लेकीने तिच्या कॉलज प्रवेशासाठी लागणार्‍या चित्रांमध्ये काढलेल एक चित्र. इथे सांगायला आनंद वाटतो की ४-५ वर्षांची असल्यापासून तिने काढलेली चित्रे मी इथे टाकली आहेत आणि माबोकरांनी तिचे भरभरुन कौतुक केले आहे. आता तिने डिझाईन अ‍ॅनिमेशन मध्येच पुढे शिक्षण करायच ठरवलं आहे.
इतके वर्ष वेळोवेळी कौतुकाची थाप दिलेल्या माबोकरांचे मनापासून आभार 
मांजरं म्हणजे माझा वीक पॉईंट आणि याआधी कितीही वेळा रेखाटले असले तरी प्रत्येक वेळेस मांजरांचे डोळे रेखाटणे म्हणजे एक प्रयोगच असतो. आणि आव्हानही. करड्या-पिवळ्यापासून राखाडी-निळ्या-हिरव्यांपर्यंत यांच्या इतक्या असंख्य छटा असतात की निसर्गाची कमाल वाटते.
त्यातून त्यातल्या बाहुल्या! काळी उभी सडसडीत रेघ ते एखाद्या ज्योतीसारख्या किंवा त्याच बाहुल्यांचे अंधारात गेल्यावर झालेले गोल मणी. मज्जा.
काचेसारखे चकाकणारे हे डोळे रेखाटताना पहिली काळजी घ्यावी लागते ती त्यातल्या प्रकाशबिंदूंच्या जागा लक्षात ठेवणे. त्या गेल्या की संपलंच.
(कोणत्याच कलेचे मी व्यावसायिक परिपूर्ण शिक्षण घेतलेले नाही. अगदी क्रोशा विणकामाचेही नाही. बघून बघून प्रयोग करत शिकणे ही माझी पद्धत. चित्रकलेबद्दलही हेच. त्यामुळे जे लिहितेय ते चित्रकलेची एक सामान्य प्रेक्षक म्हणूनच असेल; तज्ज्ञ म्हणून नाही. त्यातून अनेक लेख, पुस्तके वाचत बघत आले; त्यांचा जरूर मोठा प्रभाव आहे. प्रामुख्याने या विषयावर लिहिताना काहींचा आधीच उल्लेख करणे योग्य वाटते.
चित्रकला - एक छंद - एक व्यक्त व्हायचे माध्यम
नुकतेच मायबोलीवर "कलर बाय नंबर" बद्दल समजले. अ‍ॅप डाऊनलोड करून चेक केले तर त्यात एका चित्राचे त्याच्या रंगसंगतीनुसार अगणित तुकडे केले होते. त्या तुकड्यांना नंबर दिले होते. प्रत्येक नंबरसोबत एक रंग होता. बोटाने प्रत्येक तुकड्याला टिकटिक करताच आपोआप ते रंग भरले जात होते. जसे ते क्रमाने नंबर ठिपके जोडून चित्र तयार करायचे असते, तसेच यात एक चित्र डोळ्यासमोर रंगताना बघून आनंद घ्यायचा असतो. विरंगुळा म्हणून नक्कीच छान आहे. पण चित्रकला म्हटले की माझ्या डोक्यात काहीतरी वेगळेच येते..
तुर्कस्थान हा तसा एका मोक्याच्या जागचा देश. त्याच्या आधीच्या राजधानी इस्तंबूलचा एक भाग युरोपमध्ये तर दुसरा आशियामध्ये एवढं सांगितलं तरी बस आहे. त्यामुळे तिथे इस्लामी/आशियायी आणि युरोप या दोन्ही संस्कृतीचं अस्तित्व जाणवत. तुर्कस्थान मुस्लिम बहुल देश आहे त्यामुळे त्याची मुस्लिम/आशियायी प्रकृती त्यातील धर्म समाजकारण राजकारण कला यांनी स्थापित केलेली जगण्यातली आणि कलात्मक मूल्ये आणि जवळीकीमुळे युरोपातून येऊन आदळणार्या वैचारिक, कलात्मक, आणि सांस्कृतिक लाटा याच्या घुसळणीत हा देश विशेषतः इस्तंबूल सतत गोंधळलेल्या अवस्थेत असते .
लेकीने काढलेले डिजिटल चित्र. युट्युब वर स्पीडपेंट मध्ये आहे. खाली लिंक देते आहे
https://youtu.be/uUP7HL5OUf4
पावसाळ्यातील एक दृश्यः ह्या विषया वरील चित्र काढले आहे. भेटायला ये आत्ताच असा प्रियकराचा संदेश आल्याने प्रेयसी लगबगीने तयार होउन निघाली आहे. छोटीशीच छत्री, पायाला आळता लावलेला तो अजून थोडा ओला आहे. केशरचना केली आहे पण वेणी सैल झाल्याने थोडे केस विखुरले आहेत व गजर्‍यातील थोडी फुले बाहेर पडली आहेत. जोरात वारा असल्याने तरंगत आहेत.
अकार चरणयुगुल | उकार उदर विशाल |
मकार महामंडल | मस्तकाकारे ||
अशा शब्दांत संत ज्ञानेश्वरांनी त्यांच्या कल्पनेतलं श्रीगणेशाचं शब्दचित्र उभं केलं. मराठी भाषा दिवसाच्या निमित्ताने आपल्या बालकलाकरांसाठी संधी आहे आपापल्या कल्पनेतलं चित्र साकार करण्याची. परंतु हे काव्यरुपी चित्र नसून प्रत्यक्ष अक्षरचित्र असणार आहे.
नमस्कार,
3D painting साठी तुम्ही कोणती सॉफ्टवेअर्स वापरता? ती फोन/संगणकावर वापरताना आणखी काही हार्डवेअर (डिजीटल पेन/पॅड इ.) लागते का? मी मायक्रोसॉफ्ट paint 3D थोडेफार वापरले आहे पण त्यात खूपच मर्यादा येतात असे वाटले.
धन्यवाद.
लहान पणा पासून मला स्केच पेन ने चित्रे रंगवायला फार आव डते. स्वतः काढायचे म्हट ले तर थोडी इलस्ट्रेशन कार्टू न येतात. कॅमलिनचा नवा बारा पेन चा सेट आणला की त्या बरोबरच एक गुड क्वाली टी व्हाइट कार्ड शीट येत असे. साध्या ड्रॉइन्ग बुक पेक्षा सुरेख असे. त्यावर सर्व रंगांनी फुले काढायची हा बेस्ट उद्योग होता.
त्यातही गुलाबी व चिंतामणी- कॉपर सल्फे ट हे रंग आव डते. तसेच निळ्या रंगांच्या सर्व छटा. काही चित्रे हिरवी गुलाबी पिवळी अशी आहेत. काही चिंताम णी रंगां च्या शेड्स आहेत. काही निळ्या रंगांच्या शेड्स काही ब्राउन चॉकोलेटी रंगाच्या आहेत.
