रंगभूमी

चित्रपटात शास्त्रीय अंगाने एखादे गाणे असेल तर पडद्यावर ते तितक्याच बारकाव्याने साकारणारे कलावंत किती असतील? बर्‍याचदा अशा गाण्यांना पडद्यावर योग्य न्याय मिळत नाही. आज अचानक हा दुवा गवसला. तीनचार वेळा बारकाईने बघूनही हे ती स्वतःच गातेय असे वाटले. (तिच्यासारख्यांचा काय भरोसा नाय, एखाद्या पंधरा-वीस सेकंदाच्या सीनमध्येही जिवंतपणा आणण्यासाठी वाटेल ती मेहनत घेतील.)

परवा आई-बाबांशी बोलताना 'कशी आहेस? कसे आहात?' हे विचारायच्या/सांगायच्या आधीच त्यांनी दोन गोष्टी सांगीतल्या...योगायोगानं दोन्ही 'दिलीप' नावाच्या व्यक्तीभोवती असलेल्या. पहिली... आत्ताच दिलीप प्रभावळकरचा फोन येऊन गेला, त्याला संगीत नाटक अ‍ॅकॅडमीचा पुरस्कार मिळालाय... एकदम खूष होता ...मस्त वाटलं... त्याला अभिनंदन कळव !
दुसरी गोष्ट म्हणजे रविवारच्या लोकसत्तामधे दिलीप माजगावकरांनी प्रभाकर पणशीकरांनी लिहिलेलं पत्र प्रसिद्ध झालंय... अगदी आवर्जुन वाच.. आणि तुझी प्रतिक्रीया माजगावकरांना नक्की कळव!

मी काही कधी तिची मोठी 'फॅन' वगैरे नव्हते. ज्या सिनेमांतून ती आणि संवेदनशील अभिनेत्री म्हणून तिची प्रतिमा घडत गेली, त्यातले बरेचसे मी पाहिलेले नाहीत. शक, स्वामी, स्पर्श, नमकीन यांसारखे काही दूरदर्शनच्या कृपेने पाहिले होते, पण त्यांत लेखक किंवा दिग्दर्शकाचंच कौतुक जास्त वाटलं होतं. तिची म्हणून काही खासियत जाणवल्याचं आठवत तरी नाही. मी लहान होते - इतकाच त्याचा कदाचित अर्थ असेल.