रंगीबेरंगी

बघ तूला आठवण येते का?

Posted
16 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
16 वर्ष ago

कर्जवसूली साठी येणारे गूंड खिडकीत उभ राहून पहा.
बघ तूला घेतलेल्या ग्रुहकर्जाची आठवण येते का?

खिडकी बन्द करून घे. दिवे पंखे मालव.
सर्व नळ बंद करून टाक.
बघ तूला घेतलेल्या ग्रुहकर्जाची आठवण येते का?

विषय: 
प्रकार: 

जीवे अधिक तू माझ्या हृदयाला

Posted
16 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
16 वर्ष ago

..

..जीवे अधिक तू माझ्या हृदयाला
तिन्हीसांजा सखे मिळाल्या..

sandhyakaaL.jpg

विषय: 
प्रकार: 

सुहृद - भाग ५

Posted
16 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
14 वर्ष ago

********घरी जाऊन आता हे सारे पत्नीला सांगायचे होते. सारेच कठीण होऊन बसले होते...... ********

नेहमीचा घरचा रस्ता आज संपतच नाही, असे मास्तरांना वाटत होते... अतिशय थकल्या मनाने मास्तरांनी घरचा दरवाजा ठोठावला.

"आलातही इतक्यात? झाल का काम? काय म्हणाले ते लोक?"

विषय: 
प्रकार: 

झलक जिंदगी

Posted
16 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
16 वर्ष ago

आमचे बिहेवियरल ट्रेनिंग गुरू म्हणतात. या क्षणात रहा म्हणजे ताण कमी होईल.
(अगदी कायकिणी गोपाळरावांच्या गुरूजींच्या चालीत " Remaaaaaaaain in the NaaaaaOw And see aaaaaaaall the stress

विषय: 
प्रकार: 

प्यार किये जा

Posted
16 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
16 वर्ष ago

प्रेमाच्या व्याख्या आत्तापर्यंत खूप खूप केल्या गेल्या असतील.जर एखाद्या शिघ्र कवीला विचारल तर तो तितक्याच शिघ्रपणे उत्तर देइल, ' प्रेमभंग म्हणजेच प्रेम'.जर कोणा विज्ञान शिक्षकाला विचारल तर तो प्रेमाचे गूणधर्म, रचना, उप-युक्तता

प्रकार: 

सुहृद - भाग ४

Posted
16 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
14 वर्ष ago

**********अन लेकीला त्यांनी मायेने जवळ घेतल....********

दिक्षीत मास्तरांच्या घरात उत्साहाच वातावरण होत. इतक्या अनपेक्षितरीत्या जाईच लग्न ठरल होत, घरही चांगल मिळाल होत. जाई सुखावली होती हे बघून मास्तर आणि त्यांची पत्नी दोघांनांही समाधान वाटत होत. लग्नाची किती तरी तयारी करायची बाकी होती. मास्तर आपल्या पत्नीशी विचार विनिमय करत होते...

विषय: 
प्रकार: 

असाच एक सुंदर दिवस

Posted
16 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
15 वर्ष ago

तस पाहील तर समुद्राच आकर्षण अस मला फारस कधी जाणवलच नव्हत. कदाचित मुंबईचा बरबटलेला समुद्र किनारा आणि गलिच्छ पाणी त्याला कारणीभूत असेल. ती माणस वहावणारी गर्दी अगदी नकोशी वाटायची. मला बघून मुंबईचा समुद्रा केविलवाण हसायचा.

विषय: 

१६ जुलै २००४

Posted
16 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
16 वर्ष ago

१६ जुलै २००४, हा दिवस मला कायम डंख मारत रहातो. काही जखमा भरण्यासाठी नसतातच मूळी. कायम वहातच रहातात त्या. अस वाटत की जीवनाच्या अंतापर्यन्त ह्या जखमा वहातच रहाणार आहेत. त्यानंतर्च विश्व अजून तरी ज्ञात नाही.

विषय: 
प्रकार: 

सुहृद - भाग ३

Posted
16 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
14 वर्ष ago

********** तसच आपल्या काय अपे़क्षा आहेत, याचा जरा अंदाज आला असता तर....."

बागेत जाता जाता जाई हळूच सुनिताकडे पाहून पुटपुटली, "तू जाऊ नकोस हं कुठे, आमच्या बरोबरच थांब..."

सुनिताने जाईकडे बघत डोळे मोठ्ठे केले!! तिला जाम हसू यायला लागल होतं, कसबस गंभीर राहण्याचा प्रयत्न करत ती जाईला हळू आवाजात म्हणाली, "चक्रमच आहेस!! मी काय करू तिथे?? कबाबमें हड्डी! अनिकेत काय खातोय का तुला??"

"अग पण... अस काय ग... थांब ना..."

"गप ग...!! अनिकेत मारेल मला!! वेडी आहेस का तू?? मी आहे पलीकडेच..... तू बोलून घे, काय? कळल नं?"

विषय: 
प्रकार: 

सुहृद - भाग २

Posted
16 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
14 वर्ष ago

************ आज प्रत्यक्ष भेट होणार होती......

ठीक साडेचार वाजता, अप्पा आणि सुनिता दिक्षितांकडे आले.अनिकेत आणि त्याचे आई वडिल येणार, तेह्वा दोन्ही कुटुंबाना ओळखणारे म्हणून अप्पांनी आपल्या घरी त्यावेळी हजर रहाव, अशी दिक्षितांनी विनंती केली होती, त्याप्रमाणे अप्पा आले होते. काही हाताखाली मदत लागली तर, म्हणून सुनिताही आली होती.

"येऊ का सर?? वैनी?? झाली का तयारी सगळी?? सुनिता बेटा, तू जा जाई काय करतेय बघ बर..." अप्पांनी सुनिताला जाईकडे पिटाळल.... "सर, वैनी, कसलीही काळजी नको!! सगळ छान होणार बघा..."

विषय: 
प्रकार: 

Pages

Subscribe to RSS - blogs