नातीगोती

काही सत्य घटनांवर आधारित:

©सर्व हक्क लेखकास्वाधीन. कुठल्याही प्रकारे पुनर्मुद्रित अथवा रूपांतरण करताना लेखकाची परवानगी अनिवार्य राहील.

मनोगत -

एक काळ होता तेव्हा मी "मनोगत" वर पडीक असायचो. आयटी मधील नवी नोकरी आणि इंटरनेटची सुविधा. ऑनलाईन वाचन हि संकल्पना माझ्यासाठी नवीन होती. मला मजा यायची ऑनलाईन वाचायला. सतत काही छान वाचायला मिळतंय का ते बघायचं.
छान म्हणज, जे मला छान वाटतं ते.

असंच एकदा चाळत असताना तुझी 'कॉफी' दिसली. म्हटलं बघूया कशी वाटतीये !
कॉफी हा प्रकारच वेगळा आहे. कॉफी म्हंटलं कि येतं प्रेम आणि सोबतच विरह सुद्धा !
कॉफीचा कडवटपणा जितका जास्ती, तितकी तिची नशा जास्ती !
तुझी 'कॉफी' वाचताना अगदी असंच काहीसं वाटलं.

दार वाजलं म्हणून काकूनं दार उघडलं. समोर सत्तर पंच्याहत्तर वय असणारी एक व्यक्ती उभी होती.
"ओळखलंस का मालती काकू? " तो हसून म्हणाला.
कापऱ्या हातानं काकूनं चष्मा लावला. पाठीचा कणा वाकल्यामुळे तिला त्याच्या उंच देहाकडे नीट बघतासुद्धा येत नव्हतं. तिनी नकारार्थी मान हालवली.
"काकू, मी शरद.. शरद सगरे, साताऱ्यात होतो तुमच्याकडे तीन वर्ष.. आता तरी आठवतंय का काही? "
काकूच्या डोक्यातल्या आठवणींची धावपळ सुरू झाली.
'शरद सगरे' हे नाव आज खूप वर्षांनी कानावर पडलं होतं. फक्त नाव नव्हे तर साक्षात ती व्यक्ती समोर उभी होती.

धाग्याची प्रेरणा:
https://www.maayboli.com/node/74908?page=2

१. तुम्ही तुमच्या स्पाउसला अहो-जाहो म्हणता की अरेतुरे?
२. अहो-जाहो म्हणायचे काही कारण आहे का? घरातील वडीलधार्‍यांमुळे लागलेली सवय की त्यांचे कळत/नकळत असणारे प्रेशर की इतर काही?
३. आजच्या जगात "अहों"ना इतका भाव द्यायची गरज आहे का?
४. तुम्ही अहो-जाहो म्हणत असाल तरी तुम्हाला मनापासून काय आवडेल?

आपल्या अवतीभवती कितीतरी वस्तु असतात.मात्र त्यातल्या काहीच गोष्टी कितीही साध्या असल्या तरी आपल्या साठी तया विशेष प्रिय असतात.
आमच्या घरात माझ्या जिव्हाळ्याची वस्तु आहे भांड्याच टोपल. खरकटी भांडी ठेवण्यासाठी आम्ही तो वापरतो.

अनुक्रमाणिका > https://www.maayboli.com/node/72984
अनुक्रमाणिका २ > https://www.maayboli.com/node/73598
अनुक्रमाणिका ३ >https://www.maayboli.com/node/74455

८ मार्च | दिवस ३०

पपा,

अनुक्रमाणिका > https://www.maayboli.com/node/72984
अनुक्रमाणिका २ > https://www.maayboli.com/node/73598
अनुक्रमाणिका ३ >https://www.maayboli.com/node/74455

७ मार्च | दिवस ३०
प्रिय राज,

देणं सीझन २ – भाग १
https://www.maayboli.com/node/73996
देणं सीझन २ – भाग २
https://www.maayboli.com/node/74043
देणं सीझन २ – भाग 3
https://www.maayboli.com/node/74080
देणं सीझन २ – भाग ४
https://www.maayboli.com/node/74117
देणं सीझन २ – भाग ५

खरं तर घटना क्षुल्लक आहे पण डोक्यातून जात नाहीये पटकन . मला वाचनाची आवड लहानपणापासून आहे आणि गेल्या 12 - 14 वर्षात खरेदी केलेल्या पुस्तकांनी एक लहान कपाट भरलेलं आहे . मला माझी पुस्तकं शेअर करायला मनापासून आवडत नाही .. लोक हरवतात , नेलेल्यापैकी सगळी आणून देत नाहीत असे अनुभव आहेत . चांगली गोष्ट की सहसा कुणी आमच्या घरी पुस्तकांची मागणी घेऊन येत नाही .

4 दिवसांपूर्वी अगदी जवळच्या नात्यातील एक भाऊ आला आणि बास्केट भरून पुस्तकं घेऊन गेला . मुलांसाठी लायब्ररी सुरू करण्याचा उपक्रम सुरू करायचा आहे .

डिस्क्लेमर: हा अनुभव "आपल्या आयुष्यातले थरार" अशा एका धाग्यावर पूर्वी मी प्रतिसाद म्हणून लिहिला होता. तोच इथे वेगळा धागा म्हणून चिकटवत आहे. त्यामुळे ज्यांनी आधी वाचलाय त्यांच्यासाठी पुनरुक्ती होईल. पण माझ्या लिखाणाच्या यादीत या अनुभवावर सुद्धा लेख असायला हवा असे वाटल्याने हा कॉपीपेस्टप्रपंच. शिवाय, मला लागलेल्या ठेचेमुळे योग्य तो बोध घेऊन पुढचे काहीजण व काहीजणी शहाणे होतील हा सुद्धा हेतू.
---