मध्यंतरी काही वर्षांपूर्वी मायबोलीवर कुणीतरी शालिवाहन-कुंभार-शकनिर्दालन-शालिवाहन शक या दंतकथेवर एक धागा काढला होता. तिथे मी त्या दंतकथेचे ऐतिहासिक वास्तव काय आहे यावर एक प्रतिसाद तपशीलात लिहिला होता. मग पुढची एक दोन वर्षे दर गुढीपाडव्याला फेसबुक किंवा इथेच परत त्या मजकुराचे पुनर्लेखन, दुवे देऊन रिक्षा फिरवणे असे उद्योग केले. गेल्या वर्षी ही रिक्षा फिरवायला जरा संकोचच वाटत होता, पण सध्याच्या वाढत्या ' एकमात्र हिंदू नववर्षाच्या शुभेच्छांच्या' फेसबुकीय आणि वॉट्सॅपीय उन्मादामुळे आवर्जून तपशीलात सोशल मीडियावर लिहिलेच, शिवाय लोकांशी वादविवादही केले. आता बास की!
चैतन्य राजाच्या दरबारी
रुपसुंदरी दासी मिरा
जगकौतुक करती ज्याचे
नयनी त्याच्या चित्र दासीचे
गोष्ट पसरली परराज्यातून
लहर निंदेची आली पत्रातून
नावं बुडालं, ढासळली कीर्ती
अट आली चैतन्याच्या कानी
काय हवे तुझं, राज्य वा प्रीती?
क्षणाचाही विलंब न करता
चैतन्य उभा समीप मिरा
मुकुट काढुनी केलं हस्तांतर
दरबार सोडूनी निघाला चैतन्य
जाता जाता बोलले शिवराज
काय मिळवले चैतन्य राजा?
हास्य उमगवून म्हणी चैतन्य
प्रेम मिळविले शिवराजा.
.
– दिपक.
प्रिय ...
तुझ्यासाठी...
संपूर्ण वाढलेल्या ताटावरून
समाधानाने उठल्यावर
हात धुता धुता
तोंडात टाकण्याचं
डेझर्ट
किंवा
मुखशुद्धीकरणासाठी
पाचकरस वाढवणारी
चिमूटभर सुपारी
म्हणजे मी !
(अर्थात हे ही मलाच वाटतं)
माझ्यासाठी...
असहाय्य भुकेने
आतडं पिळवटल्यावर
उठून चालण्याचं त्राण
गळाल्यावर
माठात तळाशी उरलेल
पेलाभर थंडगार गोड पाणी
म्हणजे तू !
( हे तुला कुठे कळतं ? )
कसं जमणार रे आपलं गणित ?
आणि तसही
गोड वर्ज्य केलयस ना
आजकाल खाण्यातून तू ???
महाशिवरात्र एक उत्सवाचा दिवस आणि आमचा गांव!!
.
.
पागोटे छत्री दिसेना खुंटीवर
दाराबाहेरून नमस्कार
निरोप सांगे परस्पर
कर्ता पुरुष बाहेर
देवघरातल्या खुंटीवर
सोवळं मुकट्याचा वावर
भक्तिदर्शक विचार
श्रद्धावानाचे हे घर
माजघर मोरीतल्या खुंटीवर
नऊवारी गुंडाळी शंखाकार
नवपरिणितेस मनाधार
कुटुंबवत्सल मायाळू वावर
नातिगोती नि भावबंध
वाहून गेले परस्पर
आधुनिकेतेच्या वाऱ्यावर
खूंटी दिसेना भिंतीवर...
ना मनाच्या ओसरीवर !
― अंबज्ञ
आपले ते साड़या विकणारे शहाडे आणि आठवले बंधू होते ना, तसे कोणे एके काळी सनेडा आणि रजाडी बंधू बंदुका विकायचे.फक्त फरक इतका की हे बंधू बंधू नसून हाडवैरी असतात.हे लोक इतक्या घाउक प्रमाणात बंदुका विकतात की घरी दुधीची भाजी बनवताना दूधी हवेत फेकून गोळी घालूनच तुकडे करत असावे.जुनी व नवी संस्कृती अर्थात मोबाईल ट्विटर इंटरनेट आणि घागरा ओढणी वाल्या स्त्रिया, मारवाडी चोळणे घातलेले पुरुष अश्या विविध मिलापातून कथा पुढे सरकत जाते.
मागच्याच रविवारची गोष्ट. मस्त हलकसं ऊन पडलं होतं. डिसेंबर महिना असल्यानं जितका असायला हवा तितका हवेत गारवाही होता. आणि निवांत दुपारी मी एका कॉफीशॉपमधे खिडकीच्या शेजारची जागा पटकावून, गरम गरम कॉफी पित, चित्र काढत बसले होते. ख्रीसमस अवघ्या आठवड्यावर आलाय हे सूचित करणारं जादुई वातावरण. एकदम हॉलीडे माहोल.
