बालकविता

= चि. सीयास,[आमची नात] वाढ्-दिवसा निमित्त आजी-आबांकडून=
आशिर्वादाच गाठोड
--------------------
सीयुडी आमची गोड ग--जशी हापूस आंब्याची फोड ग,
उजाडला वैशाख मास ग--
झाले सात वरीस--
'' १४ मे'' चा दिवस--
बहरल आनंदाच झाड ग--
पाळण्यात चिमुकली गोड ग--
हापूस आंब्याची-----
आबा म्हणतात मनुबाई--
आई-बाबांची लाडूबाई--
स्वराची सीयाताई--
सगळेच करतात लाड ग--
आहेच तशी गोड ग--

उंट जिराफ जिगरी दोस्त
फोटो काढू म्हणाले मस्त -
फोटो काढला हसरा छान
अडकून बसली मानेत मान !

कांगारू म्हणाले पिल्लाला
चल रे जाऊ फिरायला -
पिल्लू बसले ऐटीत
आईच्या पोटाच्या पिशवीत !

मोकळी हवा घेण्यासाठी
मासा पाण्याबाहेर आला -
बगळा स्वागत करण्यासाठी
एका पायावर तयार झाला !

ससोबा रॉकेटमध्ये बसून
पृथ्वीभवती गरगर फिरले -
ढगांचा गडगडाट ऐकून
चांदोबाच्या कुशीत शिरले !

एक चिऊताई रुसली
झाडावर जाऊन बसली,

तिकडुन आली खारुताई
म्हणाली चल खेळू काही,
चिऊताईने फिरवली मान,
खारूताईचा केला अपमान,

मग आले ससोबाभाऊ
चिऊला म्हणे खातेस का खाऊ?
हातात पाहुन गाजर मुळा

बंडू पांडू आणि खंडू
खेळायला निघायले विट्टीदांडू,

आई म्हणाली जपून जा
कुणीकुणाशी भांडू नका,

तिघांनी मिळून केले चितपट
पहिला खंडू आला झटपट,

बंडूने जोरात मारली शिट्टी
खंडूने उडवली दांडूने विट्टी,

महादेवाचा सोमवार
बेल वाहूया हिरवागार,

गणपतीचा मंगळवार
उंदीरमामाची शानच फार,

पांडुरंगाचा बुधवार
टाळ,चिपळ्या,बुक्का,हार,

दत्ताचा तो गुरूवार
आजोबांनी दिले पेढे चार,

जगदंबेचा शुक्रवार
आईला शालु हिरवागार ,

हनुमंताचा शनिवार
करा रामाचा जयजयकार,

खंडोबाचा रविवार

''माझीया बाळा''
--------------
माझीया बा--ळा तू खारे ''साखर- पोळी''
श्रेयस्-बा-ळा तू खारे साखर-पोळी,
खाण्याचा तुज - अति कन्टाळा
खे-ळण्याचा एकच चाळा,
मित्र- मैत्रीणी करशी गोळा
भरली शा--ळा,
लोण्याचा--गोळा,
तू खारे श्रेयस बाळा--
ही बघ आली चिऊताई
सोबत घेउन पिल्लान्नाही,
म्याऊ--म्याऊ करुनी मनीमाऊही
सान्गते का--ही,
भात आणि द--ही,
तू खारे श्रेयस बाळा--
हा बघ आला ससा चिमुकला
कासवासही घेऊन आला,
हुप-हुप करुनी माकड त्याला
सान्गते आ--हे
दूध आणि पो--हे
तू खारे श्रेयस्-बाळा--

आमची नात सीया (वय-६) हिच्या कल्पनेतून साकारलेले----
:घड्याळात वाजला एक--; यावर आधारित----

मी नाही अभ्यास केला
---------------------
घड्याळात वाजला वन,
डोक्यावर आला सन,
उन्हाचा खूप कन्टाळा आला
मी नाही अभ्यास केला
घड्याळात वाजले टू
हरवला माझा शू,
शोधण्यात त्याला एक तास गेला
मी नाही-------
घड्याळात वाजले थ्री,
आजी होती फ्री--
गोश्ट ऐकण्यात एक तास गेला
मी नाही-------
घड्याळात वाजले फोर,
बागेत नाचला मोर,
नाच पहाण्यात एक तास गेला
मी नाही------
घड्याळात वाजले फाइव्ह,

दाणे पडले टप टप टप
चिमण्या गोळा पट पट पट
चिव चिव करता टिपती दाणे
टिपता टिपता म्हणती गाणे
या रे पिलांनो जवळी या
आपण गाणे गाऊ या
घरटे काडयांनी सजवू
दाणे पोटापुरते जमवू
हाव नको ती जास्तीची
सवय करू या कष्टांची
चोच दिली ज्या देवाने

पांढरा शुभ्र कापूस जसा
इवला पिटुकला होता ससा

लाजरा बुजरा भित्रा जरा
अवखळ चपळ होता ससा

एकदा मळ्यातून फिरता फिरता
गेला तो तळ्याकाठी तडक

इवल्या पिटुकल्या सशाला
दिसला मोठा एक खडक

खुदकन ससा मनात हसला
ऐटीत खडकावरती बसला

थोड्या वेळाने झाली गम्मत
सशाला वाटली जम्माडी जम्मत

खडक लागला हलायला
ससोबा लागले डुलायला

अचानक घडले तरी काय
सशाचे थरथरले की पाय

सशाला वाटले झाला भूकंप
त्याच्या अंगाला सुटला कंप

पाहिले त्याने पायाखाली
जीव झाला वर खाली

नव्हता पायाखाली खडक
होती कासवाची पाठ टणक

कासवाने हलवली हळूच मुंडी
ससोबाची उडाली घाबरगुंडी

धूम ठोकली सशाने मळ्यात

थंडगार पाण्यासाठी माठ-रांजण
दिवाळीत पणत्यांनी उजळते अंगण
सांगा कोण देतो मातीला आकार
बघता बघता होतात भांडी साकार
>>>>> कुंभार

सुंदर दागिने आणि बाप्पाचा मुकुट
चांदीच्या उंदराला मोठ्ठी शेपूट
सांगा कोण घडवतो नाजुक बाळी
कलाकुसर करतो फुंकुन नळी
>>>>> सोनार

छोटेसे कपाट नको पसारा
देवबाप्पा साठी सुंदर देव्हारा
सांगा कोण बनवतो कृषी अवजारे
रंधा करवत याची हत्यारे
>>>>> सुतार

बनवतो तो चामडी चप्पल
पॉलिश करतो बुट आणि बक्कल
सांगा कोणाला म्हणतात चर्मकार
तुटता चप्पल याचाच आधार
>>>>> चांभार

तप्त लोखंडाला देउन बाक