Submitted by शब्दवेडा on 5 October, 2019 - 23:01
कधी दाटे मनात गहिवर कधी हास्याची लाट आहे
सोडून गेले सगेसोयरे अंधाराची साथ आहे
दूर टेकडीवर होता महाल त्यात होती सुवर्णशय्या
इंद्रालाही लाजवेल असा माझा थाट होता
नियतीची फिरताच चक्रे होते नव्हते सगळे गेले
सर्वस्व व्यापले अंधाराने राज्य संपले खचली हिम्मत
अंधाराच्या मगरमिठीतच प्रकाशाची कळली किंमत
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
वाह! क्या बात है!! आवडली
वाह! क्या बात है!! आवडली कविता..