निल्याला सकाळी जाग आली ती पक्ष्यांच्या आवाजाने. खूप जणांचा घरोबा होता त्या झाडावर. पक्षी सकाळीच उडून जायचे दाण्या-पाण्यासाठी. त्यांना सुद्धा लांब जावे लागे. नाहीतर या गावात तसं काहीच नव्हतं खाण्यासाठी. निल्या जागा झाला, आज शहरात जायचे होते ना…. म्हणून त्याने जरा लगबग केली. घरी आला. आत हळूच डोकावून पाहिलं त्याने. सगळी मंडळी शांत झोपली होती. शहरात जायचं तर आंघोळ करावी लागेल म्हणून त्याने कालच जरा जास्तीच पाणी भरून ठेवलं होतं. तेच वापरणार होता तो. पण येश्या जागा झाला का ते बघायला गेला. येश्या नुकताच जागा झाला होता आणि मशेरी लावत बसला होता दाताला.
दै. Divya Marathi च्या 'मधुरिमा' पुरवणीत शुक्रवारी (२५ डिसेंबर २०१५) प्रकाशित झालेला लेख -
~ ~ मी आदिशक्ती ~ ~
आतापर्यंत आपण काय काय वाचलेत? (रिकॅप)
अनेक वर्षांपूर्वी डोगोन जमातीच्या एका कबिल्याचा राजकुमार इलेगुआ अनवधानाने प्रतिबंधित असलेल्या युरुगु नावाच्या शक्तिची उपासना करतो आणि कबिल्यातून हाकलला जातो. त्याची भेट गेनासेयरा नावाच्या रहस्यमय व्यक्तिशी होते आणि तो युरुगुचे पुस्तक नावाच्या एका अत्यंत रहस्यमय दुनियेत प्रवेश करतो.
कालच यिन यिन ची मेल आली, त्या निमित्ताने जुन्या आठवणींना उजाळा देत आहे..
२००९ मधे लोकसत्ता च्या चतुरंग पुरवणीत प्रसिद्ध झालेला माझा हा लेख इथे पुन्हा टाकत आहे..
तेंव्हा माबो ची विशेष ओळख नसल्याने लिंक टाकली होती.. नंतर कळ्ळं कि लिंक टाकली तर उघडायचा कंटाळा करतात.. इन्क्लुडिंग मी
चीनच्या वास्तव्यात ‘यिनयिन’ या एका गोड छोकरीमुळे चीनमधल्या चिमुकल्यांचं विश्व माझ्यासमोर आलं.
त्या विश्वाची ही ओळख-
बाहुबली धीवराने मृगनयनीचे अधीर अधर आपल्या तर्जनीने स्पर्शताच लाख लाख गुलाब उमलले…….
"धाड धाड धाड " स्वयपाक घरातले डबे खाली पडले,त्यातले लाडू जमिनीवर लोळायला लागले. आईची डुलकी मोडली आणि "कार्टे …."म्हणत आई स्वयपाक घरात आली. एक धपाटा पाठीत बसला ,पिंकीने लगेच भोकाड पसरले,मग वैतागून आईने आणखी एक धपाटा पिंकीला बहाल केला . सगळे लाडू डब्यात परत भरून ठेवले.
रात्री पिंकी तापाने फणफणली ,आईच्या लक्षात यायला उशीर झाला …. पिंकी हॉस्पिटलात पोचली ,तिची शुद्धही हरपली होति… झोपेत धपाटा बसला म्हणून रडत होति. आईच चित्त थार्यावर नव्हतं ,आणि पिंकी गेली …. सगळ्यांना सोडून …मेनिञ्जाय्टिस !
बहुसंख्य धाग्यांवर जात, धर्म, राजकारण, श्रद्धा / अंधश्रद्धा अश्या विषयांवरून वाद होऊ लागलेले आहेत. चिथावणीखोर प्रतिसाद, उपरोधिक ताशेरे, आक्रमक भाषा, आकसयुक्त विधाने, तीव्र संताप व्यक्त करणारे युक्तिवाद ह्या सर्वांनी युक्त अश्या चर्चा सर्वत्र दिसत आहेत. काही वाहत्या पानांना केवळ वाहती व गप्पांची पाने म्हणणे अशक्य झालेले आहे. तेथे फोरमवर काय वाचावे, त्यावर काय भूमिका घ्यावी, काय लिहावे ह्याच्या जणू योजना आखल्याप्रमाणे चर्चा होत आहेत. स्क्रीन शॉट्स घेणे, तक्रारी करणे हे तर आहेच पण उघड उघड आपल्या नावडत्या नेत्यांबद्दल व समूहांबद्दल अनुचित उल्लेख सहजपणे होत आहेत.