जून महिना चालू झाला की साधारणपणे मध्यमवर्गीयांच्या घरात शालेय वस्तू खरेदी करण्याची लगबग चालू होते. बहूतेक कुटूंबवत्सल पालक पगार झाला की शाळेसाठी लागणार्या वस्तूंच्या खरेदीसाठी बाजारात निघतात. मान्सूनचा पाऊस जरी चालू असला तरी एखाद्या सुटीच्या दिवशी आपापली मुले, त्यांच्या आया यांची स्कुटरवर निघालेली गर्दी रस्त्यावर पहायला मिळते.
मॅजिक ट्री हाऊस झालं, सीरीज ऑफ अनफॉर्च्युनेट इव्हेंट्स झालं, हॅरी पॉटरची अनेकोनेक पारायणं झाली, व्हिंपी किड बोर आहे... आता काय करू? आयेम बोर्ड! मग मायबोलीवर ग्रिशमच्या थिओडोर बून सिरीजचा धागा सापडला. ती सिरीज लायब्ररीतून आणून संपवली आता काय? हा प्रश्न ज्या पालकांना पडतो त्यांच्यासाठी हा धागा.
समाजात वावरताना आपण काही माणसांशी संपर्क किंवा संवाद शक्यतो टाळण्याचा प्रयत्न करतो. ती माणसे आपली शत्रू असतातच अशातला भाग नाही. पण ती माणसे unpredictable असतात. आपल्याला ती कसा प्रतिसाद देतील याचा आपल्याला अंदाज नसतो. मग कशाला आ बैल मुझे मार करा. उगीच स्वत:चा अपमान करुन घ्यायला कुणी सांगितलय? असा विचार त्यामागे असतो. एका अर्थाने आपण त्यांना घाबरत असतो. आपण त्यांना विक्षिप्त किंवा तर्हेवाईक म्हणतो. किंवा सोप्या भाषेत चक्रम म्हणतो. खर तर आपण देखील काहीबाबतीत काही वेळा चक्रमपणा करत असतो. पण तो आपल्या लक्षात येतोच अशातला भाग नाही. कधीकधी काही चक्रम माणसे आपल्याबरोबर आपल्या घरातच राहत असतात.
मराठी भाषा गौरव दिनाच्या सर्व मायबोलीकरांना हार्दिक शुभेच्छा!
या खेळांमधला दुसरा खेळ सुरू करूया.
मायबोलीवर अनेक वाचनप्रेमी सदस्य आहेत. अशा वाचनप्रेमी आणि पुस्तकप्रेमी मायबोलीकरांसाठी खास आजचा खेळ! खेळ तसा सोपा आहे. आपण तो पूर्वी खेळलोही आहोत.
मराठी भाषेतील कुठल्याही पुस्तकाबद्दल तुम्ही कोडं घालायचं. जो भिडू पुस्तक बरोबर ओळखून दाखवेल, त्याने/ तिने पुढचं कोडं घालायचं.
उदा.
'दक्षिणेकडच्या एका जंगलात वर्षभर राहून अस्सल अनुभव घेऊन लिहिलेलं पुस्तक'
येवू द्या उत्तरं पटापट!
आपण सगळे मायबोलीवर येतो म्हणजे कुठे ना कुठे आपल्या सगळ्यांना वाचनाची आवड आहे.. आपल्यापैकी अनेकांनी पुस्तकें वाचलेली असतील त्यातील कित्येक पुस्तकें आवडलेली सुध्दा असतीलच... आपण ईथे त्याच संदर्भात चर्चा सुरू केली तर? म्हणजे या निमित्ताने आपली सुध्दा उजळणी होईल, अनेक पुस्तकाचे प्रत्येकावर पडलेला प्रभाव कळेल आणि आणखी एक गोष्ट म्हणजे एखाद्याला ज्या वेळी पुस्तक वाचायचे मन करेल त्या वेळी कोणत पुस्तक आपल्याला वाचायला आवडेल हे सुध्दा पटकन कळेल की...
हा धागा नक्कीच मनोरंजक असेल.. चला तर मग करूया सुरवात....
सिनेमातल्या पात्रांच्या तोंडी चटपटीत, टाळीबाज डायलॉग आपण नेहमीच ऐकतो पण पुस्तकातल्या पात्रांचे? सिनेमात संहितेपासून संवाद लिहिणारे वेगवेगळे तज्ञ लोक असतात पण पुस्तकाच्या/कादंबरीचा लेखक ईमानेईतबारे ह्या सगळ्या जबाबदार्या शब्दशः एक हाती पेलत असतो.
मार्लन ब्रँडो किंवा आपल्या राजकुमार सारख्यांनी रंगवलेली पात्रे डायलॉगबाजीतून जबरदस्त टाळ्या मिळवतात पण लेखकांची पात्रे? त्या बिचार्यांच्या नशीबी वाचकाच्या चेहर्यावर ऊमटलेल्या एखाद्या स्मिताशिवाय, डोळ्यातल्या पसंतीच्या पावतीशिवाय किंवा कपाळावर पडलेल्या वा ऊलगडलेल्या आठीशिवाय फार काही येत नाही.
'रोमिओ ज्युलिएट' पासून 'ब्युटी अँड द बीस्ट' पर्यंत
'गॉडफादर' पासून 'सेक्रेड गेम्स' पर्यंत,
'सिंहासन' पासून 'गेम ऑफ थ्रोन्स' पर्यंत
'लॉर्ड ऑफ द फ्लाईज' पासून 'लॉर्ड ऑफ द रिंग्ज' पर्यंत आणि
'शायनिंग थ्रू' पासून 'राझी' पर्यंत
आईच्या घनिष्ट परिचयाच्या दळवीबाईंनी 'कोवळी उन्हे' हे पुस्तक 'उदयला वाचायला द्या' असं आईला सांगितलं आणि आईने जेंव्हा 'कोवळी उन्हे' हे विजय तेंडुलकर यांचं पुस्तक मला वाचायला दिलं आणि जेंव्हा मी ते वाचून संपवलं,तेंव्हा कळलं वाचनानंद काय असतो ते! ही गोष्ट १९७४ सालची. साल नक्की लक्षात आहे कारण लगेच २/३ महिन्यात सिध्दांती (माझी जवळची मैत्रीण नंदिनी आत्मसिद्ध) ने,'सावित्री' हे पु.शि.रेगे यांचं पुस्तक हातात ठेवत, 'हे पुस्तक वाच.तुला आवडेल.'असं म्हटल्याचे लक्ख आठवतंय. सीगल हे बाख चं पुस्तक देखील नंदिनीनेच वाचायला दिल होतं. पूर्ण वाचलेलं ते माझं पाहिलं इंग्लिश पुस्तक.