तुझे माझे
तुझे माझे बंध
जसा मोग-याचा गंध
किती दडपू पाहिला
दरवळे मुक्तछंद....
तुझी माझी भाषा
निशब्दाची रेषा
अबोल भासे तरी
पुर्णत्वाची परिभाषा...
तुझे माझे गाणे
ना सूर ना तराणे
गवसले मज त्यात
जगण्याचे किती बहाणे...
तुझी माझी भेट
नभ धरेचा समेट
होता नजरानजर
कळ काळजात थेट...
तुझा माझा प्रवास
मनी क्षितीजाची आस
गुंफता हात हाती
पायी नक्षत्रांचा भास...
मी
आजकाल मी स्वतःलाच भेटत नाही
या माणसांच्या गर्दीपासून
पळते आहे दूर कुठेतरी....
माझीच ओळख अजून
मला पटलेली नाही
कोण आहे कोण मी ??
या जगण्याच्या शर्यतीत
हरवून बसले आहे
स्वतःचचं अस्तित्व
इथे पंख छाटलेल्या
पक्षाला हक्कच नाही
स्पर्धेत भाग घेण्याचा
अन् घेतलाच तर
सारेजण जातील
त्याला पायदळी तुडवून
मी पण त्यातलीच एक ??
की मीही चालले आहे
खुरडत खुरडत त्या पक्षाप्रमाणे
या दुनियेची तमा न बाळगता
फक्त अंतिमरेषेकडे लक्ष ठेऊन.......
- मीनल
काय सांगावे...
फुलासवे जरी बोचती काटे
तरी परिमल सुखावे....
अंधारात धुके दाट तेंव्हा
हात तुझे हाती असावे...
देह घुटमळे उंबरठ्यापाशी
वेशीपार वेडे मन धावे...
माझे असे काही नाही मजपास
तुजला मी आता काय द्यावे....
माझा जन्म आहे आधी अर्थहीन
तुज मी कैसे उध्दारावे....
आयुष्य सारे आहे एक फसगत
कोणास आपले मानावे....
शब्दच सखा शब्द सोबती
शब्दांनाच घेऊन संगे चालावे...
"मीनू" म्हणे एवढी ठेव आठवण
आणि काय वेगळे सांगावे...
- मीनल
द हिंदु चा लेख वाचला न मनात आल कि, आपले विचार मांडु. म्हणुच थोड कळु बोलतोय...... परंतु सत्य..........
३/२/२०१७ द हिंदु वरुन सुचल........
आपल्या भारताला गरज आहे. सत्य व निर्मळ निसर्गाची. नविन नविन पक्षि येतात न सुंदर असे आपल मन मोहक रुप आपल्या दर्शनाला घेवुन येतात. कोणताहि कर मागत नाहि कि, वाद करत नाहि. असे आकाशात एका ठिकानाहुन दुसरि कडे भ्रमन सतत सुरुच.....
भारतात 'चिमणि' हा पक्षि सुद्धा तसाच.....
परंतु कुठे हरवला आहे तेच समजत नाहिये.
त्याचि चिवचिव कणावर पडलि, का मन कस तृप्त झाल्या सारखच वाटत. सध्या हा आवाज नाहिसा होत आहे. नाहि का?
दिसत नसेल आरशात पण....
दिसत नसेल आरशात पण
आता वय होत चाललयं....
केस असतील काळेभोर
मन मात्र पांढरंफटक पडलयं...
डोळे झालेत अधू
नाही वाचता येत कोणाच्या
चेह-यावरचे भाव
हात घेता येतो हाती
नाही ओळखता येत
कोणाच्या मनाचा ठाव
माझ्या ओळखीच जगचं
कदाचित धूसर होत चाललयं...
दिसत नसेल आरशात पण....
शब्द ही तोलून मापूनच
पडतात कानावर
गर्भितार्थ कळत असतात
पण मी नाही घेत मनावर...
मनही जाणिवनेणिवेच्या
पलिकडे जात चाललयं....
दिसत नसेल आरशात पण....
मि आजच प्रथम एक अभंग share करत आहे
निसर्गाने दिलेली एक सुंदर अशि वास्तु किंवा सौंदर्य.
जणु समुद्राला हि हेवा वाटावा अस आपल जिवन.
त्याला काहि नविन माझे मित्र- मैत्रिनि व्यसन अंगि कारुन स्वत:ला आगेत झोकुन देत आहेत.
आपल शरिर म्हणजे काय exchange offer वाटली काय....
म्हणुन एका अभंगातुन तुम्हाला नविन सुंदर अश्या जगात घेउन जात आहे. जणु रायगडाच्या पाय्थ्याला जसा झुरु झुरु वाहणारा वारा, थंडित शरिराला गरम उब देनारी, मायच्या साडिची गोधडिच. असच वाटेल हि शरिराला मुक्ति देनारा अभंग.......
निसर्गाचि देन अभंग "शरिर"
हात करि कृत्य, पाय करि वाटचाल
ज्याच्या त्याच्या हाती आहे, कर्तवव्याचे माफ!
हात जाइ पुढे पुढे
चला व्यसन मुक्त होऊ...
~~~~~~~~~~~~~~
नका करू खराब
आयुष्य हे मोलाचे...
होऊनी व्यनाधीन
भागीदार दुःखाचे...
कित्येकांचे उटले घर
लेकर-बाळं रास्त्यावर...
बाबा करीतो व्यसन
व्यसनाधीन झाला आधार ...
आहे तुमच्या हाती
बळ मोठे आमृताचे...
नका करू नासाडी
आपल्याच या देहाची....
नका पिऊ दारू,शिगारेट
मद्यपान हाती नका घेऊ...
सोडून ही वाईट सवय
चला व्यसन मुक्त होऊ...
ही खुपच आहे वाईट शान
सेवन करणे सोडून देऊ...
चरस,गांजा,शिजारेट,दारू
चला व्यसन मुक्त होऊ...
व्यसन नाही सुटत तुमचे
व्यसन मुक्ती केंद्रा जाऊ...
व्यसनाधीन आहात तुम्ही
चला व्यसन मुक्त होऊ...
व्यसनाचा सोडूनी आधार
नवा दिवस नव्या आशा...
~~~~~~~~~~~~~~
जिवनात येऊनी करतो
स्पर्धा ही जीवनाशी...
जगावे जीवण सुखी,संपन्न
ही गाठ बांधुनी मनाशी...
धडपडतो हा जीव असा
सुख जीवण जगण्यासाठी...
देह करीतो काम नव्याने
जीवणात आनंद घेण्यासाठी...
डोके चालवतो तंत्रासाठी
नविन तंत्र नव्या युगाचे...
जिकडे पाहावे तिकडे
नव युग आले तंत्रज्ञानाचे...
शिक्षक आले विद्यार्थी आले
नविन युग नव्या शिक्षणाचे...
डाॅक्टर झाले इंजीनीअर झाले
दोघांचे शिक्षण विज्ञाण-तंत्राचे...
प्राचिन जातो मावळून मागे
आधुनिक काळ येतोय पुडे...
सोडा वर्ष हा एकदाचं मागे
चला जाऊ आपणही पुडे...
पुडे-पुडे चालत रहा
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
