आकाशाला भिडायला निघालेली, सरळ उंच वाढलेलं खोड त्यावर झुबकेदार टोकेरी पात्यांची भारदस्त झाडे म्हणजे ताड. ह्या ताडाच्या फळांच म्हणजे ताडगोळ्यांचं आणि माझा लहानपणापासून अतिशय सख्य. ताडगोळे म्हटल्यावरच माझ्या मनात शांत आणि मधुर भाव उमटतात. वाचताना कदाचित हे तुम्हाला हास्यास्पद वाटेल पण असच आहे हे पुढच्या लिखाणावरून कदाचित तुमच्यापर्यंत पोहोचेल.
वैशाख
उन वैशाखाचे
कहारते भारी
पेटला वणवा
धपापते उरी
वैशाख कोरडा
रखरख सारी
ढाळिते हिरवी
पालवी चवरी
गंधित रुंजित
आम्रतरू वरी
अलि गुंजारव
गोड शिरशिरी
धगधग सारी
तापतसे भुई
शोधिती सावली
वृक्ष पायातळी
खस चंदनाची
चढाओढ भली
शांतवोनी तृषा
विसरे काहिली
मोगरा धुंदीत
मारवा अस्ताई
तिन्हीसांज दारी
कातरशी होई
निष्ठुर निर्दय
वैशाख विखारी
खुणावी हासून
मेघ उभे दारी...
हाॅकिंगे जे प्रेडिक्टले
ते म्यां चक्षुर्वै पाहिले
कृष्णविवरासी भेदिले
आरपार म्यां आजची
कृष्णविवराचा चव्हाटा
तेथ पुंजभौतिकीचा बोभाटा
चारी मितींचा उफराटा
कोलाहल माजला
कार्यकारणाची तर्कटे
उलटी पालटी पडती येथे
आधी कळस मग पायथे
हाची लोच्या येथला
कवाडे विभिन्न विश्वांची
ठोठाविता उघडती साची
अनवट रूपे तयांची
जाणे केवळ हाॅकिंग
आम्ही राहत असलेल्या उरण येथील आमच्या घराच्या भवताली अनेक पक्षी येतात त्यापैकी आमच्याशी ज्यांनी घरोबा केला आहे असे पक्षी म्हणजे बुलबुल. डोक्यावर तुरा, तपकीरी रंग आणि कल्ल्याला असलेला लाल-केशरी रंग अशी सुंदर रूप घेतलेल्या पक्षाचे रूप शिपायाच्या पोशाखाशी मिळते जुळते असल्याने ह्याला शिपाई बुलबुल असे म्हणतात. अजून लालबुड्या बुलबुलाची जातही असते पण ते पक्षी झाडांवर रमलेले असतात.
हळुवार पावलांनी, हात मागे बांधून
हळूच गुरफटून येतो सावळा संधिकाल..
तेव्हाच होते मऊ निळसर उधळण,
काळ्या तप्त डांबरी सडकेशेजारी
त्या मग्न उभ्या, फुलोरल्या जॅकरांडाखाली..
आठवांचे मळभ साचते कणाकणाने
नेणिवेत उमलू पाहणारा रजनी गंध..
चोरट्या इवल्या भेटीतून सजलेला मधुमास,
तप्त श्वासांची तरंगती गुलाबी कुजबुज
त्या मग्न उभ्या, फुलोरल्या जॅकरांडाखाली..
मी टक लावून पहाते अंधाराच्या पलीकडे
मळलेली जुन्या ओळखीची वाट..
कदाचित तूही येशील असाच अवचित,
मी मलाच उधळून दिल्यानंतर
त्या मग्न उभ्या, फुलोरल्या जॅकरांडाखाली..
http://www.esakal.com/pune/marathi-news-sinhagad-rope-way-pune-101334
तर ह्या बातमीनुसार, सिंहगडावर दोन वर्षात ‘रोप वे’ होणारे...
सिंहगडाची आताच तुळशिबाग झाली आहे, कधीही जा तिथे जत्रा भरलेलीच असते. पुण्यापासुन जवळ, वरपर्यंत गाडी नेता येते, आणि गडावर भरपुर खादाडी करण्याची सोय हे सगळं असल्यावर जत्राच भरणार म्हणा.. तर रोप वे झाल्यावर सध्या तुळशीबाग झालेल्या सिंहगडाचं कशात रुपांतर होणार आहे?
मागचा भाग : https://www.maayboli.com/node/65351
बारा साडेबाराच्या सुमारास जाग आली. आजचा दिवस मी ऋषिकेश दर्शनासाठी राखून ठेवला होता. मुलींनाही उठवले. अंघोळी वगैरे सगळे आधीच आटपले असल्याने लगेच तयार होऊन बाहेर पडलो. आमच्या बाजूच्या खोलीत मुंबईकर अशोक उतरलेला. सकाळी आमच्यासोबतच तोही कॅम्पवरून इथे आला होता. फिरायला सोबत जाऊ म्हणाला होता, पण त्याच्या खोलीला कुलूप दिसल्यावर आम्ही निघालो.
व्यथा एका चिमणीची
सकाळची वेळ. गच्चीत फेऱ्या मारून व्यायाम करून खुर्चीवर विश्रांती घेत बसलो होतो. तेवढ्यात गच्चीच्या भोवताली चिमण्यांचा चिवचिवाट कानी पडला. त्यातील एक चिमणी माझ्या बाजूला येऊन बसली. मी एकटक तिच्याकडे पहात होतो. मला जाणवले की तिला काहीतरी मला सांगायचंय. माझ्याशी संवाद साधायचाय. मलाही जरा आश्चर्यच वाटले.
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
