पाण्यातले काही

Submitted by जया एम on 15 October, 2010 - 14:58

सावळती हलक्या छाया
पूरिया विणतसे शेला
मावळता सूर्य उगाचच
घोटाळत निघून गेला

ही वाट पूर्ण विजनाची
डोहाचे लाघव खोल
पाण्यात तळमळे तारा
सावरतो ढळता तोल

पाण्यात तरंगत मासा
डोळ्यात त्याचिया पाणी
पुसटशी आठवू गेला
तो गतजन्मीची गाणी

दूरात खिन्न बघताना
गाईचे डोळे भरती
पाण्यात बुडाली राधा
घागर डुचमळते वरती

गुलमोहर: 
कविता
शेअर करा

सुरेख Happy

Submitted by विशाल कुलकर्णी on 24 October, 2010 - 00:07

किती किती सुंदर...
सावळती हलक्या छाया... संध्याकाळच्या उन्हात सावल्यांचं हे सावळं होणं... च्च... किती लोभस रूप...
आज अजून काही वाचायचं नाही असं मगाशी जयाची मधाळ वाचून ठरवलं... पण मन वढाय वढाय झालं. पुन्हा जयाच्या कवितेच्या गावाची ओढ.

Submitted by दाद on 14 July, 2013 - 20:57

वाह..मस्त आहे..
पूरिया विणतसे शेला..आह!
दूरात खिन्न बघताना
गाईचे डोळे भरती
पाण्यात बुडाली राधा
घागर डुचमळते वरती>> वाह!

Submitted by माउ on 31 March, 2016 - 12:18