मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
रात्र
ती रात्र
'आई काय ग हे !.काय सारखा सारखा लहान मुली सारखा मला घरी लवकर यायला सांगता .मी मोठी आहे आता '
' सोन्या तुझी काळजी वाटते आम्हाला म्हणून सांगते.आणि हो ...बाबा येणारेत बरका तुला दररोज तुला क्लास मधून आणायला .....
निशाची आई तिला समजावत समजावत होती .तिच्या बोलण्यातून खूप काळजी व्यक्त होत होती . निशाचे आई समोर काही चालले नाही .निशाला माहीत होते की काही दिवसा पासून आई आणि बाबा थोडे काळजीत दिसत आहेत .कारण हि तसेच होते .काही दिवसांपुर्वीच ती बातमी आली होती ...
रात्र
रात्र
***
आज पुन्हा चांदण्यांनी
बहरून रात्र गेली
रातराणीच्या फुलांनी
उमलून रात्र गेली
सरल्या शंका कुशंका
मूक व्यर्थ रुष्ठताही
विरहात अंध दीप
पेटवून रात्र गेली
कळले कुणास आज
जीव प्राण वाहीलेला
भरुनी डोळ्यात कुणाच्या
पाझरून रात्र आली
नियती सदैव देई
डाव अर्धा हरलेला
तव हाती बदलून
उजळून रात्र गेली
मन शुभ्र अंगणात
कोजगरी ही नटली
रित्या जगण्यास माझ्या
सजवून रात्र गेली
एक रात्र अशी ही...
एक रात्र अशी ही
एक रात्र आपल्या मैत्री ची..
एक शब्द तू बोल
एक शब्द मी ऐकतो..
या अंधारी एक शांतता तू ठेव
या मैत्री ची एक शांतता मी ठेवतो..
एक अबोल शब्द ने तू बोल सारे
एका अबोल शब्दाने मी समजतो सारे..
एक मैत्री ची रात्र अशी ही
एक गुपित तू सांग एक मी सांभाळतो..
चिंब चिंब ... टिंब टिंब ...
आला आला ... अबे जाईल. नाही रे कसला जातोय, त्या खिडक्या कसल्या सपासप धुतल्या जातायत बघ, पळ पळ लवकर ... लगेच काढ हेडफोन्स ... घे ती किल्ली ... चल खाली. धावतोय, धावतोय लिफ्टकडे त्या काळ्यापांढर्या कॉरिडॉरमधून ... प्रेग्नंट बायकोच्या रूमकडे धावत जावं कोणी आतुर नवर्याने तसं धावतोय ... अजगरासारख्या रात्री श्वासांचा जड आवाज ... लिफ्टची खडखड ... आलो खाली. धाव त्या दारातून, सोड तो सेंट्रलाईझ्ड एसी. आणि मग तुम्हाला दिसतो तो पाऊस. चित्त्यासारख्या झेपा घेत येतोय च्यायला. पाण्यालासुद्धा धरतीची ओढ आहे. हा भिजण्याचा पाऊस नाही. तो सांगतोय तुला, बाजूला सर मुकाट, नाहीतर छिन्नविछिन्न करून टाकेन.
रात्र शृंगाराची ....
रात्र शृंगाराराची...!!
---------------
तुझ्या स्मृती रात्र ठेवून गेली
ही आसवे वेदनांची भिजवून गेली
**
स्वप्ने उद्याची घेउन झोपलो मी
ही रात्र स्वप्नांची सजवून गेली
**
पाहिले तुला मी गुलाबी हासताना
चांदण्यासवे कुठे तू हरवून गेली
**
गंध प्राजक्ताचा आला पहाट वारा
मिठी रेशमाची कशी चूकवून गेली
**
काय असे हे चांदणे शिंपिले तू
कशी रात्र सारी तू विझवून गेली
**
चुंबल्याच्या खूणा अजून ताज्या तवान्या
अशी कशी खूळी रात्र विसरून गेली
**
© प्रकाश साळवी
०६-०५-२०१७
आशा
आकांत
पेटली दिव्याची वात जाहली रात कधीची काळी
कानात गुंजते दूर अशी बेसूर कुणाची हाळी
पेरून थेंब डोळ्यात झोंबते रात रिकाम्या पोटी
हुंदके दाबुनी खोल जराशी ओल लागते ओठी...
झोपड्यात खुरटे श्वास खुळा विश्वास झोपला आहे
मोडक्या छतावर घास कुण्या देवास ठेवला आहे
आलीत वादळे जरी मनाने तरी दडपली भीती
घेऊन तनी आभाळ मनाचा जाळ पसरली माती....
सळसळ होता वार्यात थांबली रातकिड्यांची नांदी
ढेकळामधे रंगते कधी भंगते नभाची मेंदी
अंधार दाटला फ़ार वादळे गार धावली रानी
डोळ्यात असा आकांत नदीतुन शांत चालले पाणी.....
तळपेल सुर्य अंबरी कधी भूवरी तेज सांडावे
नाहीच मिळाला भाव रडीचे डाव तिथे मांडावे
ती आणि मी - सुख म्हणजे आणखी काय असते.. (८)
रात्र
एक काळोखाचा आविष्कार...
रात्र तस पाहायला गेल तर एक संपलेला दिवस...
पण ती खर तर एका नव्या दिवसाची सुरुवात असते..
काही रात्री कुणाच्या आठवणीत बुडालेल्या...तर काही मदहोश करून टाकणाऱ्या...
काहींना आवडतं रात्रीत बुडून जायला...त्यातलाच मी एक....
दिवसापेक्षा मी खर तर रात्रीची वाट पाहत असतो... दिवसभराच्या धकाधकीतून एक रात्रच आपली असते जी आपली हक्काची वाटते...
ना कुणाला प्रश्न विचारण...कि ना कुणाला उत्तर देण...
काळोख असा एन्जोय करावा असा...
आपल्याशी संवाद साधण्याची अचूक अशी वेळ...
आपण काय केल... काय करणार आहोत...साऱ्या प्रश्नांची उत्तर मिळतील तुम्हाला...
Pages
