शब्द

माझे असे हे दैव की शब्दांसवे मी खेळतो
तो मेळही बसतो जिथे गणितास नाही बैसतो

मज कदाचित भ्रम असे शब्दांसवे मी खेळलो
ते खेळती माझ्या मनाशी मी उगाचच ऐटतो

हे शब्द शब्दा लागता काहूर ही उठते मनी
अन् मी ही वेडा काहूरास काव्य म्हणूनी नाचतो

काव्य काव्य काय ती एक कागदावर लेखणी
वाचता त्यालाच फिरूनी मी मलाच भेटतो

काय हो जादू तरी की कागदी हा आरसा
वाचणारा ही स्वतःला त्यातही मग शोधतो

हे शब्द अन् हा आरसा सारीच त्याची देणगी
तो तिथे स्मितहास्य लेऊन सारीपाट खेळतो

-रोहन

काय करतो आहेस ? बायकोने विचारले.

नेटतोय मी एका शब्दात उत्तर दिले.

बायको ला काही समजले नाही. तिचा प्रश्नार्थक चेहेरा पाहून मी इंटरनेट वर काहीतरी करतोय अस सांगीतल. हा काळ २००९ ते २०११ जेव्हा हाॕल मधे बसुन लॕन केबल लॕप टाॕपला जोडून नेटायचा जमाना होता.

ववी, पुलेशु, धन्स असे एका मागुन एक बाॕऊन्सर पडायला लागल्यावर बायकोने ही डिक्शनरी कुठली याची चौकशी केली.

मायबोलीवर मी पडीक असायचो हे बायकोला फारसे रूचत नव्हते.

त्यात विबासं ह्या शब्दाची भर पडली. कुणाचा तरी मला वि करून पहायच आहे हा विनोदी लेख वाचुन इकडे विबास सर्रास होते की काय असा तीचा समज झाला.

शब्दोत्सव
तसे काही फुटकळ पुरस्कार माझ्याही
उनाड खात्यात अपसूक पडतात, पहातो.
यंदा साहित्य संमेलनाचे अध्यक्ष कोण?
चर्चेत, माझंही नाव आहे, ऐकून होतो.

मागच्या धाग्याची (https://www.maayboli.com/node/74491) लांबी खूप झाल्याने नवीन घरात पदार्पण !
स्वागत .
...................

विज्ञानाच्या रंजक घुसळणी नंतर आता जाऊया सामाजिक प्रश्नांकडे……
विषय: समाज आणि त्याच्या समस्या

खाली दिलेल्या १० प्रश्नांची उत्तरे प्रत्येकी एकाच शब्दात द्यायची आहेत. शब्द शोधण्यासाठी अशी माहिती प्रश्नांच्या कंसात दिलेली आहे:
१. शब्दाची अक्षरसंख्या आणि
२. त्या शब्दातील तिसरे अक्षर.

मी लिहिले चार शब्द जे भावले माझ्या मनी
शाप द्या वा थाप द्या त्या भावनांचा मी ऋणी

मी सुखाचा ही ऋणी अन् मी दु:खाचा ही ऋणी
तेच धन मग मिरवितो मी चार शब्दांचा धनी

धन्यवाद हे ईश्र्वरा तू कूस माझी उजविली
भावना प्रसवून झालो पुरूष जन्मी माऊली

थोर हे उपकार देवा लाज मजला तू दिली
हाव मजला थोरली पण बुद्धी नाही चोरिली

काय वय ह्या लेखणीचे, काय आमुची मगदुरी
खेळ-खेळा वयात वदले, श्री माऊली ज्ञानेश्वरी

-रोहन

सिमेंटच्या जंगलात येण्याची नाही हौस
भरपूर पर्यटनाची मज नाही सोस
माणसा सोबत संघर्षात नाही मौज
भरपेट भोजन सुद्धा मिळत नाही रोज

सोसायटीत ओळखीचे कुणीच नाही
म्हाडात तर घर सुद्धा घ्यायचे नाही
नाशिक पाहण्यात तर मला रस नाही
माणसं भेटण्याचा मला आनंद नाही

शोधतो व्यक्तीला, जो प्रश्न सोडवेल
शोधतो स्वतःला, जिथे आनंद पसरेल
शोधतो स्वप्नांना, तिथे आसरा भेटेल
शोधतो जागेला, जिथे भोजन मिळेल

पंढरीच्या गावा| वैष्णवांचा मेळा|
भक्तीचा उमाळा| अपरिमित ||

सोहळा कीर्तनाचा| नामाचा गजर|
श्रद्धेचा महापूर| अखंडित||

पांडुरंग ध्यानी| पांडुरंग मनी|
नाम संकीर्तन| प्रवाही||

टाळांचा नाद| मृदुगांचा हुंकार|
विणेची झंकार| संगीतमय||

विटेवरी पांडुरंग| अठ्ठावीस युगं|
भक्तांची रांग| अविरत||

मा‍झ्याच स्वप्नांना लावला मी सुरूंग
संकल्प सोडला अर्धवट पुन्हा एकदा

शर्थीचे प्रयत्न सत्यात आले नाहीत
निश्चयाचे संपले बळ पुन्हा एकदा

स्वप्नांची लचके तोडली मी स्वत:
पराभवाने दिली मात पुन्हा एकदा

कष्टाची घागर भरली पुन्हा संपूर्ण
अपयशाचे भरले रांजण पुन्हा एकदा

प्रयत्नाचा डोंगर उभारला मी स्वत:च
नियतीनेच दिला घाव पुन्हा एकदा

सुखांना जिंकण्याचा भास मला झाला
दु:खाने केले गर्वहरण पुन्हा एकदा

काळेकुट्ट ढग अन दाटलेल आभाळ
संकल्पाचा सोडला बाण पुन्हा एकदा

शब्दांना तिने ओठात अडवल
उसनं हसु चेहऱ्यावर धाडल
सावज तिच होत चिलखती
पण तिने त्याला अनुल्लेखाने मारलं...

सावजानेही केली बरीच तडफड
वार चुकवण्याची निष्फळ धडपड
पण कुठेतरी त्याला वर्मी लागल
अन् तिने त्याला अनुल्लेखाने मारलं...

कशाची बंदुक आणि कसली कट्यार
तिच्याकड नव्हत कोणतही हत्यार
न पाहताही तिने सावजाला नेमक हेरल
अन तिने त्याला अनुल्लेखाने मारलं...
निखिल २३-१०-२०१८