रहस्य

फुल्लारी
३
सचिन

अभिरामचा मॅसेज वाचून एक क्षण मी दचकलोच. थ्री इडियट्समध्ये सुरवातीला रॅन्चोबद्दल बातमी ऐकून जी अवस्था फरहान आणि राजूची झाली होती तीच सध्या माझी होती.

गंधाली, तिचा शोध घेऊन थकलो होतो, चक्क ती आज सापडली होती. गंधाली आमच्या आयुष्यातून अचानक निघून गेली, कुठे गेली, कशी गेली, का गेली, खूप शोधण्याचा प्रयत्न केला. काहीच तपास लागला नव्हता. आणि आज अचानक अभिचा हा मॅसेज. स्वप्नाला कळवायला हवे.

"हॅलो स्वप्ना ....गंधाली सापडली"

"कुणी सांगितले, कुठे आहे ती, कशी आहे, अवि आणि अभिला माहित आहे का?" स्वप्ना

फुल्लारी

२.

अभिराम

गंधाली इमोशनली माझ्यावर किती अवलंबून होती हे मला माहित होते. मी तिच्याकडे फक्त एक केस म्हणून बघत होतो. तिच्या आजच्या या परिस्थितीला, दु:खाला, किती ठाऊक नसले तरी मीच जवाबदार होतो.
आता पुढे काय? काय झाले असेल? अवि कुठे असेल? त्याला गंधालीबद्दल माहिती असेल? राधाक्का कशी असेल? प्रश्न आणि प्रश्न, प्रश्नांच्या गुंत्यात मी पुरता अडकलो होतो.

"ऋतु, प्रश्नांचा हा गुंता सोडवायलाच हवा."

"हो अभि, आताशा काही धागेदोरे सापडलेत." ऋतु

गंधालीतील माझी इनव्हॉलवमेंट ऋतुजा शोधायचा प्रयत्न करत होती. तिला आता सर्व सांगायलाच हवे.

मनोगत

मण्यांची टोपी
(भाग-२)

रवी:-
निता तब्बल ७ महिन्याने शुध्दिवर आली होती. पण शुध्दिवर आल्या आल्या थोड्यावेळ निता काहीशा संभ्रमात दिसली होती. खर तर निता माझी मोठी बहीण, तिची तीव्र बुध्दी, बोलण्यात एक प्रकारच माधुर्य पण काहीशी एकांतप्रिय जितकी विनोदी तितकीच गंभीर असा स्वभाव असल्याने तिला सर्वांची मिळणारी वाहवाही याचा मला खुप हेवा वाटायचा. निताला जेवढी विज्ञानाची आवड तितकीच आध्यात्माची ओढ आहे. तशी ती काहीशी विज्ञानवादी असल्यामुळे तिचा कर्मकांड वगैरे वर विश्वास नाही म्हणा..! पण तिला योगशास्त्रावर प्रचंड विश्वास आहे.

१. शेरलॉक अन फाशीचा दोर

टॉक... टॉक… टॉक… टॉक

काळ क्षणाक्षणाला पुढे सरकत होता, मृत्यू क्षणाक्षणाला जवळ येत होता. सेकंदकाटा आपल्या काळजावर आघात करतोय असं शेरलॉकला वाटत होतं. अर्थात याची त्याला सवय होती. स्कॉटलंड यार्ड त्याला बऱ्याचदा उशीराच बोलवायची. कित्येक केसेस त्याने शेवटच्या काही क्षणांत सोडवल्या होत्या. आजही तसं होऊ शकलं असतं.

"घरात कोणीतरी असल्याचा भास होतो" बाबा माझ्या मागच्या भिंतीकडे बघत म्हणाले.

"कसला भास?" मी विचारले.

"घरात कोणीतरी रात्रीच्या वेळेस येते" बाबांची नजर अजूनही भिंतीवर स्थिर होती.

"मला कळाले नाही" मी बाबांकडे रोखून बघत म्हणालो.

रात्रीस खेळ चाले निरोपतेय. त्याजागी 100 डेज ही नवी रहस्यमय मालिका सुरू होते आहे. त्याबद्दल हा धागा...

"अहो सर कशाला विषाची परीक्षा घ्यायला निघाला आहात तुम्ही ? आणि बाकी फक्त तुम्ही तुमच्यापुरता निर्णय घेत असता तर माझा काही अधिकारही नव्हता तुम्हाला विरोध करायचा पण तुम्ही इतक्या मुलांना सोबत घेऊन जायचं म्हणत आहात मी कशी परवानगी देऊ ? आणि ज्यांना घेऊन जाणार आहात त्या मुलांच्या पालकांची परवानगी नको का ? आणि एकदा का त्यांना समजलं की मुलांना कुठे घेऊन जायचं म्हणत आहात तर शाळेवरची कौलच काय पण आपल्या डोक्यावरचे केसही शिल्लक राहणार नाहीत . "

" ते का सर ? "

" अहो इतके जोडे पडल्यानंतर केस राहतील का ? "

" ते नाही सर मी म्हणतोय ते लोक अस का करतील ? "

निशाला सायकलच भारी वेड . लहानपणी तिची तीन
चाकांची सायकल घेऊन ती फार दूर पर्यत जात
होती .इकडे मंजूचा जीव मात्र टांगणीला लागत असे व
तिला नेहमी वाटे कि कुठून
दुर्बुद्धी झाली आणि हिला सायकल घेऊन दिली .
थोडी मोठी झाल्यानंतर तिला दोन चाकी सायकल
दिली .त्यानंतर तर तिला सीमाच
उरल्या नव्हत्या .ती लांब लांब सायकल घेऊन जात
असे.आणि हो महत्त्वाच इतकी सायकल चालवूनही तिच
सायकलवरून पडन काही थांबत नव्हतं .सायकल
खाली आणि त्यावर
निशा अशापेक्षा निशा खाली आणि सायकल तिच्या अंगावर
पडलेली किंवा सायकल
आणि निशा दोघीही एकमेकींशेजारी पडलेल्या असच जास्त
व्हायचं .तिला लागायचं फार नाही पण आज जरा जास्तच