कविता

सुस्नात तू गं ओलेती...

Submitted by अ'निरु'द्ध on 2 July, 2019 - 11:02

सुस्नात तू ओलेती

सुस्नाऽत तू गं ओलेऽती
केसऽही तुझे ते ओले...
अन् थेंब उष्ण तव गाली
परि मन माझे ते भिजले...

अंगावर ओले वसन
बिलगे तनुला तव ओल्या...
कासाविस करुनी सोडी
माझ्याच मनाला खुळ्या...

तनु पुसतानाचा बांक
अन हलके हलके झोके...
मृदू वस्त्र टिपे तव काया
मन माझे परि ओथंऽबे...

हलकेच बांधिशी केस
उचलुनी दुमडुनी कर...
पाहूऽनी अदा जिवघेणीऽ
माझाच धडधडेऽ ऊर...

आरऽसा बिलोरी दावे
तव पुष्ट सघन प्रतिबिंब...
तो लोभस नाजूक बांधा
पाहुऽनी होई मन चिंब...

प्रश्न आणि प्रश्न..

Submitted by मन्या ऽ on 25 June, 2019 - 14:34

प्रश्न आणि प्रश्न..

मनातील गुंता
हा नात्याचा
सोडवु कसा मी?
तुझ्याशी असणारे
बंध तोडु कसे मी?

आहेत फक्त
प्रश्न खुपसारे,
उत्तरे तयांची
शोधु कशी मी?
उत्तरे अपेक्षित
नसतील तर
काय करु मी?

सांग तुच मला आता
तुझ्याशी असणारे
बंध तोडु कसे मी?
तुझ्यावीना एकटी
राहु कशी मी?
नात्यांचे जुळू
पाहणारे बंध
स्विकारु कसे मी?

प्रश्न असंख्य आहेत.
उत्तरेही असतील..
ती उत्तरे शोधण्यास
साथ मला देशील?
एवढीच एक अपेक्षा
पुर्ण करु शकशील?

आयुष्याच्या वाटेवर..

Submitted by मन्या ऽ on 21 June, 2019 - 03:33

आयुष्याच्या वाटेवर..

आयुष्याच्या वाटेवर
अनेकजण भेटतात
काही विस्मृतीत
जातात ; तर
काही मनात घर
करतात..
आयुष्याच्या वाटेवर
अनेकजण भेटतात..

मनात घर करणारे
खोलवर रुजतात;
त्यांची साथ
हवीहवीशी वाटत
असताना मात्र
साथ सोडुनिया जातात.
आयुष्याच्या वाटेवर
अनेकजण भेटतात..

आरण्यकेश्वर..

Submitted by अ'निरु'द्ध on 18 June, 2019 - 09:48
aryanakeshwar

आडरानी दाट
भग्न शिवालय
उध्वस्त पाषाण
तयाचेही...

खुल्या प्रांगणात
सोसे उन्ह ताप
नंदी पाषाणाचा
धष्टपुष्ट...

पसरी आवारे
पाला नि पाचोळा
सुखे विहरती
नाग सर्प...

वन्य श्वापदांचा
अवचित डेरा
वाघाचाही फेरा
कधिमधी...

कधी काळी कोणी
एखादा पांथस्थ
आणिक भाविक
तुरळक...

योगी साधकांचा
कधी पदस्पर्श
परी अशा वेळा
कवचित...

गाभारी विलसे
सदा ही अंधार
जागे गूढ भाव
अंतरीचा...

कविता : पुन्हा एकदा

Submitted by भागवत on 18 June, 2019 - 05:43

मा‍झ्याच स्वप्नांना लावला मी सुरूंग
संकल्प सोडला अर्धवट पुन्हा एकदा

शर्थीचे प्रयत्न सत्यात आले नाहीत
निश्चयाचे संपले बळ पुन्हा एकदा

स्वप्नांची लचके तोडली मी स्वत:
पराभवाने दिली मात पुन्हा एकदा

कष्टाची घागर भरली पुन्हा संपूर्ण
अपयशाचे भरले रांजण पुन्हा एकदा

प्रयत्नाचा डोंगर उभारला मी स्वत:च
नियतीनेच दिला घाव पुन्हा एकदा

सुखांना जिंकण्याचा भास मला झाला
दु:खाने केले गर्वहरण पुन्हा एकदा

काळेकुट्ट ढग अन दाटलेल आभाळ
संकल्पाचा सोडला बाण पुन्हा एकदा

शब्दखुणा: 

