होमिओपथी

नमस्कार!

आयुष्यातील अनेक टप्प्यांवर आपण स्वतःसाठी किंवा आपल्या कुटुंबियांसाठी / इतर कोणासाठी वैद्यकीय क्षेत्राच्या सहवासात येतो.

अनेक रुग्णालये, प्रयोगशाळा, संशोधन संस्था, निष्णात वैद्य, शस्त्रक्रिया तज्ञ, नर्सेस, इतर सेवा पुरवणार्‍या संस्था, तसेच वैद्यकीय उपकरणे पुरवणारी दुकाने वगैरेंची माहिती येथे एकत्र करता येईल.

जिकडे पहावे तिकडे वजन कमी करण्याचे किस्से , त्यावरचे डाएट, व्यायाम इ. च्या माहितिचा स्फोट झालेला दिसतो, पण अशीही लोकं असतात जी अती बारीक, अशक्त, क्रुश असतात, ज्यांचे वजन खुपच कमी असते, आणि काही केल्या वाढत नाही.

अनुवांशिक असेल तर काहीच समस्या नाही, अशा व्यक्ती बारिक असल्या तरी चपळ असतात.

पण काही व्यक्तींची पचनशमता कायमची मंदावलेली असते, यामागे काविळ किंवा त्तसम पोटाचे किंवा लिवर चे विकार असतात.

अन्न पचन न झाल्याने व त्यामुळे पोषण तत्व शरिरात षोषली न गेल्याने वजन वाढत नाही.

यामागे मानसिक ताणतणावही असु शकतो.

हॅलो,
मुळव्याधीच्या उपचारांसाठी पुण्यातील चांगले खात्रीशीर डॉक्टर/ हॉस्पीटल सुचवा
स्त्री डॉक्टर असेल तर उत्तमच
सर्जरी करायची असल्यास साधारणतः किती खर्च येइल

आजारच नसलेल्या पेशंटचं टेन्शन

रोगावर उपचार करतांना पेशंटला टेन्शन असतं तसंच डॉक्टरवर ही असतं. कालांतरानं डॉक्टरांना याची संवय होते. पण समजा की पेशंटला मुळातच काही आजार नाही तर मग? तुम्ही म्हणाल मग काय प्रॉब्लेम आहे? टेन्शनचं कारणच काय? तर मग ऐका :आजारच नसलेल्या पेशंटची कहाणी.

माझ्या वडिलांचा उजवा कान खुप दुखत आहे ..६ महिन्यापासून हे दुखणे आहे . कानाच्या आतमधे ठणका येतो..
यावर अम्ही प्रथम फॅमिली डॉक्टरचा सल्ला घेतला..त्याने आराम मिळाला नाही.. त्यांनी पेन किलर दिल्या ..तेवढ्यापुरते बरे वाटायचे ..मग कान नाक घसा तज्ज्ञ ला भेटलो ..त्यांनी दुर्बिणी मधून कानाची तपासणी केली ..
कान स्वच्छ आहे ..कोणतेही स्त्राव नाहीत.. नंतर त्यांच्या गोळ्यांनी फरक पडेना ..आणि निदान होइना ..

आम्ही सोनोग्राफी केली . सीटी स्कॅन केले ..एका डॉक्टरचे मत आहे , तिथली एक नस ` ओव्हररीअ‍ॅक्ट` होत आहे म्हणून दुखत आहे ..तर दुसर्या डॉक्टरचे मत आहे , कानाच्या आतील हाडाला सूज आह ..

माझी मुलगी ११ वर्षांची आहे... आणि मे मध्येच तिचे पिरियडस सुरु झाले.... बरं झाले तर झाले ते फारच अनियमित आहेत... दर ८ .. १५ दिवसला येतात... आयु. औषधे चालु केली आहेत.. २ महिने झालेत... पण एलोपथी डॉ. म्हण्तात.. काहीच गरज नाही औषधांची... सुरुवात ही अशीच असते... पण ती ( माझ्यामते) फारच लहान आहे ... आणि ह्या अनियमितपणाला अगदिच कंटाळली आहे...तिला समजावुन सांगता माझी नाके नउ येत आहे...
काय करावे समजत नाहीये... ह्यातुन काय मार्ग काढावा.. आयु औषधे चालु ठेवावि का एलोपथी घ्यावे.... पण मग साइड इफेक्ट ची भिती वाट्ते... अजुन फारच लहान आहे ती हे सगळं सहन करण्यासाठी

नमस्कार माबोकर्स!

