महाबळेश्वर

...नंतर एका शेकोटीजवळ शेकत शेकत जेवण आवरले व रात्री तिथल्या सगळ्या टूरिस्ट सोबत १२ वाजेपर्यंत अंताक्षरी खेळत दिवस संपला

सकाळी कडाक्याच्या थंडीत जाग आली. सगळा परिसर धुक्याची दुलई पांघरून झोपी गेला होता. सुर्योदय होण्याआधी मी आवरले. थोड्या वेळात अमित आणि किरणही उठले व आवरू लागले.

काल जेवताना व नंतरही आमचे बरेच वेगवेगळे प्लॅन्स ठरत होते व रद्द होते. तापोळा-बामणोली-सातारा-पुणे असे जायचे की पुन्हा महाबळेश्वर-पुणे करायचे वगैरे चर्चा झाल्या होत्या. शेवटी सकाळी महाबळेश्वर-पुणे या रूटवर शिक्कामोर्तब झाले.

सध्या घरी पुण्याला बहिण आणि तिची मुलगी आली आहे. आई आणि पुतणी अशा ह्या चौघीजणी बाहेर भटकंतीची योजना आखत आहेत. तर इथे विचारावेसे वाटते..

...पुण्याहून ह्या दिवसात अर्थात नोव्हेंबर मधे माथेरानला गेले तर बरे पडेल की महाबळेश्वर आणि पाचगणी एकत्र गेलेले बरे पडेल? शिवाय राहण्यासाठी चांगले हॉटेल? आणि काही डुज आणि डोन्ट डु सारख्या सुचना आवडतील. काय काय बघण्यासारखे आहे, त्या भागातले काही खाण्यासारखे आहे ह्याचीही माहिती हवी आहे. पुतणी ह्या तिन्ही ठिकाणी गेली आहे तेंव्हा तिला अनुभव आहे. पण तरीही माबोकरांचे अनुभव आणि मतं नेहमीप्रमाणे उपयोगी पडतील. धन्यवाद जनहो.

प्रचि ०१

प्रचि ०२

प्रचि ०३

प्रचि ०४

सकाळपासून १८० किमी सायकल चालवली होती... कात्रज, खंबाटकी, पसरणी व आंबेनळी हे चार घाट पार केले होते.
एक झकास दिवस चविष्ट भोजनासमवेत संपत होता...

दुसर्‍या दिवशी संपूर्ण चढ उतारांचा वरंधा घाट आणि भोर ते पुणे हे फारसा चढ नसलेले तुलनेने अगदीच सवयीचे असणारे अंतर पार करावयाचे असल्याने दोघेही निवांत होतो. सावकाश उठून आवरायचे ठरवले.

बाहेर पडायला ८ वाजले.

आजच्या प्रवासाला सज्ज!

मार्चचा पहिला वीकांत अनेक कारणांनी सर्वांच्या निशाण्यावर होता. सलग ३ दिवस सुट्टी. त्यामुळे गाडीवरून एखादी ट्रीप करायची की एखादी मोठी सायकल राईड हा प्रश्न अनेक दिवस चर्चेमध्ये होता.

कोणता रूट..?
पुन्हा कोकणातच जायचे का..?
पुन्हा ताम्हिणी घाटातूनच जायचे काय..?
परत येताना तरी ताम्हिणी घाट नको.
मांढरदेवीला जावूया.. BRM रूट करूया.
मांढरदेवी BRM अनेक कारणांमुळे पूर्ण करता आली नसल्याने तो BRM चा रूट सुधाकर, केदार व राहुलला करायचा होता. (पुणे - भाटघर धरण - भोर - मांढरदेवी - वाई - मांढरदेवी - भोर - पुणे)

बेफिकार मन हे झाले
घन प्रेमाचे आले
बावरे स्पर्श सारे नवे नवे
दाटले रेशमी आहे धुके धुके
दाटले हे धुके

पावसातल्या महाबळेश्वरचा हा चित्र-परिचय.

प्र.चि. ०१

प्र.चि. ०२

प्र.चि. ०३

प्र.चि. ०४

महाबळेश्वर प्राईड हॉटेलच्या काऊंटरपाशी घुटमळताना ती मला पहिल्यांदा दिसली. तेव्हा तिचा "तो" तिच्या बरोबर नव्हता. जर हि आमची पहिलीच भेट नसती तर मला नक्कीच आश्चर्य वाटले असते की तिला एकटीला सोडून तो गेलाच कसा. पण त्या क्षणी तरी ती एकटीच तिथे चुळबुळ करत उभी होती.

जावळी मुलुखातली भन्नाट भटकंती::: मंगळगड – चंद्रगड – ढवळेघाट – महाबळेश्वर

...................................................................................................................................

स्वराज्यातलं ‘जावळी प्रकरण’

मे महिन्याच्या अखेरीस हवापालट म्हणून महाबळेश्वरला ४ दिवसांसाठी गेलो. तसे आधीही ८ वर्षांपुर्वी २-३ वेळा गेले होते. तेंव्हाही तिथला निसर्ग आवडला होताच पण हल्ली निसर्गाच्या गप्पांमुळे निसर्गाच्या घटकांचा आस्वाद घेण्याचा, त्यातील बारकावे टिपण्याची नजर तिक्षण होऊन निसर्गाची अधीक गोडी लागली आहे त्यामुळे हे ४ दिवस महाबळेश्वरच्या सौंदर्याला दृष्टीत मावण्यास कमीच पडले. अगदी उगाच पॉइंट पहायची धावपळ न करता जिथे राहीलो तिथले सौंदर्य न्याहाळले व एक दिवस शेरबागेत घालवला.