मायबोली

तिची व्यथा

मनुष्य प्राणी सोडून सगळे प्राणी मुक्तसंचाराचा आनंद घेत आहेत. मनुष्य मात्र लोकडाऊनमुळे आपल्याच घरात जणू कैद झाला आहे. संपूर्ण भारतात लोकडाऊन आहे. पण तो सर्वाधिक जाणवतो तो सर्वसुखसुविधांनी युक्त अशा महानगरांमध्ये ! गावातल्या अर्थचक्रावर जरी फरक पडला असला तरी दैनंदिन जीवन मात्र नेहमीप्रमाणेच पशु -पक्षी झाडे -वेली यांच्या सान्निध्यात रमलेलं आहे. त्यातलीच मी एक . संपूर्ण जगाचं लक्ष आज कोरोनाकडे असताना मी मात्र आकर्षित होते बदलत्या निसर्गाकडे. कोरोनासारख्या एका गंभीर आपत्तीने आपल्या तथाकथित विकासाला आळा घातला . हे मान्य. पण मग व्हेनिसच्या कालव्यात डॉल्फिन आणि स्वान कुठून आले ?

" ए काश्या कांदा फोड कि लवकर , कधी पासून बसलोय असाच ."

"अरे थांब कि किती घाई आहे तुला , साल्या स्वतः एक पैसा पण नाही घालत आपल्या पार्टी साठी पण ऑर्डर देणार का मला "

" मग काय तू दोस्त आहे आपला आणि चकण्याशिवाय मजा नाही दारू पिण्यात , लवकर फोड कि बोत्तल."

मायबोलीवरील एखादा धागा आठवत असतो पण नक्की कोणाचा होता, कुठे शोधावा कळत नाही. कीवर्ड्स देऊनही सापडत नाही अश्यावेळी इतर मायबोलीकरांकडे विचारणा करण्यासाठी हा धागा. एकमेकां साह्य करू...

दिवस ० - दिवस ७
अनुक्रमाणिका
https://www.maayboli.com/node/72984

१३ फेब्रुवारी | दिवस ८
गंगटोकमधेच भटकंती
https://www.maayboli.com/node/72999

१४ फेब्रुवारी | दिवस ९
बाय बाय सिक्कीम ... गोहाटी कडे
https://www.maayboli.com/node/73022

भाषाशात्र्यज्ञांच्या मते संवादचे माध्यम असणाऱ्या भाषांचे ४ भागात वर्गीकरण करता येते। या भाषांची जर एक उतरंड पद्धतीने मांडणी केली तर सर्वात तळाशी येते ती " बोली भाषा " ज्यामध्ये जगातील ९८% भाषा समाविष्ट होतात। या परिघावरच्या भाषा जगातील १०% पेक्षा कमी लोक बोलतात। या भाषा छोट्या छोट्या समुदायात संवादासाठी वापरले जातात। त्यानंतर नंबर लागतो तो काही प्रमुख " प्रादेशिक/राष्ट्रभाषा यांचा ".

जावयाना द्यायच्या अधिक महिन्याच्या वाणावर घालायचा क्रोशेकामाचा रुमाल असो किंवा भरतकाम , क्विलटिंग असो अगर मार्केटला भाज्या महाग करणारा माझा व्हेजिटेबल कारविंग चा छंद असो , क्रेपची अगर सॅटिन ची फ़ुलं असोत , आकाश कंदिला सारखे क्राफ्ट प्रोजेक्ट असोत ह्या सगळ्या बद्दल मी मायबोलीवर बरच लिहिलं आहे आणि त्याच मायबोलीकरांनी खूप कौतुक ही केलं आहे त्यामुळे वेगळं नवीन काय लिहावं ह्या संभ्रमात आहे मी.

खरं तर डाॅ.अनिल अवचटांची सर्वच पुस्तकं मला आवडतात.पण अगदी अलिकडे वाचलेल्या त्यांच्या 'माझी चित्तरकथा' बद्दल लिहावं असं वाटलं.त्यांच्या इतर साध्यासुध्या पुस्तकांपेक्षा दिसायला देखणे असलेले,चांगल्या दर्जाच्या गुळगुळीत कागदावर छापलेले व डॉ.अवचटांच्या सुंदर चित्रांनी मुखपृष्ठ,मलपृष्ठ यांसह अंतर्बाह्य नटलेले हे छानसे पुस्तक.चित्तरकथा हे नाव सार्थ करणारे.शब्दांचे काम एक बोलके चित्रच करते असं म्हणतात.मग कथा कसली?तर केवळ स्वतःच्या आनंदासाठी, विरंगुळा म्हणून बालपणापासून ते आता मोठेपणापर्यंत स्वतःला हवी तेव्हा,हवी तशी...त्यांच्या दृष्टीने निरूद्देशपणे त्यांनी चितारलेल्या चित्रांची!पुस्तकांत भरपूर चित

माय मराठीचा बोलण्यात गोडवा
शब्द जणू शीतल हवेचा गारवा

बोली भाषेची गोष्टच न्यारी
जणू तुळस आपल्या दारी

बारा कोसाला भाषा बदलते
माय मराठी सर्वांना जोडते

संतांनी गायिले मराठीचे रंग रूप
अलंकारांनी नटले सोज्वळ स्वरूप

प्राण मराठी जाण मराठी उल्हास मराठी
महाराष्ट्राचा ज्वाजल्य अभिमान मराठी

माय मराठी आम्हा सर्वांचीच आई
सगळ्या लेकरांना अलगद कवेत घेई

मराठी अस्मिता मराठी मान मराठी शान
मराठी म्हणजे शब्द अनं आभूषणाची खाण

मराठी राजभाषा दिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा!!!