मायबोली

रुचले नाही लढणे माझे?
पण पचले अवघडणे माझे?

कोसळताना वीज म्हणाली
सांभाळून घ्या पडणे माझे

रुसतो का तू चिडल्यावर मी
ऐक एकदा म्हणणे माझे

रक्ता! आवर धाव जराशी
जाईल जड धडधडणे माझे

बीजगरीला दार म्हणाले
खुपते का रे अडणे माझे!

डोंगर चढताना दमलो मी
शिणले बघ अडखळणे माझे

मिसळून जा अत्तरासवे तू
दरवळेल अन उटणे माझे

मातीच्या मडक्यात दिसू दे
पक्के आता घडणे माझे

अग्निपरीक्षा देते रामा
व्यर्थ न होवो जळणे माझे

पंचमहाभूतात हरवलो
सुंदर झाले जगणे माझे

देशी फुलझाडांच्या मालीकेतील पाचवे फूलं पळस.

मिटता पापण्या दिसते मज स्वप्न काही. इवल्याश्या घरट्यात तू आणि मी बाकी कोणीच नाही. डोळ्यात तुझ्या ग हरवून का मी गेलो? हे स्वप्न आहे माझे हे विसरून का मी गेलो? उघड्या डोळ्यांनीहि भास तुझा जाणवला. दिसता मज तू जीव हा वेडावला.

कालची रात्र सरता सरत नव्हती
कदाचित तुझ्यावर कविता बनत होती

मागच्या जन्माची पुण्याई वा असतील भाग्य थोर
माझा भाऊ म्हणून लाभला आम्हास नंदकिशोर

कधी लाभेल तुला सुखाचा सागर तर कधी दुःखाच्या लाटा
मी सदैव पाठीशी असेन घेऊन सुखी शिदोर्यांच्या वाटा

तुझं आयुष्य असुदेत सदैव फुलां प्रमाणे बहरणारं
सोबत असेन मी बनून रोपट संकटाना मात देणारं

Future च plannig करताना मागे वळून पाहू नको
हा पण तुझी एक बहिण आहे हे मात्र कधी विसरू नको

©सर्व हक्क लेखकास्वाधीन. कुठल्याही प्रकारे पुनर्मुद्रित अथवा रूपांतरण करताना लेखकाची परवानगी अनिवार्य राहील.

पुढील भाग भारतीय प्रमाणवेळेनुसार रविवार, दिनांक ३१ मे रोजी रात्री ९ वाजता प्रकाशित होईल.

भाग १ - https://www.maayboli.com/node/74824

धावत्या भेसूर क्षणांची हीच बात आहे
दिवस खावया उठतो अन् भुकेली चांदरात आहे

दिसतात भयभीत सगळे मूर्तीमंत ते चेहरे
अदृश्य उभा शत्रू तयांच्या उंबऱ्यात आहे

अगम्ययोगे वाढणारी तोडले कोण ही शृंखला?
अस्वस्थ पसरली चर्चा समस्त पाखरांत आहे

ताऱ्यास नव्या उद्याच्या गगनी किती धुंडाळले मी
दडून राहिले गुपीत सारे जे निशेच्या उदरात आहे

- मंगेश विर्धे