आत्मविकास

लकी अली आणि त्याचं
गोरी तेरी आंखे कहे.. रातभर सोई नहीं..

तर ह्या गाण्यातल्या दुःखी बेसहारा बिचाऱ्या
नटीला कुणीतरी आधार द्यायला पाहिजे, असं
एक लहानपणी वाटायचं..! कुणीतरी कशाला?
आपणच पुढे होऊन जबाबदारी घ्यायला काय
हरकत आहे, असंच वाटायचं..!

हस्तलेखन स्पर्धा - विषय - स्वतंत्र भारत

बालके बाळबोध अक्षर।
घडसुनी करावे सुंदर।
जे देखतांची चतुर।
समाधान पावती ।।

नवा फोन घेतला आहे. त्यात नवे सिम कार्ड घ्यायचे आहे. जिओ चांगले आहे असे ऐकले आहे. स्वस्त पडते का? प्लॅन्स कसे आहेत.

का व्होडा फोन? सध्याचे तेच आहे. सर्विस बरी आहे. एक नंबर आहे तो कंपनीचा आहे. नवा नंबर त्याचाच घ्यावा का कसे? ह्यांचे प्लान्स कसे आहेत.

एअर्टेल अजून बरे चालते का? तुमचा काय अनुभव?

मिळताजुळता पण वेगळा धागा, 'अशी कोणती गोष्ट आहे जी एकदा ट्राय केली पण परत कधीच नाही करणार' ह्यावरून प्रेरित.

खालील ध्याग्यावर अशी कोणती गोष्ट आहे जी कधीही नाही केली पण एकदातरी ट्राय करायची आहे ह्या यादीत मोडणाऱ्या गोष्टी अपेक्षित आहेत.

चैतन्यदायी अनुभव

✪ ध्यान चर्चा, ध्यान सत्र, मुलांचं फन- लर्न आणि आकाश दर्शन अशी सत्रं सलग घेण्याचा अनुभव
✪ जालन्यातल्या चैतन्य योग केंद्राचं टीम वर्क
✪ ८७* नाबाद फिट अँड फाईन तरुणाला भेटून मिळालेली ऊर्जा
✪ को-या फळ्यावर काढलेला बिंदू बघणं, कोरा फळा बघणं आणि बघणारा बघणं- दृश्य, दर्शन आणि द्रष्टा
✪ ९९% मनासह तादात्म्य आणि १% ध्यान किंवा तटस्थता- अंधा-या खोलीत पेटवलेल्या काडीचा उजेड
✪ मुलांची ऊर्जा, मुलांना येणारी मजा आणि त्यांच्यामुळे आपल्याला मिळणारी ऊर्जा!
✪ बन्धी मुट्ठी खाक की, खुली तो लाख की!

असं काय आहे की जे करण्यासारखं असतं, हा एक
प्रश्न त्याच्यापुढे आता असतो. आता असे प्रश्न
पडायला वाव आहे, म्हणजे त्याची परिस्थिती बरी
असणार, हे ओघाने आलेच समजा.
पण तेव्हा ती तशी नव्हती.

लेखाचा विषय तसा कटू आहे. पण तरीही हिंमत करून लिहितेय.

माझ्या आसपासचे लोक / जवळचे नातेवाईक / काही सेलिब्रिटीज इत्यादी यांच्या मृत्यूने मला काही न काही साक्षात्कार झालेला आहे. काहीतरी आयुष्यभराचा धडा दिलेला आहे.

कदाचित तुमच्याही बाबतीत एखाद्या व्यक्तीच्या जाण्याने असा डोळे उघडण्याचा क्षण आला असेल. तर शक्य असेल आणि काही हरकत नसेल तर कृपया इथे शेअर करावे.

( विजुभाऊंच्या डायरीतली लिहायची राह्यलेली
समजा चावट वगैरे पानं )

एकविसाव्या शतकाची सुरुवात आमच्यासाठी
साधारण अशी झाली..

संवाद-१ :
"आपल्या ग्रामपंचायतीला आता इंटरनेटनं
जोडनारायत बरं गा..!''

<<< व्होय काय? ते काय आस्तंय ? >>>

"मला बी नीट काय कळलं नाय..! पन कसलीतरी
वायर टाकलीय म्हन्तेत..! फोनसारखंच आसंल..!
सगळ्या जगातनं वायरी टाकत आलेत..! आता
सोलापुरापास्नं गावागावात टाकतेल..!"

{सूचना :- लिखाण थोडं असभ्य वाटण्याची शक्यता
आहे. तसे काही आवडत नसल्यास पुढे वाचू नये, ही विनंती.}

नावात घंटा काही नसलं तरीही नाव सांगावं लागेल,
म्हणून मी सुदर्शन लिगाडे.
फार पूर्वी कै. धोंडीसाहेब देशमुख शिक्षण संस्थेचे आदर्श मराठी विद्यालय, असे नाव असलेल्या शाळेत आम्ही शिकत होतो.