सकाळी 7 चा मोबाईल गजर वाजला विवेक ने डोळे बंद ठेवूनच तो बंद केला ह्याला कला म्हणावी की सवय पण ठीक आहे ना माणूस वेळेवर काम करू लागला. विवेक उठला मोबाईल घेतला आणि त्याला सलाईन लावायला घेऊन गेला म्हणजे चार्जिंग ला माणूस एक वेळेस स्वतः पाणी पिण्याचे विसरेल पण मोबाइल ला चार्जिंग लावायला नाही.
आज संकष्टी म्हणून
उपवास होता बिचाऱ्याचा
गर्लफ्रेंडच्या किसमुळे
मोडला तो जर
काय दोष आता त्या
समुद्र किनाऱ्याचा
दोस्ताची पार्टी म्हणून
दोन पेग ज्यादा मारले
गळ्यात गळे घालून
नंगे फोटो व्हायरल झाले
इज्जतीचा पंचनामा करून
आता रे पोलिसांचे पाय धरले
पॉकेटमनी पुरेना म्हणून
भुरटेगिरी सुरु केली
सीसीटीव्हीत पकडला तेव्हा
बोलती का रे तुझी
अशी बंद झाली
नमस्कार मंडळी
मैत्रीची सुरुवात मेळघाटातल्या कुपोषण निर्मूलन आणि आरोग्य विषयक कामांपासून झाली असली तरी गेली काही वर्षे आपण मेळघाटातल्या शाळा आणि मुलांचे शिक्षण सातत्य या मुलभूत बाबींकडे आवर्जून लक्ष पुरवत आहोत.
शिवा ऐथल यांचा लेख.
"यु कॅन विन" ~ बुलशिट
पुण्यातील एका खासगी शाळेबाबतची बातमी भयंकर आहे. बातमी ज्या प्रमाणे विविध वाहीन्यांवरून समोर येतेय त्यावरून तरी प्रथमदर्शनी तुघलकी फर्मान काढून पालकांना आणि विद्यार्थ्यांना वेठीस धरल्याचे दिसून येत आहे. या अटी भयानक आहेत. आणि जर पाळल्या नाहीत तर पोलीसी कारवाई करण्याची धमकी दिलेली आहे.
खालील लिंकवर आपण पाहू शकता.
https://www.facebook.com/abpmajha/videos/10160779103170271/
९८१ भागिले ९ किती होतात रे? कंपनीत आमच्या सेक्शनमध्ये नव्यानेच जॉईन झालेल्या ट्रेनी पोराला विचारले. कितीही वेळ लागुदे, मनात कर किंवा कागदावर. पण calculator, कॉम्प्यूटर किंवा इतर कुणाची मदत नाही घ्यायची.स्वत;चे स्वत: करायचे. ( डिप्लोमा-ट्रेनी म्हणजे डिप्लोमाच्या शेवटच्या वर्षाला आहे हा पोरगा.)
“ह्या! त्याची काय गरज आहे? ९८१ भागिले ९ ना... सोप्पे तर आहे उत्तर ९९.”
मी शांतपणे म्हटले “कागदावर कर. तुला हवा तेवढा वेळ घे. म्हटलंय ना...”
तिची वारी
पहाट फटफटायच्या आधीच धुरपानं तानीला ठवलं “ताने, उठ लवकर. वारीत जायचयं.” तानी अजुनच जास्त गोधडीत गुरफटली. कालच्या भुरभुर पावसानं चांगलाच गारवा आला होता. फाटक्या गोधडीतून अंग बाहेर निघत नव्हतं.
पोरगी एके दिवशी म्हणाली, "मम्मा मला सुमीतशी लग्न करायचे आहे"..
मी उडालोच !!
कारण पोरीची अजून वय वर्षे चार पुर्ण व्हायची होती. सध्या नर्सरीमध्ये शिकते.
तसे या फ्रेंडबद्दल थोडी कल्पना होतीच. कारण गेले काही दिवस घरातल्या भिंती आणि वह्यापुस्तके या सुमीतच्या नावाने रंगत होती. आधी आम्हाला वाटले, असेल एखादा फ्रेंड. लिहायला सोपे म्हणून लिहितेय. तसेही पोरगी न शिकवता स्वत:च्या मनाने काहीतरी लिहीतेय याचेच आम्हाला फार कौतुक. पण प्रकरण ईथवर गेले असावे याची कल्पना नव्हती
कसा सुटेल पोटाचा प्रश्न ?
कोण सोडवेल रोटीचा प्रश्न ?
स्पर्धा ही भाकरिच्या प्रश्नाची
कथा ही बेरोजगाराच्या चाकरिच्या प्रश्नाची
जीवाच्या आकांताने स्पर्धा चालली जीवनाच्या भविष्याशी खेळ हा चाललाय
शिक्षणाने प्रश्न संपतात असे म्हणतात ?
शिक्षणाच्या बाजाराने बेरोजगार झालेत पूरते हैरान
अन् डिग्य्राच्या कागदाने झालेत परेशान, सरकारी धोरणाच्या आश्वासनाचा पाऊस चालूच आहे अन् बेरोजगारांच्या डोळ्यातील आसवांचा पूर चालूच
आहे.