पत्नी, पती और "वह".
ऊँ ऊँ हूँ! सोड ना रे! किती डोळ्यात डोळा घालून बघतोस? इतकी आवडते मी तुला..? सोडतच नाहीस अगदी! सतत मला घेऊन बसतोयस तू..! मला पण तू आवडतोस रे... तुझा विरह सहन करणे म्हणजे शिक्षाच. मध्ये चार दिवस बरं नाही म्हणून गेलास तेंव्हा मी इतकी व्याकूळ झाले की काय सांगू तुला..! काय काय बडबडत होतास तापात आणि कसनुसा चेहरा करत होतास... आता अगदी हसत बघतोयस ते... आणि हाताची बोटं किती वेळ गुंतवशील? चल सोड आता.... स्वैपाक करायचा आहे मला... तो येईलच आता तासा दोन तासात. तुझ्याबरोबर बघितलं की माझं संपलच म्हणून समज. बरं बाबा, अजून थोडा वेळ हवाय..? बर.
कथेचा शेवट अचानक दिल्याने माझी वाचक मंडळी निराश नाही ना झाली. पण मी या कथेची सुरुवात सस्पेन्स फ्लॅशबॅक ने केली आणि शेवट तसाच करतेय. तरच तिची एक साखळी पूर्ण होईल. सरळसोट आयुष्य आपल्या नायकाचं नाही.....फ्लॅशबॅक ने रंजकता वाढवण्याचा प्रयत्न केला इतकंच..माझा प्रयोग आपण स्वीकाराल ना? त्यातून काही नवीन साहित्यकृती जन्म घेत असते...सांभाळून घ्या. या भागात सगळे रहस्य उलगले आहे.
आता त्या 36 तासातल्या सर्व घटना सांगते.
********************************************
सरमिसळ एक भयंकारी रोमांच...अंतिम...?हयात रहस्याचा उलगडा...सुटका...
सरमिसळ एक भयंकारी रोमांच भाग सतरा...मिशन नवीन ..शिलेदार निघाले...
तिच्या हाताची बोटं थोडी हलायला लागली..व्ह्यूफ व्ह्यूफ...फुssssss तिच्या नाकातून आणि तोंडातून सुस्कारे बाहेर आले...थकावट सरळ सरळ जाणवत होती. शरीर काळपट पडलेलं, दणदणीत होतं त्या लाल प्रकाशाने तिची ही अवस्था करण्यापूर्वी...आत्मा त्या जळक्या शरीरातुन सुटकेची धडपड करत होता जणू. नक्की काय त्या शक्तीच्या मनात होतं काय ठाऊक.
"वत्सला ताई, शांताला खूप त्रास दिलाय त्यांनी आन ती पूर्णपणे त्यांच्या हातातलं ख्येलन झाली हुती, आन मलाबी लै तरास दिला...ताई...ताई.."तो आवाज दूर गेला. वत्सल मागे वळली तशी एक झुळूक सूळकन बेडरूमच्या बाहेर गेली. ती गोदा, तिचा आत्मा होता. ती बरच काही सांगण्याचा प्रयत्न करत होती. पण तिला मर्यादा होत्या. हतबल होती...वत्सलने अंदाज लावला.पण आपला मोर्चा शांताकडे वळवला.
'शांता, तू अशी परत भाईर कशी आलीस? तू तर उद्या ईनार हुतीस न्हवं?"
सरमिसळ एक भयंकारी रोमांच भाग पंधरा
कोण प्यादे? बकुळा की त्या दुष्ट शक्ती?
डॉक्टरना ही व्हायब्रेशन्स नवीनच होती. डॉक्टरनी पुन्हा महामृत्युंजय म्हटला. व्हायब्रेशन्स ची तीव्रता वाढली....
डॉक्टरनी त्या अनोळखी मुलीवर या मंत्राचा प्रभाव आणि परिणाम अगोदरच बघितला होता. त्यांना आता कुठे लक्षात आलं की बकुळा काय किंवा त्या प्रकाश शक्ती काय कुणिच इजा का करू शकलं नाही!!
नवीन आणि डॉक्टर एकत्रच घरी आले. वत्सल आत्यानी दार उघडले..नवीनचा चेहरा पाहून त्या त्यांच्या कपाळाला आठ्या पडल्या. आणि डॉक्टर घामाघूम दिसले...तिने हळूच नवीनला आणि डॉक्टरना आत घेतले. हळुवार बाहेरचा कानोसा घेतला. सावध पवित्रा होता वत्सल आत्याचा
न्हाsssssssय...म्या त्ये व्हउ द्येणार न्हाय...वत्सला तवाबी आडवी आलीस आन आताबी...त्या दोगांना आस नीट व्हाउन न्हाई चालायचं...कुठं ग्येलं ते दोग? येकतर काय बोलत्यात त्ये समजत नाय..आन कस कुटून येत्यात त्येबी समजत नाय...आता हितं हुते...ह्यासनी बी तंबी द्याया हवी..."… त्या अंधार्या गुहेत एक बाई ,नऊवारी साडी, करारी विध्वंसक डोळे, लांबसडक केस...
सरमिसळ एक भयंकारी रोमांच यकथामलिकेच्या अधिच्या भागाचे धागे खाली दिले आहेत