रस्ता

पाय सरावले रस्त्याला

Submitted by पाषाणभेद on 1 September, 2019 - 14:34

पाय सरावले रस्त्याला

मी चाललो, चाललो इतका की
रस्ता ओळखीचा झाला
दुसरी वाट धरावी तर
पाय सरावले रस्त्याला ||ध्रू||

खाच खळगे नेहमीचे झाले
नवे नव्हते वाटले
अडथळे तसेच होते
पायात काटे खुपसले
काट्यांनी तरी जावे कोठे
त्यांना कोण सोबती मिळाला?
पाय सरावले रस्त्याला ||१||

अडचणी अनंत आल्या
उभ्या राहील्या समोर
नेट लावून सामोरी गेलो
प्रश्न अनेक पुढे कठोर
जंजाळ पसरले समोर असता
एक पक्षी अचूक उडाला
पाय सरावले रस्त्याला ||२||

शब्दखुणा: 

ग्रीन सिग्नल

Submitted by किल्ली on 13 January, 2019 - 02:14

एका वर्दळीच्या दिवशी संध्याकाळी ती तिच्या दुचाकीवरून घरी जाण्यास निघाली होती. संध्याकाळ कसली, चांगली रात्रच झाली होती. पण हल्ली तिच्या लेखी ही वेळ म्हणजे संध्याकाळच! घरी जाऊन जेवण केल्यांनतर रात्र होते असं तिने स्वतःच ठरवून टाकलं होतं. दिनक्रम, कामाच्या वेळा तशा होत्या त्याला ती तरी काय करणार. इथलं हेवी ट्रॅफिकही आता अंगवळणी पडलं होतं. विचारात मग्न असलेली ती एक एक चौक मागे टाकत रस्ता कापत घरी जाण्याचे अंतर कमी करत होती. रस्त्यावरून वाहने चालवणार्या प्रत्येकाची घरी जाण्याची घाई पावलोपावली जाणवत होती.

विषय: 

देवा मला पास कर.. अरे मूर्खा अभ्यास कर!

Posted
8 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
8 वर्ष ago

'देवा मला पास कर.. अरे मूर्खा अभ्यास कर!'
असे वाक्य वहीवर लिहिले की परीक्षेत पेपर सोप्पा जातो, पेपराच्या प्रत्येक पानावर डोक्यावर लिहिले की चांगले मार्क मिळतात अशी एक युक्ती मला शाळेत सोडायलाआणायला येणार्‍या पुष्पाने जाताना सांगितली. माझे वय ७ आणि तिचे वय १५. तिने नववीत नापास झाल्यावर शाळा सोडली होती. एवढी पावरबाज युक्ती माहिती असून तू नापास कशी झालीस? हे विचारण्याइतकी अक्कल मला वय वर्ष सातमधे नव्हती. भारीच वाटली होती ती युक्ती.

प्रकार: 

देवा मला पास कर.. अरे मूर्खा अभ्यास कर!

Posted
8 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
8 वर्ष ago

डबल धागा.
उडवा प्लीज.

डबल धागा.
उडवा प्लीज.

डबल धागा.
उडवा प्लीज.

डबल धागा.
उडवा प्लीज.

डबल धागा.
उडवा प्लीज.

प्रकार: 

हायवे - एक गतिमान प्रवास

Submitted by जाई. on 30 August, 2015 - 06:19

वाचताना कधी कधी काही वाक्य विशेष लक्षात राहतात. मनात दीर्घकाळ रेंगाळून राहतात. " कधी कधी प्रवास पूर्ण करण्याच्या आनंदापेक्षाही तो प्रवास केल्याच्या अनुभव अधिक आनंद देऊन जातो " हे असच लक्षात राहिलेलं वाक्य. ऊमेश कुलकर्णी दिग्दर्शित हायवेचा प्रवास आपल्याला याच वाक्याची अनुभूती देऊन जातो.

विषय: 

एका रस्त्याने आडलेले आदिवासी गाव व आदिवासी पर्यटन

Submitted by निलेश भाऊ on 13 February, 2014 - 04:54

सुटे शेर

Submitted by अनंत ढवळे on 1 April, 2012 - 05:17

काही जुने सुटे शेर ..

फाटकी पायात चप्पल जोवरी
तापते रस्त्यात डांबर तोवरच

***
सांगते निर्व्याज हे हसणे तुझे
आपले अस्तित्व नाही बेगडी

***
कसेल त्याची जमीन बाबा
रोड तुझ्या बापाचा नाही !

****
जन्माचा डोंब उठत जाणारा
इच्छांची भूक सतत जळणारी

*******

जग बहुधा पालटून गेले
मी रस्ता चुकलेला नाही.....

अनंत ढवळे

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 
Subscribe to RSS - रस्ता