उद्योजक

माझं एम आय डी सी भोसरी मध्ये लघु उद्योग युनिट होते
साल नेमके आठवत नाही
पण कै विशवनाथ प्र सिंग हे त्या काळात प्रधान मंत्री होते
एके दिवशी बातमी आली की सिंग सरकारने लेबर चार्जेस कारणा-या कारखान्या ना पण एक्ससाईज ड्युटी लागू केली आहे
हि बातमी समजतात आम्हा उद्योजकांच्या पोटात गोळा उभा राहिला
पोस्ट समजण्या साठी लेबर चार्जेस म्हणजे काय ते समजावून घेणे आवश्यक आहे
उद्योजकांची २ प्रकारात वर्गवारी होते
१- म्यानुफ्याक्चरर म्हणजे स्वताचे प्रोडक्त्त असणारे

नमस्कार!
मला SEO (search engine optimization) बद्दल माहिती हवी आहे आणि टिप्स पण हव्या आहेत. तसेच, फेसबुक सोडून इतर कोठे फुकटामधे व्यवसायाची जाहिरात करता येऊ शकते?
धन्यवाद!

नमस्कार मायबोलीकर, वडील पुढच्या वर्षी सेवानिवृत्त होत आहेत. त्यांना आमच्या गावी कोकणात मत्स्यपालन व्यवसाय सुरु करायचा आहे जेणेकरून दोन पैसे मिळतील आणि वेळही मजेत जाईल. तर कोणाला हा व्यवसाय कसा सुरु करायचा याबद्दल काही माहिती आहे का? काही शॉर्ट टर्म कोर्सेस वैगरे आहेत का मुबंईत?

माझ्या उद्योजकीय प्रवासाची सुरुवात १९९९ साली झाली. मी, माझा भाऊ श्री अतुल भिडे आणि सुप्रसिद्ध वैद्य कै. माधव साने( त्यांच्यानंतर त्यांचा मुलगा डॉ रोहित साने ) अशी तिघांनी मिळून 'वैद्य साने आयुर्वेद लॅब.' नावाची कंपनी सुरु केली. आयुर्वेदिक औषधनिर्मिती हा हेतू असणारी कंपनी नंतर 'माधवबाग' या आज हृदयरोगनिवारणाच्या क्षेत्रात बऱ्यापैकी नाव कमवून असणाऱ्या नाममुद्रेकडे कशी वळली?, काही औषधं ते सव्वाशेहून अधिक क्लिनिक्स आणि दोन हॉस्पिटल्स चा पसारा कसा उभा राहिला ? या सगळ्यावर एक पुस्तक लिहावं असं खूप जणांनी सुचवलं होतं. आणि तो योग प्रत्यक्षात आला २०१६ साली.

'मेतकुट जमलं!' हा लेख हॉटेल सुरु करतानाचे अनुभव आणि सुरु झाल्यावर पहिल्या काही दिवसांमधले अनुभव यावर आधारित होता. 'अंतर्नाद' मासिकाचे संपादक श्री भानू काळे यांनी हा प्रवास जवळून पाहिला होता. त्यामुळे त्यांच्या आग्रहाने तो लेख मी 'अंतर्नाद' साठी लिहिला होता. खालील लेख लोकसत्ता च्या आरती कदम यांनी हॉटेल सुरु झाल्यावर साधारण दोन वर्षांनी माझ्याकडून लिहून घेतला. चतुरंग पुरवणीत हा लेख यापूर्वी म्हणजे २०१७ जानेवारीत येऊन गेलाय. 'मायबोली' च्या वाचकांसाठी पुनश्च देत आहे...

’’आई, अगं केवढ्या पुरणपोळ्या केल्या आहेस या ?अख्ख्या बिल्डिंगला वाटायच्यात की काय ?’’

‘‘गप रे! समोरच्या मेनन काकूंकडे द्यायच्यात यातल्या दहा. त्यांचा मुलगा सूनपण येणारेत आज त्यांच्याकडे. उद्या चार शाळेत पण घेऊन जाईन. स्टाफरूममध्ये परवाच विचारत होते, भिडे मॅडम बर्‍याच दिवसात पुरणपोळ्या नाही खाल्ल्या तुमच्या हातच्या.‘‘

‘‘आई अगं तुला लोक चढवतात हरभर्‍याच्या झाडावर आणि तू पण किलो किलोच्या पुरणपोळ्यांचा घाट घातलास.  धन्य आहे तुझी.  आपल्या पुरत्या करायच्या तर.....’’

माझं वाक्य अर्ध तोडत, ’’असू दे रे. तेवढ्याच चार जणांच्या तोंडी लागतात.’’ असं म्हणून आईने विषय संपवला.