विनोदी लेखन

*********************************************************************************************************************************

सासुबाई एक्सचेंज (भाग - १) : http://www.maayboli.com/node/24032
----------------------------------------------------------------------------------
अँकर - तर मंडळी दोन्ही कडच्या सासुबाई एक्सचेंज व्हायला तयार झाल्या आहेत. तर आपण पाहूया ह्या दोन सासु सुना कस एकमेकिंशी पटवुन घेतात ते. तर आधी पाहूया मॉडर्न सासुबाई आणि मॉडर्न सुनबाई
------------------------------------------------------------------------------------

म्हणजे बघा.. शाळेत असताना लिहता-वाचता यायला लागल्यापासून आमच्या गावातल्या काही चिखल मातीत बांधलेल्या घरांच्या मातकट भिंतींवर चुन्याने लिहलेल्या "पाणी गाळा. नारू टाळा", किंवा "गप्पी मासे पाळा. हिवताप टाळा" अशा काही आरोग्यविषयक (सरकारी) पण त्या वयात हे "टाळा" प्रकरण माझ्या "टाळू"वरून गेलेल्या घोषणा वाचून मी लहानाचा मोठा झालो.
त्यावेळी कळलं की, भिंतींना फक्त कानच नसतात तर त्या आपल्याशी मुक-संवादही साधतात.

हां..! आता त्याचा गैरफायदा आमच्याच वर्गातल्या पक्याने घेतला, हा अपवाद सोडला तर...

म्हणजे बघा झालं असं...

पूर्वी पुण्यातल्या रूपाली/वैशाली हॉटेलात तुरळक गर्दी असायची. कधीही गेलं तरी बसायला नक्की जागा मिळायची.. शिवाय एका कॉफीवर बराच वेळ शिळोप्याच्या गप्पा ठोकता यायच्या! काही नाही घेतलं तरी वेटर हाकलायला यायचे नाहीत.. त्या मागे बहुतेक हॉटेल अगदीच रिकाम रिकाम वाटू नये हा उद्देश असावा.. 'कामाशिवाय जास्त वेळ बसू नये' छाप पाट्या पण नव्हत्या. वेटरांनाही आमच्याशी गप्पा मारायला वेळ असायचा. हल्ली आत घुसायला पण रांग असते. थोडा वेळ जरी काही न घेता कुणी बसलेलं दिसलं तरी वेटर लगेच येऊन नम्रपणे 'काय आणू?' विचारतात.. चाणाक्ष लोकांना ती 'टळा आता' ची गर्भित सूचना आहे हे लगेच समजतं!

तुफान विनोदी धमाल लोकनाट्य - देश प्रेमाला पुरत नाही.

पाषाणभेद सचिन बोरसे सहर्ष सादर करीत आहे, तुफान विनोदी धमाल लोकनाट्य - वैरी भेदला वाटंवरचा अर्थात देश प्रेमाला पुरत नाही.

प्रमुख भुमीका: राजा, राणी, राजपुत्र, प्रधान, हवालदार, शिपाई, राजपुत्री, कोतवाल, दिवाणजी, हुजर्‍या, हवालदार, भालदार, चोपदार, दासी, नर्तीका, विदुषक, सोंगाड्या आदी.

लेखक, कवी: शाहीर पाषाणभेद सचिन बोरसे
दिग्दर्शनः xxx
संगीतः xxx
कलाकार: xxx, xxx, xxx, xxx, xxx, xxx,
(पडदा उघडतो तेव्हा शाहीर गण सुरू करतात.)
-------------------------

कधी कधी आपल्या रोजच्या दैनंदिन जीवनात असे कांही लहान मोठे प्रसंग सहज होऊन जातात कि
त्याची आठवण आपल्याला कायम हसू आणते.मग आपण रस्त्यात असू किंवा घरात. आपल्याला हसू
आवरत नाही आणि विनाकारण लोकांचे गैरसमज होतात. आज असे प्रसंग विरंगुळा म्हणून सांगायचे
ठरवले आहे. बघा तुमच्याहि कांही आठवणींना उजाळा मिळतो का ?

***********************************************

एकदा मी आणि माझी मैत्रीण तिच्या अंगणांत गप्पा मारत बसलो होतो. एवढ्यात चप्पल घासत

अँकर - नमस्कार सर्व महिलांना महिला दिनाच्या हार्दिक हार्दिक शुभेच्छा. महिला दिनाच्या निमित्ताने आम्ही आज तुमच्यासमोर नविन कार्यक्रम घेउन आलो आहोत ज्याचे नाव आहे सासुबाई एक्सचेंज. त्यासाठी आम्ही आज आलो आहे आदर्श सोसायटी मध्ये. येथिल दोन कुटुंबांची आम्ही पाहणी करुन निवड करणार आहोत व त्या दोन कुटुंबातील सासु-सुनांची आदला बदल करुन त्या कशा तर्‍हेने एकमेकिंना मॅनेज करतात हे एक महिना पाहुन त्यातील विजेत्या जोडीला आम्ही एक लाखाच बक्षिस देणार आहोत. तर सर्वप्रथम आपण पाहणी करुया पाटणकर कुटुंबातील सासुसुनांची.

सासु (देवपुजा करत) - सर्वमंगल मांगल्ये ........

मायबोलीवर येऊन बरेच दिवस झाले होते....... तसे बरेच मित्र मैत्रीणी मिळाले. काही खुमासदार व्यक्तिमत्व नेहमीच त्यांच्या लेखनातून समोर येत राहिली. त्यातलेच एक आपले फेव्हरेट म्हणजे "मामी".
बर्‍याच दिवसांनी मामीला भेटण्याचा योग येणार होता.... कालच विपूतून बोलता बोलता एक "सुपर मिनी गटग" करूया असा मामीचा प्रस्ताव आला....... मलाही वेळ होता, मी लागलीच होकार दिला.
मामीच्या म्हणण्यानुसार तिच्याच घरी संध्याकाळी ५ वाजता भेटायचा प्लॅन ठरला. व्यवस्थित पत्ता घेऊन मी उद्या भेटूया असे म्हणून बाय बाय केलं.......

असा प्रसंग वैर्‍यावरदेखील येऊ नये.

म्हणजे बघा झालं असं...

आम्ही दोघं एकाच ऑफीसात कामाला. ती रोजच पाहायची माझ्याकडे. आणि हो मीही.. चोरून... म्हणजे बुब्बुळं डोळ्यांच्या कडेला नेवून. आता म्हणून आमच्यात काही प्रेम-बिम नावाची भानगड होईल, याची आम्हांला सुतराम कल्पना नव्हती. डोळ्यांतल्या बुब्बुळांत अदृश्य अशी एक प्रकारची चुंबकीय शक्ती वगैरे असावी, असा जावईशोध मी तेव्हा लावला आणि मला आपण शास्त्रज्ञ वगैरे झाल्याचं वाटू लागलं.

वेड्याचे हास्पीट्ल नर्स वेड्यांना तपासत असतात. तपासण्याचि रूम वरच्या ३र्‍र्य मजल्यावर असते. एक वेडा नर्सला म्हण्तो. मला माझ्या हाताने व ओटाने काहितरी करायच आहे. तशी नर्स भीऊन पळ्त सुट्ते. तेंव्हा वेडाही तीच्या पाटी लाग ला.