एकदा देव प्राण्यांवर प्रसन्न झाला. प्राण्यांनी देवाकडून माणसासारखं आयुष्य मागून घेतलं. मग त्यांनी गावं, नगरं वसवली. पक्की घरं बांधली. माणसाप्रमाणेच प्राणीही लिहू वाचू लागले. विविध कलाविष्कार सादर करू लागले, आत्मसात करू लागले. खरंतर या गोष्टीलाही आता बरीच वर्षं उलटून गेली होती.
आजकाल वृत्तबीत्त पाळतात गाढवे
शेपटात शेरबीर माळतात गाढवे
बोध आकलन खुमार कामयाब नाट्यमय
शब्द पाहिजेत ते विटाळतात गाढवे
ना गुरू सभोवती बघून भीड चेपली
गझललाथ झाडुनी पिसाळतात गाढवे
शेर दोन ओळ आणि ग्रंथ या प्रतिक्रिया
फुकट सर्व्हरामुळे उफाळतात गाढवे
इग्नरास्त्र मारल्यास गप्प राहतात ती
तेच तेच अन्यथा उगाळतात गाढवे
प्रेरणा : http://www.maayboli.com/node/39058
कानाखाली चक्क वाजली होती
तिच्या भावाने फाडली होती
पूर्ण रस्ता हाणला गेलो
जे मला धूती ...... धोबी होती
आज फुटलो तसाच पण
आजची धुणी नवी होती
रोज सुजणे फुलत होते
रोज सुजण्यात टवटवी होती
काल काही निमित्तही नव्हते
तरीही धुतला गेलो होतो
माराची सुरुवात फक्त त्याची
उरलेला शेवट ...... मित्र करिती
त्यातले तुझे असो नसो कोणी
धुताना सर्व एक होती
अच्चे करून गेले
नि तच्चे करून गेले
वाहवत आले या माबो वर
अच्चे करून गेले
नि तच्चे करून गेले
दही कुठले लावू, नि तूप कुठले खाऊ
आईच्यान फेमस व्हायला काहीही करत गेले
अच्चे करून गेले
नि तच्चे करून गेले
तरही , हजल, फजल , गझल
आईच्यान बौन्सार टाकत गेले
अच्चे करून गेले
नि तच्चे करून गेले
युक्ती सुचवा , गप्पा झोडा
आईच्यान बोळ्बोधाचा कहर करत गेले
अच्चे करून गेले
नि तच्चे करून गेले
बिस्कीट कुठले खाऊ , पोट कसे साफ करू
आईच्यान दात घासू कि नको, प्रश्नांची सरबत्ती करत गेले
अच्चे करून गेले
नि तच्चे करून गेले
उठ सुठ चित्रे काढली, कागदी होड्या केल्या ,
Association for India's Development (AID) - Boston/MIT Chapters सादर करीत आहेत -
सुप्रसिद्ध नर्तक पद्मविभूषण पंडित बिरजू महाराज यांचा कथक नृत्याचा कार्यक्रम.
कार्यक्रमाविषयी अधिक माहिती आणि तिकीटांसाठी इथे भेट द्या.
AID विषयी अधिक माहितीसाठी इथे पहा.
खरोखरच मोठ्या मनाने संबंधितांनी क्षमा करून हलकेच घ्यावी ही विनंती. शिकण्याचा प्रयत्न असल्याने दिसेल ती गझल विडंबण्यात येत आहे.
वारलो मी त्या खुशीत आज आहे ही नसल
जाळले मजला तुम्ही तरी लिहीतो मी गझल
जे चुकीचे वाटते ते ना तपासावे कधी
हे चुकीचे वाटते, तू आपली खिडकी बदल
नोकरी गेली जरी कामास नाही जायचो
कारणे जी आजही आहेत ती सगळी सबल
आठ झाला आकडा की परवाना मीळतो
आरटीओ आपल्या वाट्यामधे होतो सफल
आज कुकुचकूच करती कोंबड्यांच्या पलटणी
श्रावणाचा मास संपावा म्हणे हे दैत्यदल
_ Kiran..
चटणी मेरी..
3793 U.S. 1 Monmouth Junction, NJ 08852
(732) 422-7700
दुपारी १२:३० वाजता.
बुफे प्रत्येकी १२.९९ + ड्रिंक्स+टॅक्स्, ग्रॅचुईटी.. वगैरे..
.
नंतर मैत्रेयीकडे चहा.
*****************************
"अस्तमान दोन घटकेचा मर्द राहिला
सख्याची स्वारी घराकडे आली
उंच माडीवर चवथ्या मजल्यावर
तळजागा करविली
झुळुक वार्‍याची हवा सुटली
तशीच पतंगाची मजा वाटली"
ह्या लावणीच्या ओळींवर बसून, सुरमांडी घालून, कधी उभं राहून, कधी कुशीवर आडवं होऊन एक दोन नव्हे तर तब्बल पंधरा वेगवेगळ्या प्रकारे पतंग उडवून रसिकांची मनं जिंकणार्‍या - लावणीसम्राज्ञी पद्मश्री यमुनाबाई विक्रम जावळे उर्फ यमुनाबाई वाईकर यांची मुलाखत घेण्याचा योग नुकताच आला.
सध्या नाचाचे, गाण्याचे अनेक रीअ‍ॅलिटी शोज सुरू झालेले आहेत. लहान मुलांपासून थोरा मोठ्यांपर्यंतचे.
त्यातच अंदाज घुसवून 'आप गायकही नही , महाग्आयक हो' म्हणायला महाअंतिम फेर्‍या असतात. पण अशांमध्ये काही काही गाणी, नाच अगदी आवडून जातात. मला आवडलेले असेच काही.
काळ देहासि आला खाउ हे प्रथमेशने गायलेले गाणे. सुरूवातीची निलेशची ढोलकी वाजवतानाची दाद, तो अभंग, ताना आणि लय, आणि हृदयनाथांनी "आभारी आहे मी तुमचा. आनंद दिलात तुम्ही मला" असं म्ह्टल्यावर, भरून आलेले डोळे आणि आपोआप जोडलेले हात. चांगलेच लक्षात आहेत.
