उरावा विठ्ठल | मनाच्या शून्यात
देहाच्या ऋणात | बुडालेला ||१||
विझुनिया दिवा | जाणीवेचा काळा |
भरावा सावळा | लख्ख चित्ता ||२||
पहावे नाटक | चालले जगाचे |
धरुनी तयाचे |बोट घट्ट ||३||
जग चुकवून | अंग झटकून |
कुणा न कळून | त्याचे व्हावे ||४||
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
"जामिनाचे पैसे कोण भरतय?" पोलिसांनी मला विचारले.
"मी", मी उत्तर दिले.
पोलिसांनी माझ्याकडे निरखून बघितले. " कोण लागतो हा तुमचा?" मला प्रश्न विचारला गेला.
"मित्र ", मी उत्तरलो.
" जरा समजावा तुमच्या मित्राला", पोलिस ऑफिसर म्हणाले.
मी पैसे भरले, सही केली आणि जग्या बाहेर यायची वाट बघू लागलो.
ग्रंथसाहिबातील गुरुमुखीमध्ये लिखित व पंजाबी भाषेत रचलेल्या ''शबद'' रचनांचे वाचन करत असताना ईश्वराच्या अगाध लीलांचे वर्णन करणार्या संत नामदेव रचित सुंदर रचना वाचणे हा खरोखर प्रासादिक अनुभव आहे. एरवी हरीभक्तीबरोबरच समाजातील अंधश्रद्धा, भोंदूगिरी व पाखंडीपणावर आपल्या अभंगांमधून शब्दांचे आसूड उगारून खरमरीत टीका करणार्या संत नामदेवांच्या या एकूण ६१ रचनांमध्ये त्यांच्या आयुष्यातील काही चमत्कारांचे त्यांनी काव्यरूपात केलेले वर्णनही आगळे व अभ्यास करण्याजोगे आहे. नवरसांमधील अद्भुतरसाला, विस्मयाला जागृत करणार्या या रचनांमधील शब्दप्रयोग काहीवेळा मराठी धाटणीचेही आहेत.
अभंगः विठ्ठल उभा विटेवरी
विठ्ठल उभा विटेवरी
भक्ताचीये वाट पाही ||धृ||
पुंडलीक लावी भक्तां मार्गा
कर्म करण्या सोडी योगा
तरची पावें प्रेमे देवा
विठ्ठल पुंडलीक एकची राही ||१||
नामजप करता विठ्ठल
अवघे हरपले भान
कोण विठ्ठल कोण भक्त
दोन ब्रम्ह वेगळे नाही ||२||
- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
०६/११/२०१०
विठ्ठल उभा राहीला
(धृपदात थोडी आलापी घेतली आहे त्यामुळे धृपद जरा लाबंल्यासारखे वाटेल. प्रत्यक्षात
विठ्ठल उभा राहीला |
मी तो डोळा पाहीला || एवढेच धृपद आहे. )
विठ्ठल उभा राहीला
विटेवरी उभा राहीला
राहीला राहीला उभा राहीला
विटेवरी विठ्ठल उभा राहीला
मी तो डोळा पाहीला
पाहीला पाहीला डोळा पाहीला
डोळा पाहीला
मी तो डोळा पाहीला ||धृ||
वाळवंटी काठी किती नाचू गावू
विठ्ठल चरणी किती लिन होवू
आनंदाचा पुर येई
आनंदाचा पुर येई