बघ जरासा

Submitted by जोतिराम on 17 June, 2019 - 08:36

तिचा प्रियकर तिचा जराही विचारच करत नाहीये, आणि तिची फक्त एकच अपेक्षा आहे की, त्यानं तिला समजून घ्यावं. म्हणून ती म्हणतेय की

तो दुअर्थ बघ जरासा
मी होऊन बघ जरासा
वाटे हवी मज साथ अन तू
जवळून बघ जरासा

मोहित मी तुला अन
तू होऊन बघ जरासा
जे सांगून टाकलेले
समजून बघ जरासा

आता पिसाटलेले
आवरून बघ जरासा
रंगीत लगाम त्याची
आवळून बघ जरासा

आहे तुझीच मी जर
जा थांबुन बघ जरासा
दुसऱ्या जगात माझ्या
हरवून बघ जरासा

मना रे मना

Submitted by चिन्नु on 19 May, 2019 - 23:18

मना रे मना

मना रे मना, का तुला कळेना
हितगुज श्वासांचे
धुंदी कळ्यांना, धुंदी फुलांना
रानमाळ वार्याचे..

कधी येणार रे साजणा
कशी साहू मी विरहवेणा

सुटी पाकळी, झुरते वेळी
बंध ओल्या पापण्यांचे
मना रे मना...

सांज शिंपित दूर थवे
नभी रंगती नित्य नवे

दूर किनारी, चांद रूपेरी
स्वप्न झुले माडांचे
मना रे मना...

कुठे रूजतील रे चांदण्या
लेण्या सजतील रे गोंदण्या

ओल्या पागोळ्या, श्रावण वेळा
गुपित मनमोराचे
मना रे मना..

झणी गंधाळली चांदणी,
प्रीतमोहरल्या या मनी

निवांत

Submitted by मुक्ता.... on 17 April, 2019 - 08:17

अशीच मोकळ्यावर होते
श्वास घेत निवांत एकदा
सांजेचे सूर उमटले होते
पश्चिमेवर केशरी कशिदा

वाराही गुणगुणत होता
हाती घेऊन निलशलाका
त्यालाही गवसला होता
मारवा तो हलका हलका

रंगानी स्वैर गुंफले होते
अमूर्त ईश्वरी चित्र निराळे
सूर त्यांचेही जुळले होते
जरी छटांनी होते वेगळे

मी त्यांतील एक रेष होते
मन मारव्यात होते हरवले
श्वास आता निवांत होते
क्षितिजावर आत्म विसावले

गवसतो सूर अनेकदा
मोकळ्यावर विसावताना
स्वरावतो श्वास अनेकदा
पुन्हा आयुष्यात परतताना

मन माझे हळवेसे गीत आहे...

Submitted by ___akshata___ on 17 April, 2019 - 01:12

मन माझे हळवेसे गीत आहे,
आनंदाचे सुरेल संगीत आहे,
हळुवार भावनांची नाजुकशी प्रीत आहे,
जीवन जगण्याची सुंदरशी रीत आहे,
स्वप्नांच्या झऱ्याचा निरंतर सा स्रोत आहे,
मन माझे हळवेसे गीत आहे...

मन माझे कोकिळेची तान आहे,
सुरांचे संमिश्र मधुरसे गान आहे,
बेधुंद वाऱ्याचा वेग बेभान आहे,
जपून ठेवावे असे पिंपळाचे पान आहे,
मन माझे हळवेसे गीत आहे...

शब्दखुणा: 

भिजायचे आठवते, पाऊस पडून गेल्यावर

Submitted by प्रतिक सोमवंशी on 14 April, 2019 - 23:23

मोकळा होतो श्वास, आभाळ रडून गेल्यावर
भिजायचे आठवते, पाऊस पडून गेल्यावर

क्षितिजावरती हे नेमके, गर्द धुके दाटते
भास होती अंधाराचे, सूर्य गडून गेल्यावर

उघडतात मग हळूहळू, बंद कवाडे तेजाची
उघडा पडतो रवी हा, पाऊस निघून गेल्यावर

तू भिजतेस नेहमी, आठवणी मागे पडतात
हुरहूर होते मनाची, तू सोडून गेल्यावर

जरी भिजलेली असेल काल, ही 'प्रति’ ची गजल
भिजायचे आठवते, पाऊस पडून गेल्यावर
©प्रतिक सोमवंशी
Insta @shabdalay

शब्दखुणा: 

Pages

Subscribe to RSS - कविता