शाळा

..........पागेचे दिवस...........

नमस्कार मंडळी,
ही यादी अतिच लांब असल्याने रुनी potter या आय डी ने स्वतंत्र धागा काढावा ही विनंती केली, आणखी काही जणांना पण बुकमार्क करणे सोपे होईल म्हणून वेगळा धागा काढला आहे.
सध्या या सगळ्या लिंक्स मोफत उपलब्ध आहेत, नंतर मात्र काही काहीच रहातील. पण पालकांना नंतरही उपयोग होईल.
तुम्हाला ही यापेक्षा वेगळे काही सापडले तर प्रतिसादात शेअर करा. पिलवंडांची काळजी घ्या. Hugs and kisses to your kiddos. .

माझ्या मताप्रमाणे शिनिवार हा वारांचा राजा आहे. याचं नुसतं नाव जरी घेतलं ना तरी मन आनंदून जातं. त्यात सुट्टीची मजा आहे, काम आणि कर्तव्य पार पाडल्याचं समाधानही आहे. आठवड्यात बऱ्याच तुंबलेल्या कामाचं ओझं हा शिनिवार एखाद्या कुटुंबवत्सल घरच्या कर्त्या पुरुषाप्रमाणे आनंदाने आपल्या खांद्यावर उचलतो आणि कर्तव्य कठोराप्रमाणे पार पाडतो. याची दुपार रेंगाळलेली असली तरीही त्यात रविवारची हुरहूर नाही, मरगळ तर नाहीच नाही, आनंद आहे फक्त आनंद. शनिवारची चाहूल लागते ती गुरुवारपासून, शुक्रवार येतो तो शनिवारचा आनंद घेऊनच. शुक्रवार अर्धा संपला की शनिवारचा उत्सव सुरु होतो.

बाय बाय

बहिण भाऊ

“आम्ही तिला कशाला खेळू देऊ? तिला मुलींसोबत खेळ म्हणा”. बंटी त्याच्या बहिणीला मिंटीला आणि आईला म्हणाला.

“मिंटी तुझ्यासोबत आली तर आम्ही तुझ्यासोबत खेळणार नाही”. बंटीचे मित्र त्याला म्हणाले.

"या आपल्या झाशीच्या राणी." जाधवसरांनी जोरजोरात टाळ्या वाजवल्या म्हणून सगळ्या वर्गानेही वाजवल्या. गुरु सांगतील ती पूर्वदिशा त्यामुळे टाळ्या का वाजवतोय ते कळलं नाही तरी आम्ही टाळ्या वाजवत राहिलो. सरांनी खूण करून मला बोलावलं. अतीव आनंदाने मी उभी राहिले. बाकड्यामधून बाहेर आले. बाकड्यांच्या मधल्या अरुंद गल्लीतून वाट काढत किल्ला लढवल्याच्याच आवेशात सरांजवळ पोचले. मागचा फळा म्हणजे किल्ला असल्याचा भास मला होत होता.

एका शिक्षकाचा बदला

“कुणी केली ही खोडी? हा खोडसाळपणा कुणाचा?”
शिक्षकांनी दरडावून विचारले. त्यांच्या आवाजात करारीपणा होता. नजरेत जरब होती. वर्गातील सर्व मुलं जागेवरच उभी राहिली. काही तर थरथरत होती. सर्वांच्या माना खाली झुकलेल्या होत्या. आज पुन्हा कुणीतरी मधल्या सुट्टीत फळ्यावर किचाडून ठेवले होते. त्यावेळेत बहुतेक मुलं लघवीसाठी आणि पाणी पिण्यासाठी जात असत. मीसुद्धा त्यापैकीच एक होतो. त्यामुळे वर्गखोलीत काय घडले किंवा कुणी केले याची मला सुतराम कल्पना नव्हती.

विनिता :- काय रे महेश? काय झाल!? असा उदास का झालास? आज तर आपला रीझल्ट आहे ना, मंग असा काॅलेज च्या बाहेर का बसलायस? घेतला का रीझल्ट?

महेश :-..................

विनिता :- अरे बोल ना काहीतरी... काय झाल? एखादा विषय राहिला का? राहिला असेल तर काय होईल... पुढच्या सेम ला परत एक्झाम दे, निघेल पुढच्या वेळी.

महेश :- तुला काय गं.... तु आहेस आॅल क्लियर......

मराठीचा तास असेल--- म्याडम पोर्शन कम्पलिट झाल्याने न शिकवता बसून होत्या ९वीच्या वर्गात!!! तसही त्यांना शिकवायचा फार कंटाळा---पण आज त्या बोलू लागल्या!!! चक्क आम्हां मुलींशी हसून (जे महागडे असे) संवाद थाटत असल्याच्या आविर्भावात प्रश्र्न विचारत्या झाल्या----"शिवाजी महाराजांची किती लग्न झाली होती व त्यांच्या पत्नींची नावे ठाऊक आहेत का?"
वर्गांतील मुली उत्साहाने सांगून गेल्या,"दोन!!!संभाजी महाराजांच्या आई सईबाई अन् राजाराम महाराजांच्या आई सोयराबाई"
म्याडमचे पुन्हा ते महागडं हास्य चेहय्रावर झळकल!!!
"चूक!!!!",त्या मान (स्पेशल स्टाईलने) हलवत म्हणताच; 'मुली अवाक!!!!'