हा हा माझ्या मागील सीबीएससीच्या लेखाचा उपसंहार आहे - भाग 2
जुन्या लेखाची लिंक
https://www.maayboli.com/node/78241
मागे मी लिहिले होते की सीबीएससी चे नक्कीच काही फायदे आहेत. आता कन्या सीबीएससी झाल्यामुळे - आणि ती फारसा अभ्यास करीत नसल्याने मला त्यातील काही फायदे अधिकचे दिसले . यात कुठल्याही बोर्डाची भलावण वगैरे नाही पण फायदे असतील तर ते कळणे हे आहे आणि त्याचबरोबर ज्यांची मुले जाणार आहेत किंवा ते विचार करतात त्यांना काही माहिती मिळावी आणि योग्य निर्णय घेता यावा ही इच्छा.
उन्हाळ्याची अर्धी सुट्टी तर संपत आली. सुट्ट्यांमध्ये गावाला जाणे, मनसोक्त खेळणे, आंबे फस्त करणे हे तर चालू असेलच. पण मग नंतर नंतर आता काय करायचे किंवा मुलांना काही शिकवता आले तर सगळी सुट्टी फुकट नाही जाणार असेही विचार पालकांचे सुरु होतात. तुम्ही पण ह्याच गटात मोडत असाल तर हा लेख अवश्य वाचा. ह्या लेखात पैसे खर्च न करता घरच्या घरी बसून शिकता येणाऱ्या आणि मुलांना आवडतील अशा बहुमूल्य संगणक आणि स्टेम कोर्सेसच्या लिंक्स दिल्यात
गेले काही भाग शाळेतला अभ्यासक्रम, पुस्तकं, वाचन, वाचनालये यांवरच केंद्रित होते. ह्या भागात इकडच्या शाळेतल्या मला त्यावेळी जाणवलेल्या, दिसलेल्या काही हटके गोष्टी सांगणारे.
तर आत्ता पर्यंत आपण बघितलं कि रंगेबिरंगी शाळा, तेव्हढेच रंगीत कपडे आणि नाना तऱ्हा करून आलेली मुलं-मुली, खेळण्यासाठी असलेली प्रचंड मोठी मैदान, क्रीडा सामग्री सगळंच वेगळं वाटत होतं.
इकडे घर सेट करत असतानाच दुसरी महत्वाची गोष्ट करायची होती ती म्हणजे शाळेची ऍडमिशन. तेव्हा छोटा किंडरगार्डन आणि मोठा तिसरीला होता. म्हणजे आम्ही भारतात त्यांची शाळा संपवून इकडे आलो होतो. पण तेव्हा इकडचे शैक्षणिक वर्ष चालूच होते. इकडे शाळेचे शैक्षणिक वर्ष साधारण ऑगस्ट किंवा सप्टेंबर ते जून किंवा जुलै असतं. तर इकडची शाळा चालू असल्यामुळे त्यांना शाळेत प्रवेश घेणे आवश्यक होते.
✪ शाळा सोडून जाणा-या शिक्षिकेद्वारे विद्यार्थ्यांसाठी आकाश दर्शनाचं आयोजन
✪ ८० हून अधिक मुलं, ३५ हून अधिक पालक, शिक्षक व ग्रामस्थांचा सहभाग
✪ बलून प्रज्वलनाद्वारे सत्राची सुरुवात!
✪ औरंगाबादच्या लाडसावंगीजवळ गवळीमाथा येथील सुंदर आकाश
✪ ग्रह, तारे, तारकागुच्छ, तेजोमेघ आणि "शाळा चांदोबा गुरुजींची"
✪ धुमकेतू बघण्याचा दुर्मिळ अनुभव आणि डोळ्यांची तपासणी!
✪ समंजस ग्रामस्थांचा आणि उत्साही विद्यार्थ्यांचा सहभाग
✪ विद्यार्थी नव्हे, ही तर सावित्रीची लेकरं!
✪ अंधारलेलं आकाश पण अनेक उजळलेल्या चांदण्या
✪ हरंगुळच्या शिस्तबद्ध व अष्टावधानी जनकल्याण निवासी विद्यालयाला भेट
✪ विद्यार्थ्यांसाठी आकाश दर्शन व फन लर्न सत्र घेण्याचा अनुभव
✪ सत्रांमधला मुलांचा सहभाग आणि ऊर्जा!
✪ पहाटे चंद्र बघण्याचा मुलांचा अनुभव आणि त्यांना तो दाखवण्याचा माझा अनुभव!
✪ शिक्षकांचं काम किती कठीण असतं ह्याची झलक
✪ दिवसातून अडीच तास मैदानावर खेळणारे विद्यार्थी- दुर्मिळ दृश्य!
✪ सेरेब्रल पाल्सी व इतर बौद्धिक व शारीरिक दिव्यांगांसाठीच्या संवेदना प्रकल्पाला भेट
✪ तेजस्वी ता-यासारखं international space station!
✪ शनीची कडी, गुरूचे उपग्रह आणि तांबूस मंगळ
✪ सुंदर कृत्तिका- ४०० वर्षांपूर्वीचं दृश्य
✪ चंद्राचे खड्डे आणि मैदानं
✪ अहंकाराचे भ्रम दूर करणारं विराट विश्व
✪ नुसत्या डोळ्यांनी दिसणा-या गमती जमती
✪ मुलांचा व पालकांचा उत्साह
गझलनवाज जगजीत सिंग गेल्यावर त्यां चं एक चित्रपट गीत वारंवार कानावर पडली.
चिठ्ठी न कोई संदेस
जाने वो कौनसा देस
जहाँ तुम चले गए
ते गेल्यानंतरच्या त्यांच्या चाहत्यांच्या भावना त्यांच्याच सुरातून पाझरत होत्या. नंतर कधीतरी हे गाणं ऐकताना माझ्याही भावनांचा बांध काचेचं एखादं भांडं हातातच फुटावं तसा फुटला. असेच निरोप न घेता दूर निघून गेलेल्या माझ्या शाळेतल्या दोन वर्गमित्रांची आठवण अचानक घेरून आली.
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