मला अर्जंट मदत हवी आहे.. माझ्या काकांना तोंडाचा कॅन्सर झाला आहे, गेल्या ३ महिन्यात ट्युमर काढण्यासाठी २ ऑपरेशन्स केली आहेत .. पण ३रा ट्युमरची छोटी सुरुवात झाली आहे .. मिरजेच्या डॉक्टरांनी ऑलमोस्ट नाही असेच सांगितले आहे

घरी येणारे प्रत्येकजण वेगळ्या डॉक्टरांचे सल्ले घेवुन आयुर्वेदिक, होमीओपॅथी ओषधे घ्यायला सांगत आहेत.. मेडीकल कॉउन्सेलिंग कोणाला (आत्या नि घरचे लोक) यांना पटलेले नाहीये

काकांना आधीच माईल्ड हार्ट अ‍ॅटक नि शुगर आहे.. सध्या सगळाच गोंधळ आहे कोणते उपचार सुरु ठेवावेत जेणेकरुन साईड इफेक्ट्स होणार नाहीत..

होमिओपथी - समचिकित्सा - 'शास्त्रीय' सत्य.

नमस्कार,

हि लिन्क 'गुगलुन' शोधली आहे.

http://hpathy.com/scientific-research/how-does-homeopathy-work/2/

यावरील सन्शोधन भारतात फार झाले नसावे.

Have studied and seen many cases treated & cured with Homoeopathy.
( complete cures of - viral fever, acute & chronic respiratory disorders, psychiatric illness, skin diseases,musculoskeletal disorders, gynaecological diseases
& palliative treatments in carcinomas, HIV-AIDS, diabetes mellitus
& symptomatic treatments for post-surgical pains/bleeding).

दहावी-बारावीच्या निकालाचे दिवस जवळ आले की साधारणत: आपल्याला आठवतात ते कौतुकाचे बोल, पेढे आणि पुष्पगुच्छ. पण परीक्षेत मिळवलेल्या यशाबरोबरच शक्यता असते अपयशाची. अगदी वर्षभर अभ्यासू वृत्तीने मेहनत घेऊन चाचणी परीक्षेत पैकीच्यापैकी गुण विद्यार्थ्यापासून ते काही कारणांमुळे मनाजोगता अभ्यास न होऊ शकलेल्या विद्यार्थ्याला भेडसावणारा राक्षस म्हणजे अपयश; आणि हे अपयश म्हणजे फक्त परीक्षेत नापास होणे नाही, तर अपेक्षेपेक्षा कमी गुण मिळणे हे सुद्धा एक प्रकारे अपयशच.

मि २३ वर्शाच मुलगा आहे. अभयास नित आहे. शिक्शन पन निट आहे. गावि शेतचि काम पन करतो. घरचे खुप शिकले नाहित. माझि समस्या आहे कि जसा मोथा होत गेलो तसं विचित्र बदल झाले. माझे वरचे अन्ग मुलि सारखे दिसते. (स्तन आहे). हे सोदल तर माझे भावना सर्व पुरुश सारखे आहेत. मला बाकि काहि त्रास नाहि. पन त्या एक गोश्टिमुले त्रास होतो. घरात शिकलेले नसल्याने वडिलान्पासुन आधि लपवले. पन कलाले पासुन ते मलाच हिडिस फिडिस करतात. आइचा आधार आहे. मुले चिडवतात. कधि कधि नेराश्य येतं. पन तरि शिक्शन चालु थेवले आहे. गावातल्या डोक्टरने हार्मोन प्रॉब्लेम सान्गितल. गोळ्या दिल्या. पन औशध बदलुन घेतल तरि फरक नाहि.