"भाऊsssss लौकर चालसान होssss थे कपिला कसच्याकशी करू राहली"
असा कल्ला शंकर दादांन केला तवा म्या भाकर खायाले बशेल होतो. वरनाचा घट पेंड संग फोडेल कांदा, तेल अन बुडी च्या हातची गरम भाकर. बाबा सकाउनच कामापाई अकोल्याले गेलते ते झाकट पडल्यावरीच आले, त्याहीले ज्योन बनून देल्ते माय न अन त्येच् ज्योन झाल्यावर म्या चुली म्हावरे बशेल होतो. थंडी च्या राती चुली म्हावरे बश्याले लै ख़ास वाटते. बाबा वसरीवरी बंगई वर बशेल होते थ्याइचा पान लाव्याचा कार्यक्रम ठरेल होता रातीचा, अन नेमका तवाच शंकर दादा चिल्लावत येऊ रायल्ता आमच्या बेबटीच्या अंद्रे.
निमित्त पालखी सोहळ्याचे .भाग एक - http://www.maayboli.com/node/54551
संत परंपरेत लोक जागर केलेले संत खूप आहेत, पण ते स्वतः, स्वतःला संत मानत नव्हते. आपल्या पेक्षा अधिक ज्ञान असणारे व्यक्तिमत्व, यांना संत वृतीने पहिले जात असे. अशा अनेक संतांच्या नजरेत विठ्ठल ,पंढरी कशी होती ते आज आपण पाहू .
संत सेना महाराज यांनी त्याच्या रचनेत पंढरीस जाणे ,विठ्ठल दर्शन घेणे ,भक्तीत तल्लीन वारकऱ्यांना पाहणे हि सुद्धा एक जीवाला मनःशांती देणारी घटना आहे, हेच सर्वांच्या मनावर अतिशय सोप्या भाषेत बिंबवले आहे. त्यामुळे या पंढरीच्या सोहळ्याचे वर्णन करताना ते म्हणतात -
जातां पंढरीस सुख वाटे जीवा ।
काहीतरी कारणाने वीकेंड ला जोडुन एका दिवसाची सुट्टी मिळाली होती. तसा थोडाफार ऑफ सीज़न असल्यामुळे विमानांची तिकिटे अगदी डर्ट चीप म्हणतात तशा दरात उपलब्ध होती. मग मॅड्रिडला जायचं का बार्सेलोनाला अशी तूफानी चर्चा घरात सुरू झाली. खरंतर आम्हाला काय दोन्ही बघितले नसल्यामुळे तसा काहीच फरक पडत नव्हता. शेवटी आम्ही हेड्स का टेल्स असा अत्यंत डोकेबाज उपाय वापरून निर्णय घेऊन टाकला. तिकिटे, होटेल बुकिंग वग़ैरे करुन शुक्रवारी रात्री उशिरा मॅड्रिड मधे येउन पोहचलो सुद्धा.
संस्कृत ही जवळजवळ सर्वच भारतीय भाषांची (लिप्या म्हणत नाही) जननी आहे. तस्मात, पुढील चर्चेच्या अनुषंगाने संस्कृत ही भाषा प्रमाण मानून चालण्यास कोणाचीच हरकत नसावी. (उर्दू ही भारतीय भाषा मानत नाही आणि लिपी तर खचितच नाही - ठाम मत!)
हिंदीभाषिकांसोबतच्या दीर्घ सहवासात जाणवलेली आणि आढळलेली काही निरीक्षणे, त्यांना समजावण्याच्या अथक आणि निष्फळ प्रयत्नांअंती येथे मांडत आहे. (हिंदीभाषिकांची मराठीप्रति माया पाहता मायबोलीवर कुणी हिंदीभाषिक प्रतिनिधी असेल असे वाटत नाही. त्यामुळे पक्षपाती उहापोह घडेल अशी भीती वाटते.)
हरवलेला किनारा…….. (भाग १) http://www.maayboli.com/node/54496
मग २-३ दिवसांनी कॉलेजमध्ये दरवर्षीप्रमाणे पूजा होती . त्याच दिवशी समीरने आकांक्षाला विचारायचं ठरवलं . म्हणून तो त्या दिवशी संधी शोधत होता . समीर कॉलेजच्या तिसर्या मजल्यावरती एक मित्राशी बोलत उभा होता तेवढ्यात ,
"समीर-अजय चला खाली देवाच्या पाया पडायला इथे काय बोलत उभे राहिलात" एका सिनिअर madam त्यांना सांगून निघून गेल्या, पण समीरला खाली जायचा कंटाळा आला होता,
"चल कोण जातंय खाली मला खूप कंटाळा आलाय आता!! नंतर जाऊया", असं म्हणून तो पुन्हा मित्राशी बोलत तिथेच रेंगाळला .
मागच्याच आठवड्यामध्ये जागतिक वडील दिन साजरा झाला (२३ जून फादर्स डे झाला ) त्या निमित्ताने वडिलांबद्दल काही ४ गोष्ठी मांडत आहे अर्थात या सगळ्या गोष्टी मी झी मराठीवरील एक कार्यक्रमात एक मुलीने सांगितलेल्या आहेत पण मला हि खूप आवडल्या आणि पटल्या हि आणि त्या अनुषंगानेच इथे मांडत आहे .
wow !! अक्षु किती मस्त प्लेस आहे ना गोवा !!
I’m so exited यार आपण खूप धमाल करायची हा, इथले सगळे बीच पालथे घालायचे " गोव्याला येउन प्रिया खूप उस्ताहित झाली होती .
आज खूप दिवसांनी आकांक्षाहि बाहेर पडली होती रोजच्या कामातून तिला कधी वेळच मिळत नसे. आणि स्वप्नीललाही मनात असूनसुद्धा तिला वेळ देत येत नसे. याही वेळी त्याला जमल नाही म्हणून त्याने तिला प्रीयाबरोबर बाहेर पिकनिकला जायला सांगितला होतं , कारण त्याला कामानिमित्त ४-५ दिवसांसाठी बाहेरगावी जावं लागणार होतं . हो-नाही करता -करता आकांक्षाही तयार झाली . आणि ती प्रियाबरोबर गोव्याला आली .
पॅरिस--जगातले सर्वात देखणे शहर.... रंगबीरंगी, नखरेल मायनगरी!!
जगभरातील कलाकार, कवी, साहित्यिकांचं माहेरघर, आश्रयस्थान. नित्य नवीन फॅशन ट्रेंड्स, असंख्य टॉप ब्रॅंड्स ची गंगोत्री. जगातील सर्वोत्तम संग्रहालये, भव्य दिव्य राजवाडे आणि उद्याने. फ्रेंच परफ्यूम्स, फ्रेंच वाइन, कॅफेस, शॉपिंग आणि नाइटक्लब्स- सारं काही इथे आहे.
अशा या नगरीला काही कारणाने धावती भेट देण्याचा योग आला, त्यातही फिरण्यासाठी अगदी एक संध्याकाळ आणि दुसरा दिवस होता.
पॅरिस एक-दीड दिवसात बघणं म्हणजे महाभारत चार बुलेट-पॉइण्ट्स मधे समजावून घेण्यासारखं आहे.