लेखन

प्रवेशिका १ : वारी चुकलेल्या पुढार्‍याचा अभंग

मूळ कविता : वारी चुकलेल्या वारकर्‍याचा अभंग

मज लापटाने़। केले बहु पाप।
टिकीटाचा योग। नाही आता॥

सत्तेविना मज। आला बहू ताप।
जनू हिवताप। ठावे देवा॥

झालो देवदास। वागने लोचट।
मदिरेचा घोट। फक्त आता॥

हा कोनता शाप। मना मधे दिल्ली।
नशिबात गल्ली। पापा पाई॥

मज डोई वरी। करजाचा भार।
बँकेचे लेटर। येई आता॥

कर मला माफ। वागलो लंपट।
जगण्याचा विट। आला आता॥

प्रवेशिका १० : रहस्य

मूळ कविता : कविता

दाटूनही न लागलेली झोप
स्वप्न पडत असूनही न घेता आलेला आनंद
साखरझोपेत असूनही जागेपणाची जाणीव
ह्याचा जेव्हा पहाटे कडेलोट होईल आणि लाइट लावून
लख्ख उजेडात उशी खाली मी तुला पहिल तेव्हा तुझ्या
टम्म फुगलेल्या पोटावरुन ढेकणा मी ओळखु शकेन
मला न लागलेल्या झोपेचे रहस्य.......

प्रवेशिका ७ : रंग घराचे

मूळ गझल : रंग नभाचे - कवी वैभव जोशी

रंग घराचे दिसादिसाला बदलत होते
कुठेतरी गळती़च असावी.. समजत होते

काल अचानक फार बरसले मिळून सारे
आज ढगांचे पाय कुठेही भटकत होते

जागोजागी सजले होते तडे, पोपडे
लोभस नव्हते, शोभत नव्हते .. चिडवत होते

नकोच आता पुन्हा चुना तो उभा आडवा
वरवर बघता भिंतीचीही फसगत होते

मी काही ठरवून पापुद्रे खरडत नाही
जे होते ते माझ्याकडुनी नकळत होते

उपदेशाचा डोस चुकीचा असेल तर मग..
केल्या गेल्या खर्चाचीही.. करवत होते

अधेमधे ती भिंत तुकडे टाकत होती

प्रवेशिका ९ : माझी स्लीम छबी.....

मूळ कविता : कविता

धावून-पळूनही न कमी झालेले वजन
उपाशी राहूनही न झुकलेला काटा
दुपारच्याही जागरणाने न झालेली वामकुक्षी
या जीवघेण्या प्रयत्नांच्या शेवटी
जेव्हा माझं वजन थोडसं कमी होईल,
तेव्हा माझ्या मलूल हाडं-सापळ्याचं
प्रेतवती दर्शन घडेल आणि त्या अर्धमेल्या अवस्थेतही
मी वाचू शकेन तुझ्या थेट नयन्-दर्पणांत
मला आधीच ना-कळलेली माझीच
"अनोळखी" स्लीम छबी
अन् तुला जिंकल्याचे भाव.....!!

प्रवेशिका ८ : जॅकपॉट

मूळ कविता : कविता

कळूनही तोच लावलेला नंबर
काल निघूनही आज लावलेली फिगर
रनिंगला वाढवत नेलेला रुपयाचा शंभर
ह्या सार्‍याचा विचार करता जेव्हा
बिडीचा धूर होउन जाईल,
तेव्हा सात वाजता निघालेल्या ओपनमध्ये
हुरहुरणारे क्षण विरतील आणि त्या क्षणातही
मी स्वप्न बघेन उद्याच्या क्लोजचे
मला कधीच न लागलेला कल्याणचा
जॅकपॉट

७ वर्षांची होते मी, तिसरीत होते. प्राथमिक शाळेत वक्तृत्व स्पर्धा होत्या. फक्त दोन मिनिटांचं भाषण करायचं होतं. कधीही वाटलं नव्हतं की मला त्या वक्तृत्व स्पर्धेत बक्षिस वगैरे मिळेल! माझ्या आठवणीप्रमाणे ते माझं भाषण आईने लिहून दिलेलं पहिलं लिखित होतं. त्या आधी म्हणजे तिच्या कॉलेजच्या दिवसांत तिने बर्‍याच स्पर्धा गाजविल्या होत्या हे कालांतरानं समजलं. पण आपली आई खूप छान लिहिते हे समजायला मला तिसरीत जावं लागलं.

प्रवेशिका ७ : कार्टा

मूळ कविता : कविता

घासूनही न चमकलेले दात
पुसूनही न स्वच्छ झालेलं तोंड
विंचरूनही न बसलेले केस
ह्या सगळ्यांचं दिवसाच्या शेवटी
जेव्हा कळकट वाण होईल
तेव्हा तुझ्या पोटातल्या गुरगुरणार्‍या भुकेचं
काही एक न चालता, तुझ्या अकलेच्या उजेडातही
मी हाणू शकेन तुझ्या पाठीत
हाताला कधीपासून शिवशिववणारा सणसणित
रट्टा.....

प्रवेशिका ६ : बिलंदर

मूळ कविता : कविता

सुचूनही न लिहीलेले रसग्रहण
साथीच्या रोगातही न मारलेल्या राउंड्स
उंचावर नसूनही असणारी हिल स्टेशनं
या सार्‍यांचं शेवटी एकदाचं
जर अर्काइव्ह झालंच,
तर तुझ्या बिलंदरी असण्याचं
इंगित सापडेल आणि त्या अर्काइव्ह्जमध्ये
आम्ही पाहू शकू थेट तुझ्या पोस्टांत
आम्ही कधीच न ओळखलेला तुझा
मूआय (अर्थात, मूळ आयडी).......

प्रवेशिका क्र. ५ : ओझ्याचा बैल

मूळ कविता : कविता

नकाराच्या भीतीन मी न लिहीलेल प्रेमपत्र
रोझ डेला माझ्या हातून गळून गेलेला गुलाब
आमंत्रण येऊनही चुकवलेल तुझं लग्न
हे सारच आयुष्याच्या वळणावर
जेव्हा पुन्हा सामोरं येईल
तेव्हा ओझ्याच्या बैलासारखा;
वाकलेला नवरा मला दिसेल आणि त्या प्रसंगीही
मी वाचू शकेन थेट त्याच्या डोळ्यात
"साल्या, तू सुटलास नी मी झालो
फक्त ओझ्याचा बैल"

प्रवेशिका ४ : हिशेब

मूळ कविता : कविता

शिकुन-सवरुनही न गिरवलेले धडे
ओढुन्-ताणुनही न आणलेल अवसान
मारुन्-मुटकुनही न सावरलेली घडी
या सार्‍यांची जेव्हां शेवटी
गोळा-बेरीज होईल.....
तेव्हां तुझ आळसात आयुष्य बुडवण्याच
एक मोठ्ठ वजाबाकीच गणित होईल अन त्यातही
मला करावेच लागतील...अगदी माझ्याच घरात
मी आयुष्यात कधीही न केलेले
हिशेब ......