कविता

गहिऱ्या लकिरी

Submitted by घुमा on 19 August, 2011 - 13:44

माझ्या तळहातावरून रेषा वेड्यावाकड्या धावी
कुठल्याश्या झाडाची मुळे जणू जमिनीत खोल रुतावी.

यांच आयुष्य जगते मी की या माझ्यामुळे जगतात?
माझ्या गतजीवनातून प्राण शोषतात की या माझ्या भविष्यावर तगतात?

गहिऱ्या या लकिरीन्शी नात आहे माझं गहिरं.
मला त्यांची सोबत असते, त्यांना तरी कोण आहे दुसरं!

http://shabdaspandan.blogspot.com/

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

वेड पत्रिकेचे

Submitted by अनन्या२२२ on 21 July, 2011 - 08:09

रवीशुक्राच्या राज्यी सान्ग मजला सान्ग रमणी
काय लिहीले मम भाळी सान्ग रमणी सान्ग ग...
गोष्टी मान्डल्या घरातील
बारा दालने बार राशि
मन्गळ शनी रवी शशी
सान्गती कहाणी हर जन्माची
नशीब बनवीती नशीब ठरवीती
कोणाने ती प्रसन्न होती....?
सान्ग मजला सान्ग रमणी........

नाद हा बरा नव्हे
ठावे मजला बरे
तरी वेडे मन माझे
या १२ दालनात जडे
वेड ह्याचे तुला ठावे
सान्ग रमणी सान्ग मजला

रहस्य बारा घरान्चे.......!!!!

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

दोन चारोळ्या -

Submitted by विदेश on 19 July, 2011 - 02:52

"प्रेम"

मी डाफरता तू शांत रहावे
तू ओरडता मी गप्प बसावे-
मौनातच नजरांनी हसावे
बहुधा हेच ते 'प्रेम' असावे !

"बदला"

काल कावळा दारी 'काव'ला
तरी पाहुणा नाही टपकला !

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

ध्यास विठ्ठलाचा -

Submitted by विदेश on 10 July, 2011 - 22:15

ध्यास मनी घेता दिसली पंढरीची वाट
विठ्ठलाचे नाम घेता सरला पहा घाट |

तुळशीमाळ हाती घेऊ मुखी ठेऊ नाम
जीवनात राहू देऊ सदोदित राम |

संसारात नित्य कष्ट आपुल्या जिवाला
नाम घेणे ठरते इष्ट घोर ना जिवाला |

करू यातना अर्पण चंद्रभागेपोटी
नाम नेईल तारून सुखाच्याच भेटी |

दु:ख हानी दूर पळते येऊनिया वीट
शांती समाधान मिळते मंदिरी अवीट |

डोळ्यामध्ये घेऊ आता रूप साठवून
विठ्ठलाला शरण माथा चरणी टेकवून |

जीवनाला अर्थ गाता ग्यानबाची ओवी
राम राम घेऊ जाता तुकोबाच्या गावी |

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

जा मुला जा, तिच्या घरी तू सुखी रहा...

Submitted by विदेश on 5 July, 2011 - 05:23

(चाल : गंगा जमुना डोळयात उभ्या का -)

होंडा इंडिका थाटात उभ्या का
जा मुला जा, तिच्या घरी तू सुखी रहा... |धृ |

कडकडुनी तू मिठी मारता, डोळे
माझेपण झाले ओले, चुकवित तोंड बळे
आठवले सारे सारे गहाण ते गाळे
तुज कर्जाचे भय न संगती, जा |१| जा मुला जा....

श्रीमंत उभी सासरा नि सासू जोडी
बघ धूड सासुचे हसले तोंड ती वेंगाडी
पूस रे डोळे या सदऱ्याने - आवर ती जाडी
रूप दर्पणी नसे देखणे, जा |२| जा मुला जा....

आय.टी.ची ती सून वाढत्या पगाराची
जमले तिचे रे कैसे तुजवर लव्ह - लफडे
हटू नकोस मागे मागे काम कितीही पडे

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

कविता आणि चिता

Submitted by मिल्या on 30 June, 2011 - 02:58

चिता आणि कविता...

