कला

यावेळी जरा दिवाळीची मोठ्ठी सुट्टी घेऊन घरी आली .. सकाळ संध्याकाळ तर ओके पण दुपार सरता सरत नाही म्ह्णुन हा कामी लावलेला वेळ ..

हॅन्ड्क्राफ्ट साठी गुगलींग केल आणि मग जवळ असलेल्या साहीत्यात थोडी आगाऊची भर घालुन आलेला रिझल्ट तुमच्यासमोर ठेवते आहे .

-> हे ब्रेसलेट - सॅटिन रिबीन वापरुन बनवलेले

यातली जी वीण आहे ती नेट ची कॄपा .. वापरात नसलेल्या ओढणीचा वापर करुन तयार केलेल हे लाल रंगाच ब्रेसलेट.

तो गोल स्टॅण्ड खरे तर फास्टट्रक वॉच चा डब्बा आहे त्याला मी डोलीच्या धाग्याने गुंडाळले .

मी काढलेल्या काही रांगोळ्या इथे शेयर करते आहे..
तुम्ही सुध्दा आपआपल्या रांगोळ्या या धाग्यावर शेयर करा...
त्या निमित्यानी रांगोळ्याचे नविन नविन प्रकार बघायला आणि शिकायला मिळतील..:)

ही सोसायटीत काढली होती, माझा १ नं आला होता..:)

तीन दशकांहून अधिक काळ मराठी व हिंदी अशा दोन्ही भाषांमधील चित्रपट, दूरचित्रवाणी मालिका आणि नाटके पाहत आहे. अनेकदा असे होते की एखादा चेहरा आवडतो, पण पुन्हा कुठे फारसा दिसतच नाही. माध्यमांतूनही त्या चेहर्‍याची चर्चा होत नाही. जसे काही हा चेहरा सर्वांच्या विस्मृतीतच गेला आहे. नेमका हा चेहरा मला बर्‍यापैकी आठवत असतो, पण इतर अनेकांना त्याचा परिचयच नसतो.

अशाच काही (इतरांच्या) विस्मृतीत गेलेल्या पण मला आवडत असलेल्या या चेहर्‍यांबद्दल.

हा देहाचा सुर्य कलू दे..
आयुष्याची सांज ढळू दे..!!

इतके प्रेमळ बनव मला की ..
मी मेल्यावर दुःख रडू दे...!!

हळहळणार्या तुळशीलाही..
मुसमुसते अंगण समजू दे ..!!

काच मनाची कणखर व्हावी..
ओरखडेही 'नरम' पडू दे..!!

हट्ट मुलाचे पुरवत असता...
'माझे बाबा' परत कळू दे..!!

दे सुख नावाचे तणनाशक ..
बहर मिळू दे दुःख जळू दे..!!

-गणेश शिंदे..!!

हे दागिने मी आणी माझ्या बहिणीने मिळून बनवलेत. आमच्या नव्या व्यवसायाची सुरुवात - अवनि आर्टस.

हे दागिने बनवताना मुख्यत्वे प्लास्टिक आणी काचेचे बीड्स वापरले आहेत. सर्वसाधारणपणे ज्यांना नकली दागिन्यांनी त्रास होतो त्यांना ह्यातील गळ्यातल्या दागिन्यांनी त्रास झालेला नाही. जिथे मेटलचे मणि आहेत ते त्वचेला स्पर्श करू नये असा प्रयत्न केला आहे.

१.

२.

३.

एक छोटासा टी टेबलचा सेंटर पीस केला आहे...
टी पॉट - यात दांडी टाका आणि भरीव टाका वापरला आहे.
ट्युलीप्स मधे बटण होल, काश्मीरी आणि गाठी टाका... तर पानं पुर्ण काश्मीरी टाक्यानी भरली आहे
फिनीशींग साठी म्हणुन काळ्या रेश्मानी दांडी टाका वापरला आहे...

पाऊसलेखणीने जमिनीत काव्य कसतो..
कवितेत जिंदगीच्या तो एकरूप दिसतो..!!

म्हणतात कैक आधी जोडी खिलार होती..
आता खुटा रिकामा दारी उदास हसतो..!!

सत्कार सोहळ्याला ज्याच्याकडून शाली..
बांधावरी बिचारा तो बोडखाच असतो..!!

नुसताच आसवांचा अंदाज बांधल्याने,
रोपास भावनेच्या बघ कोंब येत नसतो..!!

इतक्या सुरेल ताना घेऊ नकोस दुःखा..
हकनाक वेदनांचा येथे जमाव बसतो..!!

-गणेश शिंदे,दुसरबिडकर..
९९७५७६७५३७

हा लेकीने केलेला हस्तकलेचा दुसरा नमुना..

आता हळु हळु हात बसतोय तीची, आणि रुची पण वाढतेय...
तीने आत्ताशीच सुरवात आहे म्हणुन सध्या तीला सोप्पे टाके शिकवते आहे...
यातली फुलं कोळी टाक्याने तर पाने गहु टाक्याने विणली आहेत...:)

झोक्याशिवाय

झोक्यासहित