विडंबन

क्रांतीकारी कुटुंब

भारतात एक क्रांतीकारी कुटुंब आहे.

त्या कुटुंबाची, त्यांनी देशासाठी केलेल्या कार्याची थोडक्यात सर्वांना माहिती व्हावी म्हणुन या लेखाचा प्रपंच.

त्या कुटुंबाचे प्रमुख म्हणजे वडील यांनी अनेक कुटुंबांना पोलीओ चे महत्त्व समजावून सांगितले आहे.
अनेक जाहिरातीत सुद्धा ते अधून मधून विविध वस्तूंचे महत्त्व लोकांना समजावतात.

तसेच सध्या एका कार्यक्रमाद्वारे अनेकांना करोडो रुपये वाटत आहेत.

खुप साधे सोपे सामान्य ज्ञानाचे प्रश्न विचारुन विचारुन ते अनेकांना श्रीमंत बनवत आहेत.

तिथे जायचा कंटाळा असेल तर घरीच बसून तुम्ही लखपती सुद्धा होवू शकता बरे का, लोकांनो!

आमची प्रेरणा
http://www.maayboli.com/node/20756

============

माशी

दिवसभर साथीला नसताना कोणी
ही राणी असते माझ्या पाशी!
मग या दिवसाच्या राणीची
साथ सोडु तरी मी कशी !
नाक आणि हात या मधील
ती एक दुवा !
तीच्या सोबत लढण्याचा
आनंद आपणही घ्यावा !
ती कोण माझी सखी
अ ह ती माझी चपळ माशी!

============

भिशी

दिवसभर साथीला नसताना कोणी
ही राणी असते माझ्या पाशी!
मग या दिवसाच्या राणीची
साथ सोडु तरी मी कशी !
पाकिट आणि मैत्रिणींमधला
ती एक दुवा !
पाकिट रिकामे करण्याचा
आनंद आपणही घ्यावा !
ती कोण माझी सखी
अ ह ती माझी टाइमपास भिशी!

कौतुकजी, डॉक्टरांच्यावतीने माझा हा झब्बू.......... चु.भु.द्या.घ्या.
राहावले नाही, विडंबन असले तरी काही मांडण्याचा प्रयत्न केलाय्...बघा रुचतो का????

मला मी कुठेसा, गवसलोच नाही
किती बार झाले, थबकलोच नाही

वेटरचे इशारे, मित्रांचे पिसारे
सुके मांस खाल्ले, कलंडलोच नाही

तसे पेग माझे, कुठे लार्ज होते
कळेना तुला का, चिकटलोच नाही ?

कसा वास माझा, खुणावेल तुजला
अजून एवढा मी, प्यालोच नाही

घर गाठण्याची, नशा धुंद वेडी
"तिच्या" उंबर्‍याला, अडकलोच नाही

कदाचित असावा नवा वास तोंडी
उभी बायको... मी, टरकलोच नाही

कधी आईला मुसमुसून सांगतो मी

पहाटेच पोटात गडबड होईल, उठून बसून पहा
बघ माझी आठवण येते का...

आतल्या खोलीत जा, पिऊन बघ दोन घोट पाणी
करपट ढेकर येईल तुला
बघ माझी आठवण येते का...

व्हरांड्यात ये, गार वारा अंगावर घे
डोळे मिटून घे, थोडे शांत वाटेल
आलीच कळ पोटातून तर बाहेर पड

टिनपाट घेवून मागे ये, नंबर लागलेले असतीलच
तिथेच उभी राहा, जमीन सरकेल पायाखालून
बघ माझी आठवण येते का

आता चालू लाग, स्वताशीच अखंड बडबड कर
शिव्या घालत राहा वडेवाल्याला, कळ वाढेपर्यंत
ती थांबणार नाहीच, शेवटी घरी ये
कपडे बदलू नकोस, घाम पुसू नकोस

पुन्हा दोन घोट पाणी घे
आणि पोट धरून बसून राहा
बघ माझी आठवण येते का...

ओळखलत का साहेब मला केबिन मध्ये आला कोणी
मळकी कापड अंगावर डोळ्यावर जाड ढापणी

मटकन बसला मलूल हसला विव्हळला वरती पाहून
"दिवाळी आली जवळ, जरा गावाला येतो जाऊन"

सुट्टी विना राबलो तीन महिने झाले
तुम्ही बायको संगे दोनदा केरळला जाऊन आले

दर दिवशी client req changes चा धो धो पाउस पडतो
आजचा ओपन टास्क लॉग कालच्याला लाज आणतो

सगळ्या टीम संगे आता प्रोजेक्ट्शी लढतो आहे
जुने बग्स काढतो आहे, टेस्ट वर टेस्ट करतो आहे.