दोघीत तसा फार फरक नाहीच...

चिता रचतात आणि कविताही....

दोघीही माणसाला दुसर्‍याच दुनियेत घेऊन जातात.

एक सूक्ष्म फारक मात्र नक्कीच आहे दोघींमध्ये...

चिता रचणार्‍याला जाळत नाही.... कधीच!

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

हायकू -

Submitted by विदेश on 27 June, 2011 - 15:07

आकाशी पक्षी
उडतात मजेत
शिकारी खिन्न

हाती लपली
चार फुले चाफ्याची
शीळ वाऱ्याची

निजरूपाचे
कुतूहल बाळाचे
आरसा खूष

पुढे दगड
पडलेले रग्गड
मी का शहाणा

उत्सुक डोळे
पिंडापाशी कावळे
मोकळा आत्मा

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

सावज

Submitted by सत्यजित on 23 June, 2011 - 11:31

पुन्हा पाऊस पुन्हा एक कविता.. तशी जुनीच आहे.

आत्ताच पाऊस पडून गेला
त्याचा हवेतील ओलावा अजून जाणवतोय
सर्वस्व देऊन रीता झालेला तो
पांढर्‍या पुंजक्यांतून खुणावतोय

अंग चोरुन बसलेलं रोप
थंडीने शहारलंय
त्याच्या पानात लपवून पाणी
मोत्यांनी बहरलंय

एका ओल्या तारेवर
एकटाच ओला पक्षी
त्याची समाधी न्याहाळतेय
पाण्याची ओघळ नक्षी

पारव्यांच्या जोड्या गेल्या
ओसरीत ओसरीला
माझा राजस गं भला
एक सांगे दुसरीला

एक छोटंसं पिल्लु
रुसून गूपचूप बसलेलं
आता आईला शोधताना
चिंब चिंब भिजलेलं

त्याच्या डोळ्यातील पाऊस
त्याच्या आईला शोधतोय
पाऊस थांबला तरी तो
त्याच्या आसवांत भिजतोय

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

तुझे नक्षत्रांचे देणे

Submitted by भानुप्रिया on 20 June, 2011 - 00:27

तुझे नक्षत्रांचे देणे..
माझ्या मनात दाटलेले,
रिक्त माझ्या क्षणांना..
काही अर्थ लाभलेले!!!

एकांती आर्त स्वरांनी..
विरहात रंग भरले,
स्मरणात तुझ्या गुंतुनी..
माझे 'मी' पण विरले,
मुग्ध ह्या भासांनी..
माझे जीवन भारलेले,
रिक्त माझ्या क्षणांना..
काही अर्थ लाभलेले!!

तुझे नक्षत्रांचे देणे..
माझ्या मनात दाटलेले,
रिक्त माझ्या क्षणांना..
काही अर्थ लाभलेले!

गुलमोहर: 

साहित्याशी जवळिक साधत -

Submitted by विदेश on 15 June, 2011 - 07:59

साहित्याशी जवळिक साधत खुशाल हा बसणार ,
गोड बोलुनी सर्वांशी हा साहित्यातच रमणार !

भविष्यवाणी सांगुन गेले जाणते कुणी स्वर्गाला
भविष्यवाणी खोटी नव्हती , सांगतोच मी तुम्हाला !

बालपणीचा काळ सुखाचा - म्हटले आहे कुणीतरी
वह्या नि पुस्तक हाती पडता, चीरफाड मी नित्य करी ;

शैशवात मी वह्यांत लपवी - आठवणींची मोरपिसे ,
फूल सखीच्या गज-यामधले पुस्तकातुनी दडवितसे !

कविता, कादंबरी नि नाटक यांचा नव्हता गंध मला
दैनिक मासिक पुस्तक साहित्याची आवड तरी मला !

साहित्याशी सलगी करणे मजला खूपच आवडले,
'वजनदार साहित्य' मलाही रद्दीत घेणे परवडले !

दीड-दान्डीचे मोल मला; ते नसेल काही इतरांना -

शब्दखुणा: 

Pages

Subscribe to RSS - कविता