गर्लफ्रेंड

लेखाची प्रेरणा ईथून आली असली तरी माझी समस्या जेन्युईन आणि त्यापेक्षा जास्त महत्वाची आहे.

मजा घेत वाचा

कामावर जायलाऽऽऽऽ...
उशीर व्हायलाऽऽऽऽ...
कामावर जायला, उशीर व्हायला.,
लावतोय रिक्षावालाऽऽ
ग्ग वाट माझी लावतोय रिक्षावाला..

साडेआठ वाजताऽऽऽऽ...
आलेय नाक्यालाऽऽऽऽ...
साडेआठ वाजता, आलेय नाक्याला,.
वाजले की आता बाराऽऽ
ग्ग वाट माझी लावतोय रिक्षावाला..

...

तर लोकहो,
दुपार तशी मस्त होती, पण गर्लफ्रेंड आपली, (रुनम्याची हो) त्रस्त होती
पोहोचायचे होते टायमावर, पण सारी लाईने व्यस्त होती

रिक्षा काही मिळत नव्हती, वेळ नुसती पळत होती
दिसत होती लांबून लांबून, पण येत नव्हती थांबून थांबून

जायचे होते तिला जिथे,
रिटर्न भाडे नव्हते तिथे

डबल भाडे द्यावे लागेल,

आपण वाढदिवस का साजरा करतो?

सिरीअसली का साजरा करतो आपण
आपल्याच जन्मदिवसाचा सोहळा?

करतो तर करतो .. ईतरांनीही त्यात सामील व्हावे, आपले अभिनंदन कौतुक करावे अशी अपेक्षा का करतो?

लग्नाचा वाढदिवस साजरा करणे समजू शकतो.
आणखी एक वर्ष लग्न टिकवले, आणखी एका वर्षाचा संसार झाला..
पण असा काय तीर मारला आपण, एखाद्या अमुक तमुक दिवशी जन्म घेऊन?
आणि त्या दिवसाला आज अमुकतमुक वर्षे होऊन..

बस्स जगलो एवढेच !

ते तर किडे मुंग्याही जगतातच की..

फरक ईतकाच,
ते किड्यामुंग्यांसारखे जगतात आणि आपण माणसांसारखे जगतो.

बास्स !

पण मुळात कधी कुठे केव्हा कसे जन्मावे हे आपल्या हातात असते का...

..

नाक्यावर नवीन एसी सलून उघडले होते. मला काही घेणेदेणे नव्हते. मालक माझ्या ओळखीचा नव्हता, त्यामुळे उद्घाटन समारंभाला आमंत्रणही नव्हते. गेले ६ वर्षांपासून माझा केस कापणारा ठरलेला होता. त्याचे सलून मात्र एसी नव्हते. कोपर्‍यातील उभ्या अजस्त्र लोखंडी पंख्यांच्या जागी डोक्यावर चकचकीत फॅन फिरू लागणे, हाच काय तो गेल्या ६ वर्षातील बदल. वाढत्या महागाईला अनुसरून किंमती तेवढ्या वाढत होत्या, पण माझ्याकडून ५-१० रुपये कमीच घ्यायचा. नेहमीचा गिर्हाईक म्हणून..

..

"ऋन्मी ऐक ना रे, मी उद्या एंजेलिना ज्योलीला भेटतेय.."

... ग’फ्रेंड असे म्हणाली आणि पाणीपुरी खायला माझा वासलेला ऑं तसाच वासून राहिला. या संधीचा फायदा उचलत तिने लागलीच माझ्या वाटणीची पुरी गटकावली. पण एंजेलिना ज्योली या नावासमोर ती पुरी पाणीकम वाटल्याने मी ते फारसे मनाला लाऊन घेतले नाही.

"एंजेलिना ? ... आपल्या जोल्यांची ?? ... काय कुठे कधी ??"

"हो, एंजेलिनाच... पण कोणीतरी शर्मा की वर्मा आहे,.. एंजेलिना म्हटले की पटकन ज्योलीच तोंडात येते ना"

.... कायपण!
"कोण आहे ती?"

...
भाग १ - http://www.maayboli.com/node/52461
...

पण हे सारे करताना मी एक गोष्ट विसरलो होतो...

जन्मपत्रिकेनुसार माझ्या नावाचे आद्याक्षर ‘ड’ आले होते. पण त्यावरून चांगले नाव न सुचल्याने ‘ऋन्मेष’ हे पर्यायी नाव ठेवण्यात आले होते. त्यामुळे मी छापलेल्या "आर-के" या स्टॅंपला देवाने तथास्तु म्हटले असते तरी त्या ‘के’ चा ‘आर’ म्हणजे ‘राजकुमार’ कोणी दुसराच असणार होता...

...

..

"आयुष्यातले... पहिलेवहिले !..

हे दोन शब्द ऐकताच किमान अठ्ठ्याण्णव टक्के लोकांना आपले पहिले प्रेमच आठवते!
मग मी तरी त्याला अपवाद कसा ठरू !

मध्यंतरी माझ्या वाचनात एक चर्चा आली होती की पालकांनी मुलांचे मोबाईल चेक करावेत का?
एक मतप्रवाह होता की आपला मुलगा / मुलगी काय गुण उधळतोय यावर लक्ष ठेवण्यासाठी हे गरजेचे आहे.
दुसरा मतप्रवाह होता की मग सज्ञान झालेल्या मुलांच्या व्यक्तीस्वातंत्र्याचे काय?

असाच एक प्रश्न गेले काही दिवस मला अनुभवांतून छळतोय.
गर्लफ्रेंड्सना आपला मोबाईल चेक करायची परवानगी द्यावी का?

नवरा-बायको नाते एकवेळ समजू शकतो, तुम्ही एकमेकांचे मोबाईल चेक करा किंवा चुलीत घाला, पण आयुष्यभर एकमेकांनाच झेलायचे आहे.
मात्र प्रेमप्रकरणात आपल्या गर्लफ्रेंडला हा अधिकार देण्यात यावा का?