फोन कडे हात जाताच कण्हत कण्हत उठला
HR नको सर जरा एकटेपणा वाटला

मोडून पडला संसार आणि मोडला कधीच कणा
तरी कमरेत लाथ घालून तुम्ही "code" म्हणा

आधीच सांगू इच्छिते की, मी ना तळ्यात ना मळ्यात. कुठलीही बाजू न घेऊ शकणार्‍या काही limited edition अभाग्यांपैकी मी आहे. 'मी स्टँड घेतला' याचा अर्थ मी कुंपणावर बसले होते ती उभी राहिले असा होतो.

खालील गझलगुच्छ हा उच्च आहे की तुच्छ आहे हे तुम्ही कुंपणाच्या कोणत्या बाजूकडून पाहता यावर सापेक्षी अवलंबून आहे. माझ्यामते माझ्या प्रतिभाश्वानाचे ते पुच्छ आहे. मला खरंतर कवितेतले जामच काही कळत नाही, पण विडंबन म्हटले की डोक्यात शब्द टणाटण उडायला लागतात. हे सुध्दा कधीकधीच होते. केस अजून अगदिच हाताबाहेर गेली नाहीये.

(सुरेश भटांची क्षमा मागून)

क्लबातल्या क्लबात मी तुझ्यासमीप राहते

हा कशाला झब्बू आहे हे सांगणे न लगे!!
-------------------------------------------------------

रस्त्यात गाडी थांबवून, हट्टानं चाक काढून
काय मिळवलंस शेवटी..

तुझ्या घरातल्या सायकलीचे,
टायर त्यापेक्षा किती झिजलेले,
आणि पंक्चर्ड!

१> तू आणि तुझी इस्टेट........

तू आणि तुझी इस्टेट...
नक्की कोणाच्या प्रेमात पडावं??? तेच कळत नव्हतं .......

पण मनाचा हा गुंता क्षणात सुटला !!.

इस्टेटीच्या प्रेमात पडणं जास्त श्रेयस्कर आहे बघ,
कारण....

शेवटी उपयुक्ततेनुसार प्रेफरंस ठरवायलाच हवा ना !!!

========================================

२> तू आणि तुझी पाककला........

तू आणि तुझी पाककला...
नक्की कोणाच्या प्रेमात पडावं??? तेच कळत नव्हतं .......

पण मनाचा हा गुंता क्षणात सुटला !!.

पाककलेच्या प्रेमात पडणं जास्त श्रेयस्कर आहे बघ,
कारण....

आशुचँप, मित्रा ... तुझ्या " तुझ्या आणि माझ्या मीलनाची ती वेळ" या नितांत सुंदर कवितेला माझा आचरट झब्बू क्षमस्व

तुझ्या आणि माझ्या जेवणाची ती वेळ
उदर होते अधीर फुकटच्या खादगीसाठी
हाताला सोडवत नव्हती वाटी बासुंदीची
अन भज्यांचीही तापली होती रंध्रे
साखरभात केशरी हिंदकळत होता जरासा.....

वर्षानुवर्षे भुकेल्या क्षुब्ध उपाश्यासारखी
जेव्हा सभ्यता, शुचिता गेली होती संपून
जबरी मम पोटाला पडत होते विळखे
पेटलेल्या जठराग्निच्या हावरट सर्पांचे

ताटातल्या वाटीतली मलई सोडून,
कविता करायला सवड होती कोणाला
अधीर झाली होती गात्रे आणि ...

जया. एम. यांची क्षमा मागुन....
http://www.maayboli.com/node/20461

(अतिउत्साहात दिवसा ऑर्केस्ट्रा लावुन दांडीया खेळणार्‍या सोसायटीतल्या बायकांना समर्पीत...)

बावरती सगळ्या बाया
दांडीया खेळतसे डे ला
काकुळता नवरा त्यांचा
उपाशी निघुन गेला

ही वाट पूर्ण नृत्याची
तालाचे आवर्तन फोल
गाण्यात तळमळे फाल्गुनी
सुरांचा कळता झोल

गर्दीत तरंगत पिसा
तोंडात त्याचिया पाणी
फुकटची पटवुन गेला
तो शेजार्‍याची राणी