कितीक सारे मित्र 'च्याटले' फेसबुकावर
तुझे नि माझे नित्य 'फाटले' फेसबुकावर.
गल्लीमधली पुसती सारी 'कोण पाहुणा ?'
'विश्वची माझे सगे' वाटले फेसबुकावर.
सोशल त्याचा श्वाश जाहला, जगणे झाले
झुकरबर्ग ने द्रव्य लाटले फेसबुकावर.
अण्णा, बाबा सांगत सुटले 'देश वाचवा'
दुकान त्यांनी नवे थाटले फेसबुकावर.
प्रकांड ज्ञानी सवे बैसुनी चर्चा करती
कसे कुणाचे नाक छाटले फेसबुकावर.
आम्हास अमुचे पुस्तक प्यारे, छापुन घेऊ !
कसे रमेशा शब्द बाटले फेसबुकावर ?
- रमेश ठोंबरे
स्वप्न पडल एक निराळ, माझ्या भुताला त्यात मी पाहिलं.......
भूत म्हणल माझ मला, मरायच्या आधी पोंगे खायचं राहील.....
भटकायला लागली माझी आत्मा फक्त पोंग्यांसाठी बरका....
थरार निर्माण झाला माझ्या भुताचा, हे पोंगे भूत बरका...
पोंग्याभुताला सगळीच घाबरली गल्लीतली पोर्ह माझ्या
पोंग्याभुताला मज्जा आली, पोंग्याभूत बनलं राजा...
पोंग्याभूत खायचं पोंगे जे मी लहानपणी खायचो...
शाळेच्या जवळच्या वरल्या गल्लीत कुठेतरी राहायचो...
शहरात आ ल्यावर माझे खायचे सुटले होते पोंगे...
उगीच घेतली होती मी शहरीपनाची भकास सोंगे...
स्वप्नातलं भूत माझ, माझ्या लहानपणीच रमल
राहिलेल्या माझ्या हौशींना पुरं करत सुटलं...
"ओ पाव्हन, आव इकडं कुठ आज? या कि बसू जरा पाराखाली"
"काय सखाराम, कसा आहेस मित्रा?"
"हाय आता जसा हाय तसा तुमच्या म्होरं" "तुम्ही बोला, आज इकड काय काम काढलं बाय्कुच्या माहेरला?"
"अरे होतं जरा काम!"
"व्हय, राहतंय तुम्च काम! मास्तर होते न जणू तुम्ही?
" होतो रे पण आता रिटायर झालो"
"म्हंजी आता घरीच का?" "आता काय कामधाम करायला नको तुम्ला"
"अरे आयुष्य गेल काम करण्यात आता घरी बसून कुठ करमणार आहे का?"
"हा, म्हणी तुम्ही काम केलं, शाळात बसून लई त लई पोरांच्या टेर्या झोडल्या असतील"
"हा हा हा!!!"
"हसता काय? बायकू-पोर्ह कुठ आहे?"
"अरे अस काय करतोस सखाराम, अरे हिला जावून दोन वर्ष झाले"
घरी कोणी नसणे व घरात दुध असणे म्हणजे दुग्धशर्करा योगच. तर योगायोगाने हा योग आमच्या नशिबी आज चालू आला. मातोश्री लग्नकार्याकरिता म्हणून बाहेरगावी व आमच्या सौ. मुंबईत. तेव्हा किचन का राजा कोण
काय ही तरी करावे.. काही तरी करावे ही मनात दडपून ठेवलेली इच्छा आज पुर्ण होण्याचा पुर्ण 'राज'मार्ग मला दिसत होता.
मस्तपैकी एक गाणे चालू केले (Rihanna-Dont Stop The Music).
स्वंयपाक घरात प्रवेश केला व चहा ठेवण्यासाठी पातेले शोधण्याचा महान उद्योग चालू केला. पण योग्य त्या आकाराचे भांडे काही केल्या सापडले नाही म्हणून सरतेशेवटी ( ) ज्या मध्ये दुध होते तेच भांडे गॅसवर ठेवले.
(लहानपणी मावसभावाकडे सोवियत रशियाचा कुठलातरी अंक यायचा त्यावरुन आम्ही अमेरिका कशी आहे ते ठरवायचो :-). त्या अमेरिकेत पंधरा वर्षापूर्वी पाऊल ठेवलं तेव्हा असलेल्या आमच्या अज्ञानाचा हा मजेशीर आलेख. आताच्या सारखं अद्यायावत माहितीच्या आधारे 'आलो की झालो इथलेच' पेक्षा फार वेगळा काळ होता तो हे लक्षात घेऊन वाचावे.)
"प्लीज कॉम्प्रमाईज विथ देम"
नको असलेले पाहुणे पळवून लावायचे किंवा त्यांच्यापासून सुटका करुन घेण्याचे ह्युमरस उपाय हवे आहेत. अगदी टिपिकल घर बंद करून बाहेर जाणे वगैरे नको. काहीतरी नविन....
आणि अगदी लवकर
मला विनोदी उपाय हवे आहेत, सोसायटीच्या ३१ डिसें. च्या कार्यक्रमासाठी स्क्रिप्ट तयार करतोय
तसे अधून-मधून मला सर्जनशीलतेचे झटके येत असतात. कधी त्यांची परिणिती काव्य-लेख-निबंधांत होते तर कधी एखादी 'अनवट' कलाकृती आकार घेते! येथे 'अनवट' शब्दाचा अर्थ 'जरा हट के' असा आहे हे सुज्ञांनी समजून घ्यावे. चांगल्या मशागत केलेल्या जमिनीत ज्या जोमाने तण उगवते त्याहीपेक्षा अधिक जोमाने माझ्या सुपीक डोक्यातून अनेक हरहुन्नरी विचारांचे पीक निघत असते. मग त्यासाठी एखादीच ठिणगी पुरेशीअसते.... भुस्सदिशी विचारांचा जाळ उमटतो आणि त्याचे पर्यवसान अनोख्या 'कला(? )कृती'मध्ये होते!!
हो. असा मला एक भुताचा चित्रपट काढायचाय.
कारण.... बरीच वर्षं झाली आता, रामसे बंधु रिटायर झालेत... नवा पिक्चर काढतच नाहीयेत... म्हणजे एखादा "शैतान का ... ", नाहीतर "खुनी ... " किंवा "प्यासी ... "? काहीच नाही तर नुसतंच "आ~"? अमिताभच्या "पा~" सारखं?
अस्सल देशी हायकू (?)
श्री भरत मयेकरांनी हायकू हा प्रकाराबद्दल लिहिले.
ते इतरांप्रमाणे मलाही खुप आवडले.
त्यांच्या बाफ़वर टवाळकी करणे हे योग्य नव्हे म्हणुन
वेगळा तंबू उभारून अस्सल देशी हायकू (?) सादर.
हायकूच्या तंत्राबद्दल पुरेशी माहीती व्हायचीय.
होईल यथावकाश.
१)
टीव्ही,मि़क्सर,बाईक जापानी
आता हायकुही जापानीच
फ़क्त बायकू तेव्हडी भारतिय उरली.
२)
त्याला बघून वेणी थरथरली
डोळ्यातून आसवे गळली
सुपारी लागली असेल बहुतेक.
३)
डांबर,सिमेंट,गिट्टी खायची नसते
आहार शास्त्रात बसत नाही
पोटविकार-तब्बेतीस हानीकारक असते.
४)