Submitted by पुरंदरे शशांक on 17 October, 2024 - 03:23
कवितेच्या ओळी चार
अलंकार ना उपमा
रुपक ना विलक्षण
उपदेश नाही कुणा
जीवनाचे तत्त्वज्ञान
दुर्बोध ना अतर्क्यसे
कृष्ण विवर भेदून
गूढ अगम्य ना तेथ
डोळे जाती विस्फारून
स्वैर निसर्गात दिसे
मन मोहकशी खूण
चित्त तरंग थांबले
एकरुप तेचि क्षण
मनी ओघळत आल्या
कवितेच्या ओळी चार
लख्ख लख्खसे होऊन
क्षणी निवाले अंतर
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
सुंदरच!
सुंदरच!
फारच सुंदर!
फारच सुंदर!
वाह..!
वाह..!
किती साधं सोपं असतं खर तर...