तशातच
पुढे बोडका, तापला माळ येतो

चुली पेटवाया इथे आग नाही
कुठोनी घरे जाळण्या जाळ येतो?

कधी वाटते की जगावे जरासे
कसा नेमका न्यावया काळ येतो

------------------------- जयन्ता५२

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

काळाचे अनंत!

Posted
12 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
12 वर्ष ago

जुनीच कविता. परत एकदा. हा सगळा अनुभव मात्र परत परत जगूनही तेवढाच नवा.
--------------------------------------------------------------
काळाचे अनंत.
आपण देतो त्याला परिमाणं
मोजमापसाठी
संदर्भासाठी..
करतो त्याचे तुकडे
देत लयीचं नाव

असं करताकरता वाटायला लागतं
मीच नेतेय त्याला पुढे
आणि इथेच तो माझ्यासाठी थांबतो

म्हणजे तो जातोच पुढे
पण मी थांबते, अडकते एका तुकड्यात.
मग काळाचे वेगवेगळे तुकडे
स्वतःचे संदर्भ सोडून
मला भेटायला येतात...
माझ्यावर आदळतात.
त्यांना नसतो क्रम, नियम आणि अपवादही.

माझा पूर्ण गोंधळ होतो.
माझा तुकडा कुठला?
आजचा तुकडा कुठला?

प्रकार: 
शब्दखुणा: 
Subscribe to RSS - काळ