स्फुट

आज दिपवाळीनिमित्त भारतीयांना इथे ४:३० वाजता घरी परत जायला अनुमती दिलेली असते. भराभर ओस पडलेल्या कुबीकल्सकडे पाहताना त्यावेळी मी 'नीला आसमा सो गया' हे गाणे ऐकत होतो आणि तो रिकामा क्षण एकदमच काळजावर चरचरत गेला. काही सांगितीक गोष्टी ह्या एकट्यानीच ऐकायच्या असतात त्यापैकी 'नीला आसमा सो गया' हे अमिताभने गायलेले एक गाणे मला फार बरे वाटते. केवढे क्षणभंगूर वाटणारे शब्द आहेत ह्या गाण्याचे आणि अमिताभने ते किती सार्थपणे गायले आहेत.

दिवाळीच्या तुम्हाला आणि तुमच्या कुटुंबियांना आणि शुभचिंतकांना मी व माझ्या आईकडून तुम्हा सर्वांना शुभेच्छा.

नजीकच्या काळात बहुतेक फराळ वगैरे ई-तंत्रामुळे त्वरीत पाठवाण्याची सोय होवो!

भूतकाळाची राख सावडत
सुखी क्षणांच्या अस्थी शोधते
आयुष्याच्या उजाड गावी
मी स्वप्नांची वस्ती शोधते

कुणाकुणाच्या हातात जादू असते तशी माझ्या बाबांच्या हातात जादू आहे असा माझा विश्वास आहे. त्यांच्या हाताने लावलेलं कुठलंही झाड लागतं, फुलतं, बहरतं. बाबांनी आता टेरेसवर भाज्या लावल्या आहेत दुधी भोपळा, तांबडा भोपळा, कांदा, टोमॅटो, ढोबळी मिरची, वांगी, हळद, पुदीना, अळू, घोसावळं...

तुमच्यासाठी बागेचे हे फोटो..

या फोटोत चार मोठे दूधी भोपळे आहेत ... तुम्हाला दिसताहेत का ?

कांदा - टोमॅटो. छोट्या चौकोनी भागात वांग / ढोबळी मिरचीची छोटी रोपं तयार करायची प्रक्रीया चालू आहे.

Thomas Kinkade म्हणजे The Painter of Light हे समीकरण मला जेव्हा मी त्याच्या पेंटिंगवर आधारित पझल सोडवायला घेते तेव्हा नव्याने आणि प्रकर्षानं जाणवतं.

सकाळच्या, संध्याकाळच्या प्रकाशात, दिव्याच्या प्रकाशात हे पझल माझ्यासाठी फार वेगवेगळ्या रंगछटा घेऊन आलं.

येथे चिमण व आस्चिग यांचे लिखाण, नंतर सावकाशीने इथे वाचता यावे म्हणून मी इथे नुसतेच चिकटवले होते - मला अजून सगळे कळले नाही. (त्यामुळे, मायबोलीवरील पद्धतीप्रमाणे काहीतरी अर्वाच्य, कुजकट प्रतिसाद द्यायला पाहिजेत, पण आताशा बहुतेक सगळेच तसे करतात, त्यात आणखी माझी भर कशाला?)
(टीप - या लेखाचा सहलेखक मायबोली वरील खगोलशास्त्रज्ञ आशिष (आश्चिग) आहे. त्यामुळे काही प्रश्न असल्यास त्याला विचारा. )

नित्याचे वादी-संवादी
आशिष महाबळ
LAMAL, 14 April 2012
विषय: संवाद

नचिकेत: आई, नचिकेत बोलतोय.
नचिकेत: का ग? पेशंटला पहायला जाते आहेस का?
नचिकेत: शिव मंदिरात? अर्ध्या तासाने करतो मग.
नचिकेत: अरे वा, कोणता मोबाईल?
नचिकेत: सांग.
नचिकेत: ठिक, करतो लगेच त्यावर.
...
नचिकेत: हं, बोल आता.
नचिकेत: तुला नकाशे वाला हवा होता ना पण?
नचिकेत: तरीही जुनाटच की!
नचिकेत: माझा? ड्रुड नाही, ड्युड, ड्रॉइड.
नचिकेत: तुसड्यासारखा बोलत नाही, सवय करतो आहे.
नचिकेत: तुसडे बोलण्याची नाही ग, तिखट संवादाची. संवाद कसे लिहायचे, किंवा खरेतर कसे लिहायचे नाहीत यावर आत्ताच एक भाषण ऐकून येतो आहे.

KISS (केक इन्स्टिट्यूट अॉफ स्पेस स्टडीज) च्या सौजन्याने एक बस भरून कॅलटेक-जेपीएल चे आम्ही ५९ लोक ८ मार्च २०१२ ला स्पेस-एक्स (SPACEX - http://www.spacex.com) ला गेलो. spacex ला सहजी जाता येत नाही म्हणून लॉटरीत नावे टाकून आमची निवड झाली. डाऊनटाऊनची संध्याकाळची गर्दी टाळण्याकरता एक-दोघे वगळता सगळेच बसने आले.

आम्ही जरा जास्तच वेळेवर पोचल्याने थोडावेळ बाहेर थांबावे लागले - लोकांचे पासपोर्टस, ओळखपत्रे वगैरे पण तपासून होत होते. बाहेर एक लालभडक टेस्ला उभी होती. ५० हजार डॉलर्सच्या या गाड्या पृथ्वीचे आवश्यक भविष्य असु शकतात.

http://www.bloomberg.com/news/2012-01-19/kodak-photography-pioneer-files...

फोटोग्राफि फिल्म आणि फिल्म p&s मधल्या इतक्या मोठ्या नावावर ही वेळ यावी याचे वाईट नाकीच वातते पण शेवटी only one who is responsive to change survives.

गेल्या रविवारी कॅलीफॉर्नियाच्या राजधानीचे शहर सॅक्रमँटोला गेलो होतो. तिथल्या स्टेट कॅपीटल वास्तूच्या प्रांगणात मॅरेथॉनच्या शेवटचा टप्पा होता. त्यामुळे सर्व स्पर्धक तिथे येऊन पदकं, खाऊ, मिळालेल्या भेटवस्तू यांचा स्विकार करून विश्रांती घेत होते. त्यांच्या मनोरंजनासाठी एक बँडदेखील होता. ते कुठलं गाणं गात होते ते या व्हीडीयोमध्ये पहा :) व्हिडीयो Iphone 4S ने घेतला आहे.