काहीच्या काही कविता

अल्हैया

Submitted by उमेश वैद्य on 14 February, 2012 - 09:49

अल्हैया

जिथे वेदना ही हळूवार होते
गर्भरेशमाची निळी रात्र होते
वृत्ती तिथे मौन संगीत गाते
अल्हैया अल्हैया अशी गाज येते

सूर्य ही सोडतो दाहकाचा पिसारा
गलबते मनाची गाठताती किनारा
सुखाने निजावी पराशांति शय्या
अन आवाज यावा अल्हैया अल्हैया

संकल्प वेळूं सुकलीत बेटे
प्रतिबिंब जेथे बिंबासी भेटे
अकस्मात जावी प्रवाहात काया
आणि घोष यावा अल्हैया अल्हैया

काही कळेना कसे होत आहे
होणे न होणे काही न राहे
जे सत्य होते निघालीच माया
आवाज येता अल्हैया अल्हैया

उ. म. वैद्य. २०१२

शब्दखुणा: 

विकांत कसा गेला???

Submitted by टोकूरिका on 12 February, 2012 - 23:31

स्मरे न आता तुझ्यासवे,विकांत कसा गेला?
तुलाच सांगायास हवे, विकांत कसा गेला

अजिब्बात विचारू नकोस, विकांत कसा गेला?
मला फोन केलास तरी तुझ्यासवे, श्रीकांत कसा गेला?

नको विचारू वारंवार विकांत कसा गेला?
जन्माला आला हेला, पाणी वाहून मेला!

का पडे प्रश्न सारखा, विकांत कसा गेला?
नेहमीच येतो तो, आला तैसा गेला.

टोकू+अमित्+डॉक Happy

एका दाण्यासाठी

Submitted by किरण कुमार on 9 February, 2012 - 02:10

आयुष्य लोटलेले ते खोट्या नाण्यासाठी
मग छंद लागे कसले भलते खाण्यासाठी

बाजार मांडलेला इथे अब्रुचा दुनियेने
तरीही आस तुजला खा-या पाण्यासाठी

ते वस्त्र टांगोनी खूंटी माज असाही चढतो
विसरुनी जगाला बसला तू धुंद गाण्यासाठी

संपोनि ताट सारे का भूक ही सरेना
तू लाचार जाहला रे त्या एका दाण्यासाठी

किकु

मॉडर्न कविच्या व्यथा.....

Submitted by पुरंदरे शशांक on 4 February, 2012 - 04:43

मॉडर्न कविच्या व्यथा.....

फुटके तुटके शब्द आणून कविता केल्या चार
दोस्त सगळे चाट पडले, कसलं भारी यार........

GFला विचारतो मग, काय आणू सांग ?
चंद्र-तारे आणून देतो, नाऊ व्हॉट्स राँग ?

नाक मुरडून म्हणते हूं... कसले चंद्र-तारे
एक कोल्ड कॉफी साधी आणून दे ना रे

सगळ्या पोरी सारख्याच, यांना कळेल का कविमन ?
खायला-प्यायला द्या नुसते, वर प्रेझेंट ए वन !!!

कुठून पडलो फालतू सालं, फंदात या कवितांच्या ?
डॅडकडे मागू कसा पॉकेटमनी जास्तीचा !!!!

नितळ...

Submitted by के अंजली on 1 February, 2012 - 03:34

सुचतं खूप काही..
अगदी आतून..
मनाच्या तळातून येतं..
जाणीवांचे तरंग
हलकेच उठतात मनाच्या पृष्ठावर..
पण मध्येच मनाचाच एखादा
गरगर भोवरा
ढवळून जातो सारे अंतरंग..
गढूळ झालेला मनाचा चेहेरा मग
नितळ होता होत नाही.....
घिसापिट्या संवादांची
नुसती रेलचेल होते..
मनातल्या मनातच..

दाटून येतच मग..
धुमसत धुमसत..
तड लागली की
कोसंळतच..!

मग सारं कसं...

नितळ......!!

प्रेमाचिया वाटे

Submitted by किरण कुमार on 1 February, 2012 - 02:50

काढूनिया वेळ, घालूनिया मेळ
खावयाची भेळ, सारस बागेची !!

घेवूनिया गाडी, करु मजा थोडी
असेल जरी जाडी, मैत्रिण आपूली !!

कोण असे शत्रू, कशासाठी भित्रू
पाळलेले कुत्रू, मैत्रिणीचा भाऊ !!

सौदा करु सस्ता, सिंहगड रस्ता
खावूनिया खस्ता, झुडूपाआड !!

किती प्रेम मोठे, खर्चालाच तोटे
आपटूनी डोके, आवरते घ्यावे !!

