धाग्यावर विनोदी प्रतिक्रिया अपेक्षित आहेत. आत्ता भयंकर झोप येत असल्यामुळे धागा उघडला आहे. कृपया या गहन समशेवर उपाय सुचवावा. गंभीर प्रतिसाद अमलात आणले जाणार नाहीत 
ना देवेंद्र देव इथे
ना उद्धव आहे साव
आजही बळीराजा भीक मागतो
पण , त्याला काडीचा नाही भाव
संगीत खुर्ची चालू झाली
पवार वाजवतायत बिगुल
हरेक पठ्ठ्या मग्रूर इथे
पण आपलीच बत्ती गुल
किती बघावं , काय बघावं
कळत नाही काहीच
जो तो आम्हाला नाग वाटतो
आपला वाली कुणी नाहीच
का लावला डाग नखाला ?
डोक्याची झालीय भेळ
कोण बसणार खुर्चीवरती
यातच चाललाय वेळ
लाज बाळगा जरा मनाची
पुरे हि शोभायात्रा
लोकप्रतिनिधी निवडून दिलेयत
कि वेड्यांची भरलीय जत्रा
कुणीही बसावे , काही करावे
आजवर सगळे असे म्हणतात की बायकांच्या काय मनात असत कळत नाही. पण मला माझ्या नवऱ्याच्या मनात काय आहे ते आजवर कधीच कळले नाहीये.
कधी कधी रेलशन develop करण्यासाठी विशेष प्रयत्न करावे लागतात, आपल्या स्वभावाला मुरड घालावी लागते, त्यातल्या त्यात जर भांडण झाले तर अजून मेहनत.
एकत्र कुटुंबात चांगलं communication कसं होईल?
सरकारचे डोकं नक्की ठिकाणावर आहे काय ?
अरे देवेंद्रा , तुला झालंय तरी काय
चुलीत गेली प्रगती सारी
ठेव ती मेट्रो तुझ्याच दारी
मुक्यांचा जीव तुला खाऊ वाटला काय
सुधीर राव आहेत कुठं ? झोपलेयत कि काय ?
किती घरटी उखडली ते त्यांनाच ठाऊक नाय
रात्रीचा दिवस इथं पहिल्यांदाच उजाडलाय
सामान्यांच्या लढ्यास अशी किंमत ती काय ?
जास्त आवाज केला तर देतीलही तोंडावरच पाय
अरे देवेंद्रा ...
सरकारचं डोकं नक्की ठिकाणावर आहे काय ?
डोंगर पोखरून माती खाल्ली
माती खाऊन घरं विकली
पुढे जाऊन त्याच पैश्यातून
मी लग्न करून मुंबईत आले. माझं सासर औरंगाबाद पण नौकरी निमित्ताने माझे सासरे इकडे आले. लग्नानंतर 6 महिन्यांनी त्यांची बदली होऊन ते पुन्हा त्यांच्या जुन्या घरी राहायला गेले. आता तब्बल 8 वर्षांनी ते आमच्या सोबत राहायला आलेत. सध्या घर छोटं असल्याने आणि आवश्यक त्या सगळ्याच गोष्टी इकडेही असल्याने त्यांनी काहीच सोबत आणले नाही.
आता औरंगाबाद चा प्रश्न तिथे इतकं सामान आहे की काय करावं. सासूबाई ना काही केल्या ते सोडवेना. प्रेमाने घेतले असते सगळे आता विकू म्हणलं तर कवडीमोल ठरेल.
आपल्या पैकी कुणाला काही सुचवायचे असेल तर जरूर कळवा.
त्या पटरीवर अंधाराचे साम्राज्य होते. काळोखी झुडपे भयाण भासत होती. बोचऱ्या थंडीने पाय लटपटत होते. दूरवर कुत्री भुंकत होती. मधूनच एक रानडुक्कर पळालं आणि मी सिगारेट काढली.
सिगारेट! बस एक सिगारेट! सालं पेटवायला माचीस नाही.
चरफडत चालत राहिलो. इथली शांतता किती भयाण आहे. कुण्या एकेकाळी वापरात असलेली आणि जिचा भयानक अपघात झाला असावा अशी वाटणारी एक मालगाडी यार्डात उभी होती. प्लॅटफॉर्मवर एक माणूस दिसेल तर शप्पथ. दिवे मात्र अजूनही जळत होते. लख्ख प्रकाश.
बिझनेस ट्रिपवर स्कॉटचा रायनची तब्येत अचानक बिघडल्याचा फोन आला आणि एमा लगोलग विमान रिस्केज्योल करुन वेगस एअरपोर्टला पोहोचली. सिक्युरिटी चेकला जायच्या आधी जेसनला घट्ट मिठी मारताना एमाच्या डोळ्यात आता ही ओढाताण सहन होत नाहीये चे भाव, आणि जेसनच्या नजरेतही नात्यांचा गुंता सोडवायला पहिले पाश बाजुला करण्याशिवाय गत्यंतर नाही चे भाव स्पष्ट दिसत होते. "मी वि़केंडचे दोन इव्हेंट आटपून सोमवारी परत येतो, तोपर्यंत तू काही करू नको" असं एमाला बजावून जेसन पार्किंगकडे वळला. (७२)
<1. HUD (Heads Up Display) पॉप्स अप: जेसन गाडीत बसला असेल का?>
कुठलं अँप चांगलं आहे? इंग्लिश किंवा मराठी ऑडिओ बुक्स ऐकायच्या आहेत.
हल्ली कामाच्या ओझाखाली बिच्चारे नवरे दबून आणि दमून गेलेले असतात. त्यामुळे घरी आल्यावर त्यांना कसलाही उत्साह नसतो.
चहापाणी झाले की लगेचच लॅपटॉप उघडून कामाचं ओझं उरकायचा प्रयत्न चालू होतो.
बायकांना मग राग येतो. हा प्राणी मग घरी तरी का येतो असं होऊन जातं ..
पण दिवसभर टीव्हीपुढं लोळत तुपारे, मानबा बघून नव-याच्या मनःस्थितीचा अंदाज येत नाही.
नव-याला बायकोने रिझवावे लागते असे आजीने सांगितले होते. पण नेमके काय करायचे हे सांगितले नाही.
मी मग गाणी म्हणून त्याला खूष करायचा प्रयत्न केला
रूठे रूठे सैय्या, मनाऊ कैसे
मासिकपाळी पुरुषदेहप्रधान मानसिकतेला पटत नाही की काय? ज्यातून आपला देह निर्माण झाला ती प्रोसेस इतकी अपवित्र का वाटावी? स्वत:च्या जन्माच दु:ख इतक जिव्हारी लागाव की ती प्रक्रिया (मासिकधर्म/मासिकपाळी) च घाणेरडी,अस्वच्छ, असुरक्षित (अगदी इतकी की तो धारण करणारा देहच कमजोर वाटून त्या देहाला सुरक्षा देण्याच्या नावाखाली बंधनाच्या जोखडात अडकवून ठेवला/ टाकला.) समजून वेगवेगळ्या प्रकारच्या शुद्धीकरणाची जणू रेलचेलच सुरू झाली आहे.तेही वेगवेगळे नवे-जूने दाखले/उदाहरणे देत,सांगत!!!!! श्रद्धेच भांडवल करत!!! विज्ञान, तत्वांचे खेळ, गणित मांडत!!!!!
हे कितपत योग्य आहे? व का ????
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
