मित्र

प्रिय मित्र राहुल,

नाटक

झुंजुमुंजु होता, होता घंटा पाखरू वाजवी
सुत्रधार जगताचा सारा संसार जागवी

मित्र योजितो प्रकाश रंगमच उजळला
एक नवा कोरा खेळ रोज रोजच रंगला

नाटकभर तो ताऱ्यांच्या बेटातच वसतो
अंतराळातूनही संवाद पात्राशी साधतो

असा नाटककार हा भलता गोष्टीवेल्हाळ
नऊ रसाची रसवंती नाटक हे मधाळ

........रुणझुणता घुंगरु होइ लावणी घायाळ
.......कुठे वीरश्री दामटते शौर्याचे घोडदळ

.......करुणेत असते जग जिंकण्याचे बळ
.......कुठे गूढता लपून देतसे मेंदूला पीळ

काय ते दिवस होते. मी आणि माझा मित्र ...
नाव नाही घेत, नाहीतर स्साला बदनाम होईल.

भर रस्त्यात मोठ्याने "मित्रा" हाक मारुन बोलावतो
तो मित्र
पैसे मागितल्यावर आधी देतो आणि मग कशाला विचारतो
तो मित्र
घरच्यांजवळही जे सांगता येत नाही पण ज्याला सांगतो
तो मित्र
रात्री १२ वाजता फोन केला तरी चीड्चीड न करता फोन उचलतो
तो मित्र
काही चुकले तर आधी शिव्या देतो आणि मग गळ्यात गळा घालतो
तो मित्र
मुन्नाभाई सारखी "झप्पी" देउन दु:ख विसरायला लावतो
तो मित्र
कर्णा पेक्षा सुद्धा उदारपणे आपली आवडती वस्तू जो देतो
तो मित्र
रक्ताच्या नात्यां पलिकडे जाऊन जो जिवलग बनतो
तो मित्र

सांगू का मैत्री म्हणजे काय खूळ असतं
खर्‍या मैत्रीच काय मुळ असतं

मैत्रीत करतो जो जीव नकोसा
तरीही सारखा वाटतो जो हवासा

त्याच्या संगं उगाच तासनतास बसावं
भिजवावा खांदा रडून, नाहीतर उगाच हसावं

मैत्री म्हणजे नुसताच गोतावळा नाही
जपणं मैत्रीला हे साधं काम नाही

कधी मैत्री म्हणजे नको तिथलं दुखणं
तरीही खपत नाही मित्राला काही खुपणं

आपलेही काटे- कंगोरे सोसतातच ना मित्र
मैत्रीत सदा काही नसतं, गोड गुलाबी चित्र

रुसवे फ़ुगवे भांडण-कडाके, तरीही रहाते मैत्री धड
मैत्री म्हणजे अभेद्द कडा, मैत्री म्हणजे आधार वड

मैत्री आहे खाण सुवर्णाची, मैत्रीची आण आहे जन्माची

परवाच माझ्या फेसबुकच्या भिंतीवर एक नवीन 'पोस्टर' लावले गेले. ( wall वर post करणे ह्याचा मराठीतला वापर म्हणा हवं तर - 'पोस्टर' लावणे! आणि 'wall ' असल्यामुळे व्यावहारिक देखील! असो..