साडेसात घोड्यांची शर्यत...
ए डिसेन्ट प्लेस...
ए डिसेन्ट प्लेस...
चित्रकला - एक छंद - एक व्यक्त व्हायचे माध्यम
नुकतेच मायबोलीवर "कलर बाय नंबर" बद्दल समजले. अॅप डाऊनलोड करून चेक केले तर त्यात एका चित्राचे त्याच्या रंगसंगतीनुसार अगणित तुकडे केले होते. त्या तुकड्यांना नंबर दिले होते. प्रत्येक नंबरसोबत एक रंग होता. बोटाने प्रत्येक तुकड्याला टिकटिक करताच आपोआप ते रंग भरले जात होते. जसे ते क्रमाने नंबर ठिपके जोडून चित्र तयार करायचे असते, तसेच यात एक चित्र डोळ्यासमोर रंगताना बघून आनंद घ्यायचा असतो. विरंगुळा म्हणून नक्कीच छान आहे. पण चित्रकला म्हटले की माझ्या डोक्यात काहीतरी वेगळेच येते..
दोन दिवसांपूर्वीच मिळालेलं हे एक नवीन विरंगुळ्याचे साधन.
डोकं शांत करायला, अतिशय कंटाळा आला असेल आणि दुसरं काही च करायला नसेल, किंवा कुठेतरी अडकला असाल ( प्रवासात, waiting room मध्ये etc. ) तर एक चांगला पर्याय वाटला. माझं मन तरी रमलं. म्हणून धाड धाड चित्र करत गेले.
बरीच फ्री ॲप्स आहेत . मी vita color वापरलं.
--
नव्या शतकात बदलत असलेल्या भू-राजकीय परिस्थितीत भारतीय नौदलाला आपल्या ताफ्यात बॅलिस्टिक क्षेपणास्त्रवाहक अणुपाणबुड्यांबरोबरच (SSBN) हल्लेखोर अणुपाणबुड्यांचीही नितांत गरज भासत होती. त्या पार्श्वभूमीवर भारतीय नौदलासाठी नेर्पा ही अकुला-2 वर्गातील हल्लेखोर अणुपाणबुडी भारतानं भाड्यानं घेतलेली होती. भारतीय नौदलाची शक्ती वाढवण्याच्या दृष्टीनं ते एक महत्वाचं पाऊल होतं. वाजपेयी सरकारच्या काळात 2004 मध्ये भारत आणि रशियामध्ये या पाणबुडीसंबंधीचा करार झाला होता. त्यानुसार आधी रशियाकडून अकुला-2 वर्गातील दोन अणुपाणबुड्या 10 वर्षांसाठी भाड्यानं घेण्याचा निर्णय झाला होता.
रात्रभर पडणारा पाऊस पहाटे उघडला. पण वातावरण कुंद होतं, निरुत्साही होतं. आषाढघनांनी सकाळही झाकोळून गेली होती. अंघोळ आटपून अरूण देवपूजा करत होता. तिथेच शांतीची सकाळची कामं चालली होती. डब्यांचा स्वैपाक, अथर्वची शाळेची तयारी, घरातली आवराआवर, पाणी भरून ठेवा, एक ना दोन. पण शांतीच्या हालचालीत एक शिणवटा होता. अरूणला तो जाणवला. गेले काही दिवस ते एक सावट घरावर होतंच. शांतीची नोकरी सुटली होती. या आठवड्यात शेवटचा दिवस होता. दोघांच्या कमाईत कसाबसा घरखर्च भागत होता. पण आता परिस्थिती कठीण होणार होती. काल रात्रीही दोघं तेच बोलत होते. कमी पगाराची का होईना शांतीला दुसरी नोकरी मिळणं आवश्यक होतं. पण..
मी परीक्षण लिहीत नाही. कारण मला ते लिहीता येत नाही. कारण माझी चित्रपटांची समज फार तोकडी आहे.
मी फक्त अनुभव शेअर करतो. कारण मी एक सामान्य चित्रपटप्रेमी आहे. जी कलाकृती आनंद देते ती आवडते. तिच्याबद्दल लिहितो.
मग ती वाळवी सारखी डार्क कॉमेडी असो किंवा झिम्मा सारखा हलकाफुलका एंटरटेनर, आत्मपॅम्फ्लेट सारखा हटके शैलीत बनवलेला चित्रपट असो किंवा जवानसारखा सौथेंडियन मसालापट..
भाग 1 आणि 3 इथे वाचा:
भाग १
भाग ३
'ओ' ही एजन्सी साईटवर मापं घेऊन फर्निचर वेगळ्या फॅक्टरी मध्ये बनवून साईटवर लावणारी असल्याने त्यांना 2 महिन्यात सगळं आवरू याची पूर्ण खात्री होती.आम्हाला ही खात्री अजिबात नव्हती.पण हे सगळं करायला घेण्यापूर्वी काही तोडफोड कामं होती.घरात एकच ईशान्य कोपरा, तिथे ओटा दुसऱ्या बाजूने फोडून त्याची न वापरती जागा तुळईखाली न येणारा देव्हारा अशी लहान दिसणारी पण किचकट कामं होती.
Sea Harrier and Ka-25