घेवूनिया कात्री, बदलावी मैत्री
दोन पॅक रात्री, घेवूनिया !!

प्रेमाचिया वाटे, टोचतात काटे
तरी जोश दाटे, उठल्यावरी !!

किकु

सुखी वैवाहिक आयुष्याचा यशस्वी मंत्र ( कृपया रसग्रहण करा )

Submitted by Kiran.. on 30 January, 2012 - 10:37

नमस्कार,
सुभाषितमाला वाचता वाचता एक दिव्य प्रकाशशलाका कुठून तरी निघाली आणि माझ्या कानातून आत गेली. तेव्हां त्या तेजाने जी झळाळी निर्माण झाली त्याने दिपून जाऊन डोळे बंद केले असता एक काव्य सुचले, ते जसेच्या तसे इथे अवलोकनार्थ देत आहे. त्या अवस्थेत काय लिहीले हे माझे मलाच माहीत नसल्याने जाणकारांची मदत हवी आहे.

वायुयान उड्डयनकेन्द्रं यानं इल्लम डल्लम
कारणे हेतु धूमशकटिकानिलयं आगमनम
गमनागमनस्थले शोधंशोधम दम्मम थक्कम
अंतिमत: योग्यम धूमशकटिका सापडम

अंतिमस्थानं आगमनं नवलमं अस्ति
बसयानं अंतिमस्थानं निकटं अस्ति
ग्रामे हरित क्षेत्रे प्रतियते हरित वस्ति

माझे जीवन 'खाणे'

Submitted by आशयगुणे on 28 January, 2012 - 11:04

माझे जीवन 'खाणे'....माझे जीवन 'खाणे'
व्यथा नसो आनंद असू दे,
प्रकाश नसो, तिमीर असू दे,
वाट लागो अथवा ना लागू दे,
'खात' पुढे मज जाणे.
माझे जीवन 'खाणे'....
...
कधी चुकवतो 'टैक्स' मुद्दामून
कधी लुबाडून, कधी फसवून
वंशजांना धनी बनवून
कधी 'खात्या'तून , कधी धाकातून
खूळखूळतात नाणे!

खा नेत्यांनो माझ्या संगे
धनावरी हा जीव तरंगे
तुम्च्यापरी माझ्याही 'खात्या'तून
साठे पैके हे 'काळे'

लाज

Submitted by कौतुक शिरोडकर on 28 January, 2012 - 09:25

कपड्यातल्या मी ला
आज, मी अलगद सोडवलंय...

लाज टाकली!

गरज होती..

काती वर कपड्यांची पुटं
सक्त जडाऊ झाली होती...!
त्या पुटांनीच चार दिसात
उद्या माझा पिक्चर झोपला असता!

हे करताना,
कपड्याच्या आतून दडवलेले,
माझे काही दमदार पैलू मात्र दाखवावे लागलेत...

सगळेच सौदे मनासारखे कसे होतील?

झालेय मोकळी!
काहीशी सुटलेली- बरेच झेललेली...
स्वतःला टिकवत,
नवा जन्म स्वहस्ताने साकारलाय!

हे करण्यास भाग पाडलेल्यांनी
मात्र, उद्या येऊन
"तू पूर्वीची राहिली नाहीस" हे म्हणताना,

माझी लाज तेवढी पाहून जावी.

इति विद्या किंवा वीणा किंवा कॅटरीना किंवा..... एक नवा डर्टी पैलू.

निव्वळ विनोदः गाण्यातच बोला

Submitted by pradyumnasantu on 27 January, 2012 - 22:38

गाण्यात बोला

तरूण कवीचा एका राज्याभिषेक झाला
गादीवर येताच त्याने हुकूम एक काढला
जो जो कोणी सांगू काही पाहे
गाण्यातुनच सांगणे आवश्यक आहे
जो कोणी गद्यात बोले
तयाचे शीर होईल धडावेगळे

गोंधळ जोराचा माजला
कवींना डिमांड आला
प्रत्येक जण लागला
अर्ज गाण्यात करण्याला
"सरका---र, सर----का-र, काही नसे खाण्या----ला---
किंवा
महा-----रा--ज, --- चोर बहुत झा----लेत... काय हवे करण्याला"

महाराज ते नवे नवे
खुष बहुत झाले
प्रजानन जे कवी नव्हते
त्रासुनि ते गेले

एक दिवस एक सैनिक
महाराजांकडे आला
दु:खी मुद्रेने तो उभा तिथे राहिला
आज्ञा झाल्यावरती

शब्दखुणा: 

Pages

Subscribe to RSS - काहीच्या काही कविता